Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη και τη Σούδα, φιλοξενήθηκε από τον πρωθυπουργό, είπε αυτά που είχε να πει και απήλθε. Τα ελληνικά ΜΜΕ υπογράμμισαν σε όλους τους τόνους τον πολιτικό συμβολισμό της επίσκεψης Πομπέο, αλλά αν ξύσουμε λίγο την επιφάνεια δεν θα βρούμε και πολλά πράγματα.

Θα ήταν λάθος να μηδενίσουμε την σημασία της επίσκεψης, αλλά εξίσου λάθος είναι και οι υπερβολές που κατέκλυσαν τη δημόσια σφαίρα. Οι Αμερικανοί έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι με την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τους έδωσε ό,τι ζήτησαν και δεν τους ζήτησε ουσιαστικά τίποτα. Κι αν υπέβαλε κάποιο αίτημα, το υπέβαλε τόσο χλιαρά που δεν είχαν κανέναν λόγο να ανταποκριθούν.

Στην πραγματικότητα, εξασφάλισαν όλα όσα είχαν ζητήσει, προσφέροντας μόνο λόγια κι αυτά τα είπαν με προσοχή και φειδώ για να μην διαταράξουν περαιτέρω τις σχέσεις τους με την Άγκυρα. Είναι ακριβές ότι έκαναν θετικές δηλώσεις για τις πειρατικές γεωτρήσεις της Άγκυρας στην κυπριακή ΑΟΖ και για τις παράνομες έρευνες του Oruc Reis. Αρκούν, όμως, για να θεωρηθούν επαρκές αντάλλαγμα; Έχουν πραγματικό λόγο οι Έλληνες να είναι κι αυτοί ικανοποιημένοι;

Οι μετρημένα θετικές διπλωματικές τοποθετήσεις των Αμερικανών δεν τους κοστίζουν. Το ρήγμα στις σχέσεις τους με την Τουρκία τους υποχρεώνει να επενδύσουν πολιτικά-στρατιωτικά στην Ελλάδα. Μπορεί αυτό να έχει κάποια θετική επίπτωση και για την ελληνική εθνική ασφάλεια, αλλά ό,τι κάνουν το κάνουν για να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Με άλλα λόγια, δεν μας έδωσαν ανταλλάγματα.

Ο όρος που δεν έθεσε η Ελλάδα
Καλή σύμμαχος δεν σημαίνει δεδομένη και υπάκουη σύμμαχος. Οι κανόνες στις διεθνείς σχέσεις είναι η αμοιβαιότητα, η σύγκλιση συμφερόντων και τα ανταλλάγματα. Το δια παραλείψεως πολιτικό έγκλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη (συνεχιστής της πολιτικής Τσίπρα-Κοτζιά) συνετελέσθη στις διαπραγματεύσεις για τη νέα στρατιωτική συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ που υπεγράφη πριν από ένα περίπου χρόνο.

Για να προσφέρει τις ζητούμενες στρατιωτικές διευκολύνσεις, η Αθήνα έπρεπε τότε να είχε θέσει ως όρο μία έγγραφη επίσημη δέσμευση ότι οι ΗΠΑ εγγυώνται με όλα τα διαθέσιμα μέσα τους την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Οι Αμερικανοί δεν ήθελαν –λογικό εκ μέρους τους– να αναλάβουν μία τέτοια δέσμευση.

Από την άλλη, όμως, ήθελαν πολύ τις στρατιωτικές διευκολύνσεις. Η ελληνική πλευρά έπρεπε να τους είχε θέσει το δίλημμα: “χωρίς εγγύηση δεν δίνονται βάσεις”. Εάν το είχε πράξει τουλάχιστον θα είχαν υποχρεωθεί να διαπραγματευθούν σοβαρά.

Προφανώς, θα ήταν δύσκολο να δοθεί μία ισχυρή εγγύηση, αλλά όχι αδύνατον. Κι αυτό, επειδή λόγω του αμερικανοτουρκικού ρήγματος, οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη την Ελλάδα. Η Αθήνα, όμως, δεν έκανε σοβαρή προσπάθεια για να εξασφαλίσει αντάλλαγμα. Τα έδωσε όλα και τζάμπα, εισπράττοντας μόνο καλά λόγια! Δεν υποτιμώ τις θετικές διπλωματικές δηλώσεις, αλλά έχει αποδειχθεί ότι τα λόγια δεν αποτρέπουν τον Ερντογάν.  πηγη