Από χθες αργά το βράδυ κυκλοφορεί έντονα η φημολογία ότι αύριο θα συγκληθεί το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας), το οποίο μεταξύ άλλων -και εκτός απροόπτου- θα ασχοληθεί και με τις κρίσεις της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας. Στο δημοσίευμα που προηγήθηκε στο DP και αφορούσε στο νομικό καθεστώς που διέπει τις κρίσεις, έγιναν κάποιες σημαντικές επισημάνσεις. Ας προχωρήσουμε τον όλο συλλογισμό ένα βήμα παρακάτω…

Τον περασμένο Ιανουάριο το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ) υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ανανέωσε τη θητεία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) κατ’ ένα έτος, όπως προβλέπει ο νόμος, διατήρησε στη θέση του τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ) και τοποθέτησε νέους Αρχηγούς στα Γενικά Επιτελεία Στρατού (ΓΕΣ) και Ναυτικού (ΓΕΝ) καθώς οι προκάτοχοι τους είχαν εξαντλήσει καθώς είχαν ολοκληρώσει τριετή θητεία στα καθήκοντα τους.

Φέτος, τις τελευταίες ημέρες και εν αναμονή της συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ, διαρροές φέρουν την κυβέρνηση να έχει αποφασίσει ότι κατά νόμο αποστρατεία του Α/ΓΕΕΘΑ θα συμπαρασύρει σε αποστρατεία και τους άλλους τρεις Αρχηγούς Γενικών Επιτελείων και μάλιστα με τους δύο εξ αυτών (Α/ΓΕΣ και Α/ΓΕΝ) να έχουν συμπληρώσει μόλις ένα χρόνο θητείας στα καθήκοντα τους, από τα δύο που είναι η διάρκεια του διορισμού τους. Σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση θα επικαλεστεί τον «σπουδαίο λόγο» της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του Νόμου 2292/1995 όπως μέχρι σήμερα έχει τροποποιηθεί.

Εάν τελικώς συμβεί αυτό και ως νέος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ δεν επιλεγεί ένας εκ των τριών Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων αλλά κάποιος άλλος ανώτατος αξιωματικός, αυτό σημαίνει ότι ούτε ένας από τους ανώτατους αξιωματικούς που πέρυσι επέλεξε η κυβέρνηση ως Αρχηγούς δεν κρίθηκε ικανός φέτος για να τοποθετηθεί στη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. Οπότε σε αυτή την περίπτωση η επιλογή συνιστά παραδοχή λάθους στις περσινές κρίσεις.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί το λάθος να έχει περιοριστεί στις κρίσεις μόνο των Αρχηγών και να μην περιλαμβάνει και τις κρίσεις των υπολοίπων ανώτατων αξιωματικών; Αυτών δηλαδή που φέτος, ένα χρόνο μετά, αποτελούν τη δεξαμενή επιλογής των νέων Αρχηγών; Μήπως τελικά η επιλογή των Αρχηγών δεν γίνεται με βάση την αξιολόγηση των προσόντων τους και των πεπραγμένων στα καθήκοντα τους, αλλά με πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, ακόμη και «εξω-στρατιωτικά»;