Το “πινγκ-πονγκ” με την αρμοδιότητα για την EAB: Αφήστε επιτέλους τους πειραματισμούς και αντιγράψτε την Πορτογαλία με την OGMA! – Σε ασκήσεις επί χάρτου χωρίς όμως ουσιαστικό πρακτικό αποτέλεσμα επιδίδεται η κυβέρνηση, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των σοβαρότατων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία Α.Ε. (Ε.Α.Β.), η οποία, μαζί με την Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε. (Ε.Α.Σ.) αποτελούν τις δύο εταιρίες της εγχώριας αμυντικής βιομηχανικής βάσης που βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο.
Συγκεκριμένα, με το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) 93 που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) 200A της 7ης Δεκεμβρίου 2023, η αρμοδιότητα συντονισμού των ενεργειών για την ανάπτυξη της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας Α.Ε. (Ε.Α.Β.) και των σχετικών επενδυτικών συμφωνιών, μεταφέρθηκε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας από το υπουργείο Ανάπτυξης. Με τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, το Π.Δ. 93/2023 καταργεί το Π.Δ. 92/2020 (ΦΕΚ 217A της 10ης Νοεμβρίου 2020), κατά την πρώτη κυβερνητική τετραετία της Νέας Δημοκρατίας,
Το συγκεκριμένο ΦΕΚ, με την ίδια λεκτική διατύπωση, είχε μεταφέρει τις ίδιες ακριβώς αρμοδιότητες από το υπουργείο Οικονομικών στο υπουργείο Ανάπτυξης. Είναι εύκολα εμφανές ότι και τα δύο, πανομοιότυπα σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο, προεδρικά διατάγματα, δεν μεταβάλλουν ούτε κατ’ ελάχιστο τον πυρήνα των αρμοδιοτήτων του εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου, του υπουργείου Οικονομικών, ως κύριου μετόχου στη διοίκηση της εταιρίας. Κατά συνέπεια, απέχουν πολύ από αναφορές σε μέσα ενημέρωσης «ότι το Πεντάγωνο θα αποκτήσει το «πάνω χέρι» στην Ε.Α.Β.».
Ας σημειωθεί ότι με τον Νόμο 696/1977, που τροποποίησε και συμπλήρωσε τον ιδρυτικό νόμο της Ε.Α.Β. (Νόμος 43/1975) και συγκεκριμένα το άρθρο 5 ορίζεται ότι «εις τας συνελεύσεις των μετόχων της Ε.Α.Β. το Ελληνικόν Δημόσιον εκπροσωπείται από κοινού υπό των Υπουργών Συντονισμού, Εθνικής Αμύνης και Οικονομικών ή των υπ’ αυτών ειδικώς εξουσιοδοτημένων προσώπων». Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι στο άρθρο 8 του ιδρυτικού νόμου (43/1975) που ορίζει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας εις εννέα (9), ρητά καθορίζεται ότι «τέσσερα (4) εκ των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου ορίζονται υπό του Υπουργού Εθνικής Αμύνης δι’ αποφάσεως αυτού».
Σύμφωνα με πληροφορίες του DP, υπό εξέταση από την κυβέρνηση βρίσκεται και η περίπτωση τα έξι από τα επτά μέλη που αριθμεί σήμερα το Διοικητικό Συμβούλιο να ορίζονται από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όμως συναντά τη σφοδρή αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών το οποίο, όχι αδικαιολόγητα, τη θεωρεί ως μείωση του ρόλου του. Επίσης, άλλες πληροφορίες αναφέρουν, ότι μέχρι το τέλος του έτους αναμένεται νέα παρέμβαση, με τη μορφή νομοθετικής πρωτοβουλίας, η οποία θα δώσει την οριστική λύση στο πρόβλημα, με το ΥΠΕΘΑ να γίνεται ο κύριος μέτοχος της ΕΑΒ.
Το DP έχει διατυπώσει ξεκάθαρη άποψη για την εμπλοκή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην Ε.Α.Β. με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα πλην του «πελάτη», καθώς μόνο περαιτέρω προβλήματα θα δημιουργήσει! Συγκεκριμένα, όπως είχε χαρακτηριστικά αναφερθεί: «Εφόσον, λοιπόν, οι αποφάσεις θα παίρνονται πλέον στο “Πεντάγωνο”, θα παρουσιάζεται το παγκοσμίως πρωτότυπο φαινόμενο, ο Έχων την Οικονομική Εξουσία – ΕΟΕ, δηλαδή ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να αποτελεί στην πράξη, ταυτόχρονα τον αναθέτοντα και τον ανάδοχο. Δηλαδή, στην περίπτωση προβλημάτων υλοποίησης της σύμβασης ο υπουργός Εθνικής Άμυνας θα επιβάλλει (ως ο αναθέτων) ρήτρες στο εαυτό του (ως ο ανάδοχος);».
Η απάντηση στο (ρητορικό) ερώτημα είναι προφανής: Όχι. Δηλαδή στην πράξη θα συνεχιζόταν το καθεστώς απόλυτης έλλειψης λογοδοσίας για την πορεία και της επιδόσεις της εταιρίας και η αφαίμαξη των φορολογούμενων μέσω της συνεχούς χρηματοδότησης για έργα που δεν έχουν παραδοθεί ποτέ, ή τα χρονοδιαγράμματα παράδοσης των οποίων έχουν εκτροχιαστεί.
Για παράδειγμα το υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα επιβάλλει ρήτρες και θα κινηθεί νομικά για τα κατ’ εκτίμηση 80 εκατ. ευρώ από τον ενταγμένο εργοστασιακό φόρτο που έχουν προπληρωθεί στην Ε.Α.Β. από την Πολεμική Αεροπορία ως προκαταβολή για την εργοστασιακή συντήρηση 10 αεροσκαφών C-130 και τα οποία δεν έχουν επιστραφεί στον χρήστη σε πτητική κατάσταση;
Θα επιβάλλει ρήτρες και θα κινηθεί νομικά για τα περίπου 8 εκατ. ευρώ που πληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2016 ως προκαταβολή για την εργοστασιακή συντήρηση του C-130B Hercules με αριθμό σειράς «296», το οποίο σήμερα, ως «κοτέτσι», κείτεται εγκαταλειμμένο πλησίον του πύργου ελέγχου του αεροδρομίου Ελευσίνας;
Επί τη ευκαιρία, μήπως το υπουργείο Εθνικής Άμυνας διατίθεται να ερευνήσει τις ευθύνες όσων περίπου πέντε μήνες μετά την καταβολή της προκαταβολής για την εργοστασιακή συντήρηση διέταξαν τη σύνταξη υπηρεσιακής εισήγησης για την… καταδίκη του συγκεκριμένου αεροσκάφους ως μη δυνάμενου να επισκευαστεί και επανέλθει σε πτητική κατάσταση!
Γιατί εδώ παρουσιάζεται το παράλογο φαινόμενο, η κυβέρνηση να έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με τους ελεύθερους επαγγελματίες για τη φορολόγηση τους, ενώ σε περιπτώσεις όπως η προαναφερθείσα, δεκάδες εκατομμύρια ευρώ να «καίγονται» και να μην συμβαίνει απολύτως τίποτα!
Κάνε το όπως η Πορτογαλία!
Επί τη ευκαιρία της πρόσφατης επίσημης επίσκεψης του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ) αντιπτεράρχου (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά στην Πορτογαλία και στο πλαίσιο αυτής, στην πορτογαλική αεροπορική βιομηχανία «OGMA», όπου υπόκεινται σε εργοστασιακή συντήρηση δύο αεροσκάφη C-130 της 356 ΜΤΑ (Μοίρας Τακτικών Μεταφορών), θα προτείναμε στην κυβέρνηση αφού αδυνατεί να λάβει ριζικές αποφάσεις για το μέλλον της Ε.Α.Β, ας αντιγράψει τουλάχιστον την πρακτική της Πορτογαλίας.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο της OGMA, «η εταιρία δημιουργήθηκε το 1918, ωστόσο το 2005 σηματοδότησε μια νέα εποχή στην ιστορία της, όταν η πορτογαλική κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε το 65% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας. Ήταν η αρχή μιας πολύ σημαντικής προσπάθειας να γίνει η OGMA πιο ανταγωνιστική σε παγκόσμια κλίμακα, επεκτεινόμενη σε νέες αγορές.
Το 2012, η είσοδος της Embraer στο μετοχικό κεφάλαιο της OGMA σήμαινε την αρχή ενός νέου ταξιδιού, όπου η συνεργασία OGMA-Embraer συνδυάστηκε με έναν μόνο στόχο: να φέρει τα καλύτερα της πορτογαλικής βιομηχανίας και μηχανικής στην αεροναυπηγική αγορά. Επί του παρόντος, η πορτογαλική κυβέρνηση κατέχει το 35% του κεφαλαίου της εταιρείας, με το υπόλοιπο 65% να κατέχει η Embraer».
Ποιο είναι το «ηθικό δίδαγμα»;
Η άμεση ιδιωτικοποίηση της Ε.Α.Β. και η επιδίωξη απόκτησης της ενισχυμένης πλειοψηφίας του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας -ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πειρασμοί κρατικής παρέμβασης στο ελάχιστο- από κατασκευαστή με κύριο ρόλο στην παγκόσμια αεροδιαστημική βιομηχανία. Παρεμπιπτόντως, οι πολιτικοί μας ταγοί ας λάβουν υπόψη ότι στην παγκόσμια αεροδιαστημική βιομηχανία το συντριπτικό ποσοστό της δραστηριότητας (όγκος έργου – κύκλος εργασιών) αφορά τις μη στρατιωτικές εφαρμογές.
Εν συντομία, για να καταδειχθεί η διαφορά των μεγεθών σε σχέση με την παγκόσμια παραγωγή μαχητικών αεροσκαφών, αναφέρεται ενδεικτικά ότι η Boeing σχεδιάζει να αυξήσει τη μηνιαία παραγωγή του Boeing 737 Max σε 57 αεροσκάφη τον Ιούλιο του 2025 (έναντι 33-38 φέτος), δηλαδή από 396 έως 456 σε 684 αεροσκάφη ετησίως! Αντίστοιχα η μηνιαία παραγωγή του Airbus A320neo το 2023 ανέρχεται σε 43 – 50 αεροσκάφη (516 – 600 αεροσκάφη ετησίως) και σχεδιάζεται να αυξηθεί στα 65 τα τέλη του 2024 (780 αεροσκάφη ετησίως) με τελικό στόχο τα 75 (900 αεροσκάφη ετησίως)!
Το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει, να αποτυγχάνει ως κράτος (πυρκαγιές το περασμένο καλοκαίρι, πλημμύρες Θεσσαλίας, κ.α.), οπότε συνιστά τουλάχιστον φαντασίωση, το ότι θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί επιτυχώς επιχειρηματικά σε μία εξαιρετικά δυναμική και ανταγωνιστική παγκόσμια αγορά.
Greek National Pride 