Η Ελλάς έχασε το πόλεμο από τους Γερμανούς αλλά τους νίκησε με τη ΠΑΙΔΕΙΑ της.

Για πρώτη φορά ο ηττημένος πήρε τη δόξα του νικητή.

Αρκεί να θυμηθούμε τα παρακάτω:

Στις 6 Απριλίου του 1941, ο Αλέξανδρος Κοριζής (υπηρεσιακός πρωθυπουργός), πιστός στην παρακαταθήκη του προκατόχου του Ιωάννη Μεταξά, απέρριψε το αίτημα των Γερμανών για απομάκρυνση των βρετανικών Δυνάμεων από τη χώρα και οι Γερμανοί άρχισαν την επίθεση τους.  Στις 18 Απριλίου που η μισή χώρα είχε «πέσει» στα χέρια των Γερμανών, ο Αλέξανδρος Κοριζής αυτοκτόνησε με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα.

O Κωνσταντίνος Κουκίδης ήταν ο Έλληνας Εύζωνας που είχε καθήκοντα σκοπιάς την 27η Απριλίου 1941 στην Ακρόπολη των Αθηνών, στην αρχή της κατοχής της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τα στρατεύματα των Ναζί τον διέταξαν να παραδοθεί, παραδίδοντας την ελληνική σημαία και να αναρτήσει την ναζιστική σημαία με την σβάστικα. Αντίθετα ο Κουκίδης μένοντας πιστός στο πόστο του κατέβασε την ελληνική σημαία, τυλίχτηκε μέσα σε αυτή και πήδηξε από την Ακρόπολη προς τον θάνατο του. Μια αναμνηστική πλάκα υπάρχει σήμερα στον χώρο της Ακρόπολης, σε ανάμνηση της πράξης του.

«Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διατυπώσω πως, από όλους τους αντιπάλους μας, τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ο Έλλην Στρατιώτης επολέμησεν με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν και συνθηκολόγησε μόνον όταν η περαιτέρω αντίστασή του ήτο αδύνατος και κατά συνέπειαν μάταια».

Αδόλφος Χίτλερ. Μάιος 1941.

                                                                                              Αναρτήθηκε από τον Λουκά