Πριν την εκδήλωση της πανδημίας, ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού πως η Άγκυρα είχε αναπτύξει μία επιθετική δυναμική, η οποία εξωθούσε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τουλάχιστον στο “κόκκινο” και μάλιστα σε βαθμό που είχε τις προϋποθέσεις να οδηγήσει τις δύο χώρες σε σύγκρουση.

Γράφει ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ
ΠΗΓΗ: SLpress

Κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος εάν ο Ερντογάν θα τραβούσε το σκοινί μέχρι να σπάσει, αλλά είναι σαφές πως επεδίωκε να δημιουργήσει συνθήκες ασφυκτικής πίεσης προς την Αθήνα. Η πανδημία, που έχει προσλάβει μεγαλύτερες διαστάσεις στην Τουρκία από όσες παραδέχεται επισήμως το καθεστώς, έχει εκ των πραγμάτων διαφοροποιήσει το πλαίσιο, εντός του οποίου ο Τούρκος πρόεδρος καλείται να λάβει τις αποφάσεις του.

Το εάν η πανδημία θα λειτουργήσει σαν φρένο, ή αντιθέτως σπρώξει τον Ερντογάν σε κάποιου είδους τυχοδιωκτισμό στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, είναι ένα ερώτημα που προς το παρόν δεν μπορεί να απαντηθεί. Την απάντηση θα δώσει ο χρόνος και σίγουρα θα παίξουν ρόλο οι οικονομικές, κοινωνικές και τελικώς και πολιτικές διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Αναμφισβήτητο είναι πως το σημερινό τουρκικό καθεστώς εμφορείται από νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος, ωστόσο, δεν πατάει πάντα στην πραγματικότητα. Για την ακρίβεια, είναι σε μεγάλο βαθμό ανεδαφικός. Την αντίφαση αυτή η Άγκυρα την υπερβαίνει, καλλιεργώντας την ένταση και χρησιμοποιώντας το στρατιωτικό “εργαλείο”, όταν θεωρεί ότι της το επιτρέπουν οι συνθήκες.

Η Τουρκία δεν τηρεί τα προσχήματα
Το διεθνές δίκαιο, άλλωστε, δεν ήταν ποτέ παράγοντας που η Τουρκία ελάμβανε σοβαρά υπ’ όψη της. Αυτό που πάντα την ενδιέφερε ήταν ο συσχετισμός δυνάμεων και τα περιθώρια που της άφηνε κάθε φορά το διεθνές σύστημα.

Το γεγονός ότι ο Ερντογάν δεν διστάζει να χρησιμοποιεί, όπου “τον παίρνει”, το στρατιωτικό “εργαλείο” του προσφέρει αναμφισβήτητα τακτικό πλεονέκτημα. Ειδικά στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, δεδομένου ότι η Αθήνα εξακολουθεί να κινείται με όρους που η Άγκυρα δείχνει να έχει αφήσει πίσω της, ακόμα και στο επίπεδο των προσχημάτων