Εσκεµµένα, µεθοδευµένα και συστηµατικά, οι εθνικές επέτειοι χρησιµοποιούνται από τα κόµµατα, τα ΜΜΕ και τους ποικιλόµορφους προπαγανδιστές των ιδεολογηµάτων της Νέας Τάξης ως ευκαιρίες απαράδεκτων επιθέσεων κατά των Ελλήνων μαθητών, των τοπικών κοινωνιών και του ελληνικού λαού γενικότερα.

Στην εποχή του σημιτισμού αυτές οι «αντιεθνικιστικές επιχειρήσεις» είχαν πάρει τις διαστάσεις επιδημίας και υστερίας. Σε κάθε επέτειο ξεσπούσε μια κατακλυσμιαία νεροποντή με δύο αντιφατικά σκέλη: από τη μια ακατάπαυστη προπαγανδιστική πλύση εγκεφάλου στο να γίνονται σημαιοφόροι οι αλλοδαποί και από την άλλη, εξίσου άγρια πλύση εγκεφάλου εναντίον της ελληνικής σημαίας και των εθνικών παρελάσεων!!!
Αυτοί που αφήνιαζαν εναντίον των εθνικών παρελάσεων και των ιστορικών συμβόλων ταυτόχρονα ωρύονταν στο να κρατάνε αυτά τα εθνικά σύμβολα (που απέρριπταν) οι αλλοδαποί μαθητές!!!

Όταν ανέβηκε στην κυβερνητική εξουσία η Ν.Δ. κόπασαν για ένα διάστημα αυτές οι «αντιεθνικιστικές επιχειρήσεις», στις επετείους. Μετά τα πρώτα χρόνια, άρχισαν δειλά-δειλά να εμφανίζονται ξανά τα αντιεθνικιστικά σώου. Σήμερα, που η και Ν.Δ. «εκσυγχρονίστηκε» (πασοκοποιήθηκε εντελώς) αρχίζουν τα νέα χειμαρρώδη και υστερικά «αντιεθνικιστικά» παραληρήματα. Αρχίζουν πάλι μεθοδευμένα και σκόπιμα, στις εθνικές επετείους, οι ίδιες παλιές επιθέσεις κατά των εθνικών συμβόλων και μέσω αυτών, εναντίον των τοπικών κοινωνιών και του ελληνικού λαού.

Ισοπέδωση της πολιτικής σκέψης

Είναι τέτοια η τροµοκρατική νεροποντή αυτών των επιθέσεων, που ζούμε τον ακόλουθο παραλογισµό: Ότι αυτοί που πολεµούν το ρατσισµό και τον εθνικισµό είναι τα πολιτικά, δηµοσιογραφικά και πνευµατικά φερέφωνα της Νέας Τάξης και αυτοί που τον παράγουν είναι οι µαθητές και οι τοπικές κοινωνίες που δεν παραιτούνται (όπως τους ζητούν) να υπερασπίζονται την εθνική και ιστορική τους ταυτότητα που συµβολίζει η ελληνική σηµαία.
Με άλλα λόγια το κατεστηµένο (οικονοµικό, ιδεολογικό, πολιτικό) είναι κατά του ρατσισµού και του εθνικισµού ενώ η νεολαία και γενικότερα ο ελληνικός λαός που αντιστέκεται σε αυτή τη χειραγώγηση της εξουσίας είναι ο ρατσισµός(!) και ο εθνικισµός!!!

Τέτοια ισοπέδωση της πολιτικής σκέψης και των κοινωνικών επιστηµών και τέτοιο αναποδογύρισµα της πραγµατικότητας δύσκολα συναντά κανείς µέσα στην Ιστορία. Και όµως µπροστά σε αυτόν τον ακραίο παραλογισµό, το σκοταδιστικό αυτό νεοταξικό θεώρηµα, οι δήθεν αριστερές δυνάµεις αντί να το κατεδαφίσουν του παρέχουν το «αριστερό» άλλοθι.
Ξεχνούν ότι ο εθνικισµός και ο ρατσισµός, όπως και ο αντιεθνικισµός και αντιρατσισµός είναι ιδεολογίες της κυρίαρχης αστικής τάξης που χρησιµοποιούνται ανάλογα µε τα συµφέροντά της. Ποτέ οι λαϊκές µάζες, ιδιαίτερα η νεολαία, δεν αποτελούν τους φορείς, τα ιστορικά υποκείµενα, τέτοιων ιδεολογιών. Την εξαθλίωση τους, τη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση και την οργή τους που τα προκαλεί το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστηµα, µπορεί να τα αξιοποιήσει κάτω από δοσµένες ιστορικές συνθήκες (και όταν φυσικά η Αριστερά είναι τυφλή και δεν λειτουργεί) ο εθνικισµός και ο ρατσισµός. Αυτό έγινε στο παρελθόν στην εποχή των εθνικών ιµπεριαλισµών.

Σήμερα αυτή η οργή και αγανάκτηση των λαϊκών µαζών που προκαλεί ο εφιάλτης της παγκοσµιοποίησης και η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισµού δεν µπορούν να διοχετευτούν στις ιδεολογίες του εθνικισµού και του ρατσισµού. Δεν υπάρχουν αστικές δυνάµεις που να βολεύονται µε τέτοια ιδεολογήµατα. Σήµερα τα υπερεθνικά µονοπώλια που κυριαρχούν στην παγκόσµια αγορά προωθούν, για τα συµφέροντά τους, τα ιδεολογήµατα του αντιεθνικισµού και του αντιρατσισµού. Και το βλέπουµε καθαρά στην Ελλάδα. Όλες οι δυνάµεις του οικονοµικού, πολιτικού και πνευµατικού κατεστηµένου προωθούν, λυσσωδώς, τα ιδεολογήµατα του αντιρατσισµού και αντιεθνικισµού για να στιγµατίσουν κάθε λαϊκή αντίσταση και διαµαρτυρία σαν ρατσιστική και εθνικιστική.
Περιφρόνηση της ιστορικής μνήμης

Η μόρφωση και ο πολιτισμός ενός λαού είναι όλα τα σύμβολα ταυτότητας και μαζικής μνήμης:οι μαρτυρίες αυτού που είμαστε, οι προφητείες της φαντασίας, οι καταγγελίες ενάντια σ’αυτό που μας εμποδίζει να είμαστε και να υπάρχουμε.

Η ελληνική σηµαία είναι ένα σύµβολο της ιστορικής και εθνικής µας ταυτότητας. Δεν είναι ένα παράσηµο βράβευσης έτσι όπως το χρησιµοποίησε και το χρησιµοποιεί η άρχουσα τάξη και οι εξουσίες της. Η ιστορία των λαών και τα εθνικά τους σύµβολα δεν πωλούνται και δεν δωρίζονται µε νοµοθετήµατα του κράτους. Πολύ περισσότερο δεν µπορεί να χρησιµοποιηθούν για βαθµοθηρίες µέσα στα σχολεία. Το να δίνεται η σηµαία στον πρώτο µαθητή αυτό εξευτελίζει και την έννoια του συµβόλου και την πραγµατική µάθηση. Γιατί η πραγµατική µάθηση δεν είναι αυτό το απάνθρωπο βαθµοθηρικό σύστηµα της καπιταλιστικής εκπαίδευσης που είναι απόλυτα προσαρµοσµένο στις απαιτήσεις του πολυεθνικού κεφαλαίου. Και είναι να απορεί κανείς πως κάποιοι αριστεροί που καταγγέλλουν στα λόγια το άκρως ανταγωνιστικό, αντιπαιδαγωγικό και βάρβαρο καπιταλιστικό εκπαιδευτικό σύστηµα, που ισοπεδώνει τη γνώση και ακρωτηριάζει τη σκέψη, το νοµιµοποιούν στην πράξη µε το να δέχονται τη λογική του. Να δίνεται δηλαδή η ελληνική σηµαία στον πρώτο µαθητή!!!

Έξω, όμως, από αυτή τη βαθμοθηρική «πώληση» του εθνικού συμβόλου, εδώ επικαλύπτεται και κάτι άλλο: Ότι ένα το κράτος και το εκπαιδευτικό του σύστημα που ισοπεδώνουν κάθε τι το εθνικό και υποτάσσουν βάρβαρα την Παιδεία στις «ιδέες» και τις «αξίες» της πλανητικής Νέας Εποχής, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ (κράτος και οι εκπαιδευτικοί βαρώνοι του) για τη σημαία: Ένα σύμβολο ιστορικών εθνικών αγώνων και μνήμης.

Με πιο απλά λόγια και σχηματικά για να τα καταλάβουν και οι βλάκες: Αυτοί που δεν πιστεύουν στα εθνικά σύμβολα και στην αγωνιστική μας εθνική ιστορία, αντίθετα κάνουν τα πάντα να τα αφανίσουν, αυτοί λοιπόν οι «εχθροί» ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ για το ποιος θα κρατάει τη σημαία στις εθνικές παρελάσεις.
Να, γιατί, με τα τεχνάσματα της βαθμοθηρίας, ουρλιάζουν στο να κρατούν τη σημαία οι αλλοδαποί. Και μάλιστα οι αλλοδαποί εκείνοι που πάνω από κάθε τι έχουν την αυτοκρατορική σημαία των ΗΠΑ.
Ο στόχος όλου αυτού του θορύβου που σηκώνεται σε κάθε εθνική επέτειο είναι ένας και μοναδικός: Η εθνική αποστείρωση της ελληνικής νεολαίας, η κωμωδικοποίηση και η εξάτμιση της ιστορικής μας μνήμης, ο εξευτελισμός και η γελοιοποίηση των εθνικών μας συμβόλων, συνακόλουθα και η ολοκληρωτική «απόσυρσή» τους…

Το ποιος θα κρατάει την ελληνική σηµαία αυτό θα πρέπει να το αποφασίζουν οι ίδιοι οι µαθητές και οι τοπικές κοινωνίες και όχι οι µηχανισµοί εξουσίας και τα νοµοθετήµατα του υπουργείου Παιδείας. Μόνο µε όρους κινηµατικούς και αγωνιστικούς µπορεί να τεθούν ζητήµατα που αφορούν την ιστορική µας ταυτότητα, ακριβώς γιατί αυτά τα ζητήµατα είναι κατακτήσεις των ιστορικών αγώνων ενός λαού.
Όσοι φοβούνται τη κρίση των µαθητών και των τοπικών κοινωνικών επιχειρούν να τους τιθασεύουν µε νοµοθετήµατα. Και όταν αυτοί δεν τιθασεύονται εξαπολύουν πάνω τους όλη τη λεκτική τους βαρβαρότητα, επενδυµένη µε προοδευτικές σάλτσες κατά του ρατσισµού και του εθνικισµού. Όλοι αυτοί οι κήρυκες της προόδου, που τυχαίνει να είναι η ιδεολογική αστυνομία της Νέας Τάξης, οι απολογητές και οι κήρυκες των «αξιών» της παγκοσµιοποιηµένης βαρβαρότητας θέλουν τον ελληνικό λαό και τη νεολαία του υπάκουο και πειθαρχηµένο που να δέχεται αδιαµαρτύρητα τις κατηχήσεις και τα διατάγµατα της εξουσίας.
Κατά τα άλλα µιλούν για δηµοκρατία! ! !

Πηγή