Το αφήγημα της ανάγκης να “τα βρουν Ελλάδα και Τουρκία”, κάθε μέρα “χτίζεται” και σ΄ αυτή τη προσπάθεια συμμετέχουν και εξέχουσες προσωπικότητες.

Και στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Τους τελευταίους μήνες ακούσαμε πολλά στην Ελλάδα περί “μαξιμαλιστικών θέσεων” που προκάλεσαν δικαιολογημένες αντιδράσεις. 

Ώρα να δούμε και τα “επιστημονικά” επιχειρήματα από την Τουρκία. Ο Ρίζα Τουρέν είναι πρώην δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Με άρθρο του ***στο Institute Montaigne ο κ.Τουρέν ξεδιπλώνει την τουρκική επιχειρηματολογία,η οποία καταλήγει στην “πρόταση” να ξεχάσουμε το Καστελόριζο και η Τουρκία σε αντάλλαγμα θα δεχτεί ότι η Κρήτη έχει υφαλοκρηπίδα!!! Τι άλλο θα ακούσουμε;

Όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος να διαβάσει ψύχραιμα τις θέσεις ενός ανθρώπου που υπηρέτησε σε μια τόσο υπεύθυνη θέση , δεν μπορεί να μην απορήσει με τις μισές αλήθειες που γράφει. Είναι εξοργιστική η θέση του ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει καμία αμφισβήτηση της κυριαρχίας της από την Τουρκία και άρα δε δικαιολογείται η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων στα νησιά της!

Ο πρώην δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν έχει ακούσει τίποτα για το τι διαπράττει η χώρα του κάθε μέρα στο Αιγαίο;

Οι πτήσεις μαχητικών αεροσκαφών της τουρκικής αεροπορίας πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά σε ποιο άλλο κράτος του πλανήτη δεν θα είχαν απαντηθεί με κατάρριψη;

Η Ελλάδα τις ανέχεται από το 1974. Αυτό από μόνο του -για να μην αναφερθούμε σε πλήθος άλλων γεγονότων- δεν αποτελούν ευθεία απειλή για την Ελλάδα;

Δεν έχει ακούσει γνώση του χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας; Θεωρεί νόμιμη ενέργεια, πρώην δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το τουρκολιβυκό μνημόνιο; Και για να μη πολυλογούμε: είναι υπερήφανος και στηρίζει την εισβολή στην Κύπρο και την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων εκεί; 

Ο κ. Τουρμέν αφού κάνει μια ιστορική αναδρομή και επικαλείται διάφορες αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου καταλήγει σε συμπεράσματα που συμπτωματικά βολεύουν απόλυτα τη χώρα του και καταδικάζουν σε ανυπαρξία την Ελλάδα:

•Γράφει για τουρκικές έρευνες σε “αμφισβητούμενα ύδατα”.

•Δικαιολογεί απόλυτα την άρνηση της χώρας του να αποδεχτεί το Δίκαιο της Θάλασσας. Θεωρεί απολύτως λογικό η Τουρκία να έχει δικαίωμα επέκτασης στα 12ν.μ στη Μαύρη Θάλασσα και να αρνείται το δικαίωμα της Ελλάδας στο Αιγαίο. Γράφει:

“Το γεγονός ότι η Τουρκία έχει ανακηρύξει 12 ναυτικά μίλια χωρικής θάλασσας στη Μαύρη Θάλασσα δεν αλλάζει αυτό το συμπέρασμα. Όπως δείχνουν οι τουρκικές προτάσεις που υποβλήθηκαν στη Διάσκεψη, η αντίρρηση της Τουρκίας δεν είναι κατά 12 μίλια κατά γενικό κανόνα, αλλά κατά της εφαρμογής αυτού του κανόνα στο Αιγαίο όπου υπάρχουν συγκεκριμένες περιστάσεις”.

•Υποστηρίζει ότι τα θέματα του Αιγαίου πρέπει να επιλυθούν…πακέτο:

“Τα ζητήματα του Αιγαίου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι πολύπλευρα. Περιλαμβάνουν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, το εύρος των χωρικών υδάτων, την αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και τα προβλήματα του εναέριου χώρου.

Όλες αυτές οι ερωτήσεις είναι αλληλένδετες: το ένα δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς να λυθούν τα άλλα”, γράφει.

•Αναφέρεται σε “εθνικισμούς και στις δύο πλευρές του Αιγαίου”! 

• “Η παρούσα κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι βασικά ένα πρόβλημα οριοθέτησης. Ωστόσο, το άλυτο ζήτημα της Κύπρου προσθέτει μια περίπλοκη πολιτική διάσταση σε αυτό”, επισημαίνει.

• “Το συμπέρασμα που πρέπει να συναχθεί από τις προηγούμενες εμπειρίες είναι ότι η οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας είναι ένα δηλητήριο στις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών στο Αιγαίο, που τα φέρνει στο χείλος του πολέμου κάθε φορά που ξεσπά μια κρίση.

Η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν μια επιλογή: είτε ζουν υπό τον μόνιμο κίνδυνο κρίσης στις σχέσεις τους, είτε έχουν την πολιτική βούληση και το θάρρος να διευθετήσουν τη διαφορά, μέσω διαπραγματεύσεων – ή μέσω μιας διευθέτησης τρίτων εάν είναι απαραίτητο”, είναι η θέση του για την επίλυση των “διαφορών” .

Ωστόσο τονίζει : “Δεν υπάρχει καμία μέθοδος οριοθέτησης η χρήση της οποίας είναι σε κάθε περίπτωση υποχρεωτική.Η οριοθέτηση πρέπει να πραγματοποιείται με συμφωνία. Τα μέρη έχουν την υποχρέωση να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας. Οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να έχουν νόημα, κάτι που δεν θα συμβεί όταν καθένας από αυτούς επιμένει στη δική του θέση χωρίς να εξετάσει καμία τροποποίηση.

Μια συμφωνία πρέπει να είναι σύμφωνη με τις δίκαιες αρχές. Η δικαιοσύνη σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι απλώς θέμα αφηρημένης δικαιοσύνης, αλλά εφαρμογή ενός κανόνα δικαίου που απαιτεί την εφαρμογή δίκαιων αρχών.

Για να επιτευχθεί μια δίκαιη λύση με την εφαρμογή δίκαιων αρχών, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι σχετικές περιστάσεις, όπως το μήκος των ακτών ή η παρουσία νησιών. Πρέπει να υπάρχει ένας εύλογος βαθμός αναλογικότητας μεταξύ της έκτασης της υφαλοκρηπίδας που εφαρμόζεται στις ενδιαφερόμενες πολιτείες και του μήκους των αντίστοιχων ακτών τους.

Η παρουσία των νησιών είναι ένα σημαντικό στοιχείο για την εξεύρεση δίκαιης λύσης. Το ICJ και το Arbitral Tribunals παραχώρησαν θαλάσσιες περιοχές σε νησιά ανάλογα με τις περιστάσεις τους και με στόχο την εξεύρεση δίκαιης λύσης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ούτε το ICJ ούτε τα Διαιτητικά Δικαστήρια παραχώρησαν οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα στα νησιά”.

•Για την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών αναμασά τις τουρκικές θέσεις αποκρύπτοντας ότι από το 1936 και τη Συνθήκη του Μοντρέ η Τουρκία έχει αποδεχτεί την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων.

Το πρώην ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς έχει καλέσει επανειλημμένως τους Τούρκους να ψάξουν στα αρχεία της Εθνοσυνέλευσης για να διαβάσουν τα σχετικά ντοκουμέντα και να σταματήσουν τις ανοησίες.

Το ενδιαφέρον όσο και εξοργιστικό όμως είναι αυτό που γράφει για την απειλή που επικαλείται η Ελλάδα:

“Η κυριαρχία των νησιών ανήκει στην Ελλάδα, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα αποστρατικοποιηθούν έτσι ώστε να μην αποτελούν απειλή για την ασφάλεια της Τουρκίας.

Αυτή η ισορροπία δεν διατηρείται όταν η Ελλάδα στρατιωτικοποιεί τα νησιά. Είναι σαφές από τις διεθνείς συνθήκες ότι η κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά περιορίζεται από τη δέσμευσή της να αποστρατικοποιήσει τα νησιά. Αυτή ήταν επίσης η προϋπόθεση για την εδραίωση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά.

Η Ελλάδα δεν αρνείται το γεγονός ότι τα νησιά είναι στρατιωτικοποιημένα, αλλά ισχυρίζεται ότι ασκεί το δικαίωμα αυτοάμυνας που περιέχεται στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για το δικαίωμα αυτοάμυνας όπως προβλέπονται στο εθιμικό διεθνές δίκαιο ή στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Το δικαίωμα αυτοάμυνας προκύπτει μόνο όταν υπάρχει ένοπλη επίθεση ή σοβαρή επικείμενη απειλή επίθεσης.

Η Τουρκία δεν αμφισβήτησε ποτέ την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Δεν υπήρξε ποτέ απειλή επικείμενης ένοπλης επίθεσης”. 

•Για τα 10 ν.μ στον εναέριο χώρο και τα 6 στη θάλασσα ο κ. Τουρμέν, επίσης επικαλείται τις γνωστές τουρκικές θέσεις ,οι οποίες έχουν δυστυχώς υποστηρικτές και στην Ελλάδα. Οι όποιες ενστάσεις  προφανώς καταρρίπτονται από την ίδια τη ζωή!

Όταν η τουρκική αεροπορία πετά πάνω από τα νησιά του Αιγαίου ανά πάσα ώρα και στιγμή τα 10 ναυτικά μίλια στον αέρα δεν είναι αρκετά για την άμυνα της Ελλάδας. Κι αυτό δεν είναι …μαξιμαλισμός.

Είναι κοινή λογική.

•Φθάνοντας στις “προτάσεις” για τη λύση ο κ.Τουρμέν μας λέει καθαρά τι θέλουν: 

“Για να δοθεί μια ευκαιρία στις διαπραγματεύσεις, και τα δύο μέρη θα πρέπει να παραιτηθούν από τα μεγαλοϊδεατικά αιτήματά τους.

Η Ελλάδα πρέπει να παραιτηθεί από τον ισχυρισμό της ότι το μικροσκοπικό νησί Meis / Kastellorizo ​​ακριβώς έξω από την ακτή της Τουρκίας έχει δικό του θαλάσσιο χώρο, πράγμα που θα είχε ως αποτέλεσμα να στερήσει την Τουρκία από έναν θαλάσσιο χώρο στη Μεσόγειο ανάλογο με τις ακτές της.

Με τον ίδιο τρόπο, η Τουρκία πρέπει να απορρίψει τον ισχυρισμό της ότι η Κρήτη, ένα νησί με ακτογραμμή 260 χιλιομέτρων, δεν διαθέτει οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα”.

Θυμίζει αυτό που πρόσφατα ακούσαμε εντός Ελλάδας “ας χάσουμε το Καστελόριζο για να μην χάσουμε περισσότερα”!

***στο Institute Montaigne 

Όλο το άρθρο ΕΔΩ

ΠΗΓΗ