Θρίλερ χωρίς τέλος ο εκσυγχρονισμός των παλιών εκδόσεων του F-16 σε ελληνική υπηρεσία. Κλείνοντας το θέμα του εκσυγχρονισμού των F-16 Block 30 και Block 50, θα εξετάσουμε τον παράγοντα “κόστος”. Όπως όλα δείχνουν, μετά από πολλά χρόνια καθυστερήσεων, ανεξήγητων με βάση τα δεδομένα σε πολλές άλλες χώρες – χρήστες του τύπου, η Ελλάδα θα πληρώσει μάλλον ακριβά τις επιλογές της σε αυτό το κομμάτι. Παρακάτω εξηγούμε τους λόγους.

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Πριν από οτιδήποτε άλλο, θεωρούμε σκόπιμο να διευκρινίσουμε ότι η παράθεση στοιχείων και επιχειρημάτων δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση διάθεση αρνητικής κριτικής. Αναγνωρίζονται επίσης οι προσπάθειες που καταβάλλονται την τελευταία τριετία, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Ταυτόχρονα όμως, είναι υποχρέωση να επισημαίνονται όσες ενέργειες τα όποια λάθη και παραλείψεις, πάντα κατά την υποκειμενική μας άποψη, καταθέτοντας πάντα μια όσο το δυνατόν τεκμηριωμένη θέση, με βάση την -εξ ορισμού ατελή- δημοσιογραφική εικόνα.

Ο εκσυγχρονισμός όλων των F-16, είναι ζωτικής σημασίας ζήτημα όχι μόνο για την Πολεμική Αεροπορία, αλλά και για το σύνολο των Κλάδων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η περαιτέρω εκμετάλλευσή τους θα εξασφαλίσει επαρκείς επιχειρησιακές ικανότητες για τα επόμενα 20 χρόνια, με χαμηλό κόστος, το οποίο με τη σειρά του θα επιτρέψει την υλοποίηση ζωτικών προγραμμάτων για τον Ελληνικό Στρατό και το Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και για την ίδια την Πολεμική Αεροπορία.

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα πίσω από τα αφιερώματα που έχει δημοσιεύσει σχετικά με το ζήτημα του εκσυγχρονισμού των 70 παλιών F-16 Block 30 (32 μονάδες) και Block 50 (38 μονάδες), το DP. Έχει γραφτεί ότι τα Block 30 είναι 30+ ετών μαχητικά και άρα πολύ παλιά για να εκσυγχρονιστούν, όπως και ότι το κόστος θα είναι πολύ μεγάλο. ΤΙΠΟΤΑ από αυτά δεν ισχύει κατά τη γνώμη μας. Είναι όντως 30+ ετών αεροσκάφη, αλλά έχουν υποστεί δύο δομικές αναβαθμίσεις σε συνδυασμό με εκσυγχρονισμό των κινητήρων τους.

Κινητικότητα για όλους _ Greenpeace Greece

00:00PreviousPlayNext

00:31 / 01:05UnmuteFullscreen

Copy video url

Play / Pause

Mute / Unmute

Report a problem

Language

Mox PlayerΗ Πολεμική Αεροπορία είχε διερευνήσει την περίοδο 2014-2015, τις επιλογές που είχε σχετικά με τον εκσυγχρονισμό όλων των F-16 που διέθετε, καταλήγοντας τον Δεκέμβριο του 2015 στην αναβάθμιση των Block 50, Block 52+ και Block 52+ Advanced σε κοινή διαμόρφωση F-16V και των Block 30 σε διαμόρφωση παρόμοια των Block 52+ με τη χρήση συστημάτων από τα προαναφερόμενα μαχητικά του προγράμματος Peace Xenia III.

Τα F-16 Block 30 επομένως ΜΠΟΡΟΥΝ να εκσυγχρονιστούν στο ίδιο επίπεδο με τα F-16 Block 50 (Block 50M, M6.5 capability). Πρόκειται για διαμόρφωση ανώτερη του Μirage 2000-5Mk.2 ως προς το ότι θα έχει τη δυνατότητα αξιοποίησης συστήματος στοχοποίησης επί κάσκας (HMD) τύπου JHMCS II, συστήματος ζεύξης δεδομένων LINK 16 και ατρακτιδίου στοχοποίησης (SNIPER), αλλά με υποδεέστερες δυνατότητες ως προς τις επιδόσεις του ραντάρ και του συστήματος αυτοπροστασίας και ηλεκτρονικού πολέμου.

Συνολικά επομένως μιλάμε για μία έκδοση ανώτερη στα σημεία του Mirage 2000-5Mk.2 και προσαρμοσμένη περισσότερο στα σύγχρονα επιχειρησιακά δεδομένα και τις ανάγκες. Έκδοση που θα έχει τη δυνατότητα συνεργατικών επιχειρήσεων με τα EMB-145H Erieye, τα F-16V, τα Rafale F3R, αλλά και τις FDI HN κλάσης ΚΙΜΩΝ του Πολεμικού Ναυτικού. Μελλοντικά δε και με τα F-35A και τις κορβέτες που θα αποκτηθούν.

Σε ό,τι αφορά στο κόστος τώρα, υπενθυμίζεται ότι 32 F-16AM/BM (M6.5.2R Capability), αγοράστηκαν πρόσφατα από τη Ρουμανία έναντι 388 μόλις εκατομμυρίων ευρώ. Ο εκσυγχρονισμός των 32 ελληνικών F-16 Block 30 που είναι μικρότερης ηλικίας και δομικά αναβαθμισμένα, θα κοστίσει λιγότερο. Διότι το ραντάρ AN/APG-68(V)9 αλλά και άλλα συστήματα είναι ήδη διαθέσιμα προς ενσωμάτωση σε αυτά, καθώς αφαιρούνται από τα F-16 Block 52+ και Βlock 52+ Advanced που εκσυγχρονίζονται σε Block 72 Viper.

Δεν έχουμε ακριβή εικόνα αναφορικά με το ποια και πόσα ακριβώς συστήματα από τον εξοπλισμό αποστολής των 83 μαχητικών που εκσυγχρονίζονται στο επίπεδο Viper, θα εγκατασταθούν και στα Block 30 σε ενδεχόμενη αναβάθμισή τους. Γνωρίζουμε όμως ότι κάθε ένα από τα 83 ραντάρ μηχανικής σάρωσης AN/APG-68(V)9 που θα προέλθουν (θα αφαιρεθούν) από τα αεροπλάνα αυτά και θα αντικατασταθούν από το AESA τύπου AN/APG-83 SABR, κοστολογείται σε 2,5 περίπου εκατ. ευρώ.

Συνεπώς, από τον συνολικό εκσυγχρονισμό των 70 παλιών ελληνικών F-16 θα εξοικονομούνται (2,5 x 83) 207 περίπου εκατομμύρια ευρώ. Τα 70 θα τοποθετηθούν σε όσα αεροσκάφη θα αναβαθμιστούν σε Block 50M, ενώ τα 13 ραντάρ που περισσεύουν μπορούν να αξιοποιηθούν είτε ως πηγή εξασφάλισης ανταλλακτικών, είτε ως μονάδες αντικατάστασης.

Κατόπιν όλων αυτών προκύπτει αβίαστα το γιατί η στάθμιση οικονομικών και επιχειρησιακών παραμέτρων “γέρνει” προς την πλευρά του μη εξοπλισμού των F-16 Block 50 με ραντάρ AESA. Μία τέτοια επιλογή θα επιβαρύνει το τελικό κόστος κατά 120 εκατ. δολάρια το λιγότερο, από τη στιγμή που η αξία κάθε APG-83 ξεπερνά τα τρία εκατ. δολάρια. Προφανώς μια μαζική αγορά θα εξασφάλιζε καλύτερες τιμές. Όμως, τα 120 αυτά εκατ. δολάρια θα πρέπει να προστεθούν στην απώλεια των 207 εκατ. ευρώ σε περίπτωση που δεν αξιοποιηθούν τα μηχανικής σάρωσης APG-68(V)9 και δεδομένης της δυσκολίας διάθεσής τους στη διεθνή αγορά.

Η επιλογή εκσυγχρονισμού και των 70 παλιών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας στο επίπεδο Block 50M, είναι αποδοτικότερη από την ενσωμάτωση ραντάρ AESA στα Block 50 μόνο. Το δε κόστος εκσυγχρονισμού των Block 50 σε Viper θα ανέλθει σε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα από πλευράς κόστους. Εμείς, στο πλαίσιο αυτής της άτυπης συζήτησης, υποστηρίζουμε, ότι σε καμία περίπτωση η αύξηση του κόστους δεν θα είναι της τάξης του 20% έως 25%, θεωρώντας ότι θα διαθέσιμα στοιχεία δεν μπορούν να το στηρίξουν.

Και κάτι τελευταίο… Οι ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας είναι πολλές και καταγεγραμμένες και κάθε ευρώ μετράει. Το πολύ ανησυχητικό στη διαδικασία του εκσυγχρονισμού των F-16 και της ομογενοποίησης του στόλου των μαχητικών του τύπου, είναι ότι μέχρι αυτή τη στιγμή αφενός δεν έχει συμβασιοποιηθεί, όπως δεν έχει συμβασιοποιηθεί η αγορά ούτε ενός νέου όπλου αέρος -εδάφους/επιφανείας. Με τις παραδόσεις των εκσυγχρονισμένων Viper να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, τα μόνα διαθέσιμα αερομεταφερόμενα όπλα stand off που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, παραμένουν ο πύραυλος ΑΜ-39 Exocet και ο οριζόντιας πλεύσης SCALP-EG. Όπλα της εποχής του Α. Τσοχατζόπουλου δηλαδή…

Η Πολεμική Αεροπορία θα κληθεί να πλήξει τις πυροβολαρχίες S-400, καθώς και τους εκτοξευτές των τουρκικών βαλλιστικών πυραύλων, ακόμη και σε αποστάσεις που μπορεί να ξεπερνούν τα 100 χιλιόμετρα από τις Μικρασιατικές ακτές, καλύπτοντας και την Κύπρο… Αυτό δεν μπορεί να το κάνει με όπλα προσβολής επίγειων στόχων της δεκαετίας του 1990 και των αρχών του 2000 και μόνο με τους δύο γαλλικούς τύπους μαχητικών που διαθέτει. Με την ευκαιρία, Χρόνια Πολλά στην Πολεμική Αεροπορία και το προσωπικό της για την πρόσφατη εορτή της!