ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: VOUGHT A-7 CORSAIR II, ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ…

Πλέον υπήρχε σπάνις ανταλλακτικών, και η Ελλάδα ήταν ο μοναδικός χρήστης στον κόσμο.
Στην εποχή του ήταν το α/φ που άλλαξε το συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της Ελλάδος, και παρέμεινε σημαντικό όπλο για δεκαετίες. Αλλά η συμβολή του στην εθνική άμυνα δεν δικαιολογούσε πλέον τη διατήρησή του, τη στιγμή που απορροφούσε όχι μόνο οικονομικούς, αλλά και σπανιότατους ανθρώπινους πόρους. Οι ιπτάμενοι και μηχανικοί των Α-7 θα έλειπαν από πτέρυγες με πολύ πιο αξιόμαχους τύπους α/φ, που ήδη δεν έχουν το απαιτούμενο κατά τα διεθνή στάνταρντς επίπεδο επάνδρωσης των δύο πληρωμάτων ανά α/φ. Και η σπάνις τεχνικού προσωπικού σημαίνει μεγαλύτερους χρόνους επανεξυπηρέτησης και ακινησίας, και λιγότερες εξόδους ανά ημέρα αγώνος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1975: H ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΩΝ A-7H ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

Και παλαιότερα διατηρούντο πολύ παλαιοί τύποι: Π.χ. το F-84F μέχρι το 1980 περίπου. Αλλά οι Τούρκοι δεν είχαν τότε κατευθυνομένους αντιαεροπορικούς πυραύλους στα αεροδρόμια και στα πλοία τους, ένα α/φ χωρίς RWR είχε ακόμη πιθανότητες επιβίωσης. Ή το F-5A, που διατηρήθηκε ως το 2001… Μέχρι το 1995 δεν υπήρχαν αξιόπιστοι πύραυλοι αέρος-αέρος μέσης εμβελείας στην Τουρκική Αεροπορία, η εμπλοκή σε αερομαχία ήταν μονόδρομος, και εκεί το παλαιό αυτό α/φ διατηρούσε κάποιες ελπίδες, με κατεύθυνση από ραντάρ αεράμυνας ή σε ζεύγος με F-16.

Το Α-7, μετά την έλευση προηγμένων ραντάρ μαχητικών (AN/APG-68V9) και ιδίως των ΑΣΕΠΕ Ε-7 στην Τουρκική Αεροπορία δεν μπορούσε πλέον να περάσει απαρατήρητο στα εξαιρετικά χαμηλά ύψη που επιχειρούσε, και ούτε είχε τις επιδόσεις να απομακρυνθεί ή τους αισθητήρες και τα βλήματα για να αντιπαρατεθεί με μαχητικά. Το σκηνικό άλλαξε πολύ γρήγορα. Από θηρευτής κατέστη λεία.

, σε συνδυασμό με όσα αναφέραμε στην αρχή, κρίθηκε ότι δεν έχει πλέον θέση στη διάταξη μάχης της ΠΑ. Να σημειώσουμε ότι τη δεκαετία του ’80 η Ελλάς ελάμβανε αμερικανική στρατιωτική βοήθεια ύψους $ 500 εκ. ετησίως, που σημαίνει ότι δεν ξόδευε μία για ανταλλακτικά και όπλα αμερικάνικων αεροσκαφών της, και είχε όλη την πολυτέλεια να διατηρεί παλαιούς τύπους.

Αυτό έληξε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ταυτόχρονα, τα αποθέματα ανταλλακτικών και τα αποσυρθέντα α/φ των αμερικανικών ΕΔ αγοράστηκαν από τις “μάντρες” της Αριζόνα. Όποιος δίνει μετρητά για να αγοράσει κάτι που μπορεί να μη μεταπωληθεί ποτέ (και κατά 75% δεν πωλείται), τα βγάζει όλα από τον σπάνιο πελάτη, στον οποίο πουλάει πανάκριβα. Και φυσικά ορισμένα απάρτια κινητήρος και ηλεκτρονικών απλά δεν υπήρχαν πλέον, και γινόταν προσπορισμός τους με κανιβαλισμό αεροσκαφών μας για να παραμείνουν άλλα σε πτήσιμη κατάσταση.

Δεν είναι για πάντα τα αεροσκάφη, όπως και τα αυτοκίνητα, όπως και όλα τα τεχνικά μέσα:Συχνά, ενώ είναι λειτουργικά, καθηλώνονται από έλλειψη ενός ανταλλακτικού, ή από μια βλάβη που η αποκατάστασή της κοστίζει πολλαπλάσια της αξίας του μέσου. πηγη