H Lockheed Martin στη βελτιωμένη προσφορά για φρεγάτες τύπου HF2 για το ΠΝ, δεν προσφέρει τελικά σόναρ CAPTAS-2 αλλά έχει αλλάξει τελείως γραμμή πλεύσης, και προτείνει το LFATS της L3Harris.
Το σόναρ αυτό θεωρείται τεχνολογικά ισοδύναμο από το Thales CAPTAS-4, και αναμφίβολα είναι ανώτερο σε επιδόσεις από το αρχικά προτεινόμενο CAPTAS-2.
Δεν γνωρίζουμε γιατί επέλεξε η Lockheed Martin το συγκεκριμένο μοντέλο, αλλά μάλλον επιβλήθηκε από τις προδιαγραφές που έχει ζητήσει το ΠΝ, σχετικά με τις επιδόσεις αποκάλυψης δύσκολων υποβρύχιων στόχων τόσο σε αβαθή ύδατα όσο και μεγαλύτερα βάθη.
Λογικά οι επιδόσεις αυτές θα καλύπτονταν από το CAPTAS-4, αλλά προφανώς η λύση της L3 καλύπτει τις απαιτήσεις του ΠΝ, ενώ ταυτόχρονα παραμένει ανταγωνιστικότερο του κορυφαίου συστήματος της Thales σε επίπεδο τιμής.
Η μέγιστη ακτίνα αποκάλυψης στόχων είναι διαβαθμισμένη, καθώς στο φυλλάδιο της εταιρείας δεν αναφέρεται ρητά. Αντίθετα αναφέρονται οι περιοχές ευαισθησίας του συστήματος σε γυάρδες, με την μεγαλύτερη να ξεκινά από τις 80.000 γυάρδες ή 73 χιλιόμετρα. Που φτάνει όμως η μέγιστη ακτίνα είναι άγνωστο.
Απευθείας σύγκριση λοιπόν του LFATS με το CAPTAS-4 δεν μπορεί να γίνει, εκτός ίσως από το μέγιστο βάθος λειτουργίας, όπου το LFATS υπερέχει (θεωρητικά) με 300 μέτρα έναντι 250. Αντίθετα, το CAPTAS-4 (όπως και το -2) μπορούν να εκπέμπουν ενεργά σε μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με το LFATS.
Εδώ όμως θα σταματήσουμε τις όποιες συγκρίσεις, καθώς ο ASW πόλεμος είναι το πιο δύσκολο είδος επιχειρήσεων, και το κατέχουν πολλοί λίγοι και επίλεκτοι αξιωματικοί παγκοσμίως.
Greek National Pride 