Ισχυρές τουρκικές ναυτικές δυνάμεις, με τέσσερις φρεγάτες κλάσης «G», αλλά και μικρότερα σκάφη προστασίας των φρεγατών έχουν αναπτυχθεί νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου, υποστηρίζοντας το φιλότουρκο καθεστώς της Τρίπολης και προβαίνοντας σε προβολή ισχύος και επίδειξη σημαίας της Τουρκίας σε όλη την Βόρειο Αφρική.

Οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί στα ανοικτά της Λιβύης και  «για την προστασία των ακτών της χώρας και των διεθνών υδάτων», αλλά πλέον είναι σαφής απειλή για τις ελληνικές ναυτικές, δυνάμεις. Μην ξεχνάμε ότι οι φρεγάτες κλάσης «G» είναι οι εκσυγχρονισμένες αμερικανικές «Ο.Η.Perry» με έμφαση στην αντιαεροπορική άμυνα και εξοπλισμένες με πυραυλικό σύστημα SM-1 αλλά και πυραύλους ESSM, ακτίνας δράσης 80 και 50 χλμ. αντίστοιχα.

Το ζήτημα είναι ότι το φιλότουρκο καθεστώς της Τρίπολης του GNA, με την τουρκική βοήθεια κατάφερε να διαρρήξει σε αρκετά σημεία την πολιορκία της πόλης κατά τις μάχες των τελευταίων τριών εβδομάδων και να ανακαταλάβει δύο μεγάλες πόλεις στα δυτικά της Τρίπολης.

Εχουν αρκετές απώλειες, από το LNA, αλλά έχουν πετύχει σημαντικές στρατιωτικές νίκες με την τουρκική υποστήριξη εμπεδώνοντας ταυτόχρονα και την δορυφοροποίηση της δυτικής Λιβύης από την Αγκυρα και ενισχύοντας την θέση της απέναντι στην Τυνησία και την Αλγερία.

Συγκεκριμένα οι φιλότουρκες δυνάμεις ανακατέλαβαν δύο παράκτιες πόλεις-κλειδιά, τη Σορμάν και τη Σαμπράτα, 60 και 70 χιλιόμετρα δυτικά της Τρίπολης, τρέποντας σε φυγή της δυνάμεις του LNA του στρατηγού Χαφτάρ και ανοίγοντας χερσαίο διάδρομο προς την Τυνησία

Η Σαμπράτα και η Σορμάν ελέγχονταν κυρίως από πολιτοφυλακές των Σαλαφιστών που είχαν συμμαχήσει με τον στρατάρχη Χαφτάρ από την αρχή της επιχείρησής του κατά της Τρίπολης τον Απρίλιο του 2019.

Στη συνέχεια ο GNA ανακατέλαβε και άλλες μικρές πόλεις πιο νότια, επιφέροντας νέο πλήγμα στις δυνάμεις του Χ.Χάφταρ, ο οποίος πλέον έχασε ολοκληρωτικά τον έλεγχο των δυτικών ακτών της Λιβύης.

Ο LNA επιχείρησε να απαντήσει πυκνώνοντας τον βομβαρδισμό της Τρίπολης από τα ανατολικά, αλλά αυτό μικρή επιχειρησιακή σημασία είχε. Εκτοτε το μέτωπο σταθεροποιήθηκε, αλλά οι Τούρκοι και οι φιλότουρκοι, ενισχύουν καθημερινά τις δυνάμεις τους.

Ηδη έχει γίνει αδύνατη η εκτέλεση αεροπορικών επιχειρήσεων από τα ανατολικά ή από την θάλασσα, καθώς οι τουρκικές φρεγάτες καλύπτουν και ελέγχουν σε απόσταση 250 χλμ. το εναέριο μέτωπο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα: Απομακρύνεται το ενδεχόμενο νίκης των δυνάμεων του στρατηγού (ή στρατάρχη;) Χ.Χαφτάρ και άρα η αμφισβήτηση της τουρκολιβυκής συμφωνίας για τις ΑΟΖ των δύο χωρών.

Υπενθυμίζεται ότι ο ΟΗΕ αναγνωρίζει το καθεστώς της Τρίπολης ως το νόμιμο καθεστώς της Λιβύης, όπως επίσης αναγνωρίζεται και από την Ελλάδα, η οποία ούτε καν τόλμησε να άρει την αναγνώριση.

Αρα η τουρκική ΑΟΖ στα 6 μίλια ανατολικά της Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης και όλα τα δυνητικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων που περιέχουν οι εν λόγω θαλάσσιες περιοχές αναγνωρίζονται επίσημα από τον ΟΗΕ, δεν υπάρχει περίπτωση να καταγγελθούν από την Τρίπολη αφού δεν αλλάζει το καθεστώς και το ερώτημα είναι «Τι θα κάνει η Αθήνα;».

πηγη