Χιλιάδες εργατοώρες, άπειρα επιστημονικά συμβούλια και κυρίως ανθρώπινο μεράκι είναι απλώς ο απολογισμός ενός έργου άμεσα συνυφασμένου με την ίδια την ιστορία της χώρας. Η Ακρόπολη, ο «ιερός βράχος» που ακόμη ορθώνεται περήφανος παρά τις δύσκολες ώρες που περνά η Ελλάδα, θα μπορεί από τώρα και στο εξής να είναι ορατός χωρίς τις κακόγουστες σκαλωσιές που τον έκρυβαν όλα αυτά τα χρόνια.

Τη μεγάλη συμβολική διάσταση που έχει η ολοκλήρωση των έργων, 35 χρόνια μετά, τόνισε με το λόγο του και την παρουσία του ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας ο οποίος ξεναγήθηκε εμφανώς συγκινημένος στην Ακρόπολη την περασμένη βδομάδα σημαίνοντας έτσι την επιστροφή του χώρου στον κόσμο.

Ακριβώς λοιπόν ένα χρόνο μετά τα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης, έρχεται η ολοκλήρωση των έργων στον ιερό βράχο για να σημάνει το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για τους ανθρώπους που μόχθησαν με επιστημονικό ενθουσιασμό και ιστορική συνέπεια ουσιαστικά για να «ξαναστήσουν» τα ιερά μνημεία του βράχου.

Υπολογίζεται ότι μέχρι στιγμής έχουν αναστηλωθεί 1.094 αρχιτεκτονικά μέρη, επανενώθηκαν 686 λίθοι, συντηρήθηκαν 550 κυβικά μαρμάρου για να ξαναφτιαχτεί αυτό το δημιούργημα. Επιπλέον η χρήση νέου μαρμάρου αποκατέστησε τα σπασμένα αρχιτεκτονικά μέλη τα οποία και τελικά αναστηλώθηκαν εκεί όπου αρχικά βρίσκονταν ενώ οι έξι μαρμάρινες μετόπες που κοσμούσαν τη βόρεια πλευρά του Παρθενώνα μεταφέρθηκαν στο νέο μουσείο της Ακρόπολης. Έργα όμως έγιναν και σε άλλα μνημεία εκτός από τον Παρθενώνα όπως τα Προπύλαια το ναό της Αθηνάς Νίκης, το Ερεχθείο και τα περιμετρικά τείχη της Ακρόπολης. Καθώς λοιπόν το γιγάντιο αναστηλωτικό έργο πλέον έχει φτάσει με επιτυχία στο τέλος του, όλοι θα βρουν έναν λόγο να ξαναδούν από κοντά την Ακρόπολη, ανακαλύπτοντας εκ νέου τα ιστορικά μνημεία που τόσα χρόνια έμεναν σχεδόν κρυφά.

35 χρόνια έργα.

Όλα ξεκίνησαν όταν μια ομάδα από αρχαιολόγους και καθηγητές του Πολυτεχνείου με πρωτοστάτη τον Χαράλαμπο Μπούρα αποφάσισαν, πριν από 35 χρόνια, να ιδρύσουν μια επιτροπή για την αποκατάσταση της Ακρόπολης βασιζόμενοι στη γνωστή Χάρτα της Βενετίας για τα μνημεία και τη σημασία τους. Εκεί γινόταν σαφές ότι για να ξαναφτιαχτεί ένα μνημείο με τέτοια τεράστια ιστορική σημασία όπως η Ακρόπολη χρειάζεται σωστή επιστημονική προσέγγιση και συνέπεια αλλά και μια νέα οπτική που θα αποτελέσει το πρότυπο για τη συνέχεια. Μια νέα «ηθική» της αποκατάστασης επιβλήθηκε από τη νεόκοπη επιστημονική ομάδα σύμφωνα με την οποία κανένα θραύσμα δεν βιάζεται, δεν λαξεύεται με βία και δεν τοποθετείται με λάθος τρόπο-τα λάθη πλέον θεωρούνται εγκληματική αμέλεια. Έτσι  μετά από τα πρώτα έργα που είχαν ξεκινήσει στις αρχές του αιώνα από τον Ν.Μπαλάνο ήρθαν νέες απόψεις να αλλάξουν τη μελλοντική πορεία. Δεν ήταν μόνο το γνωστό «λίθινο χρονικό» που άφησε το δικό του στίγμα στην Ακρόπολη επί εποχής βυζαντίου αλλά και οι καταστροφές από την «Ατίνα Κελέσι» που ήταν ο Παρθενώνας την εποχή της Τουρκοκρατίας για να δημιουργήσουν ανεπανόρθωτες ζημιές στο κτήριο μετά τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές και βανδαλισμούς στο βάθος των αιώνων . Παράγοντες που αποδεικνύουν γιατί είναι ακόμη πιο σημαντικό που η Ακρόπολη μπορεί, επιτέλους, σήμερα με μια άλλη όψη και επιστρέφει πάλι στον κόσμο της, εκεί που πάντοτε ανήκε και για τον οποίο υψώθηκε. Ειδικά σε περίοδο κρίσης η συμβολική αποκάλυψη της Ακρόπολης είναι παραπάνω από σημαντική-είναι και αναγκαία αν θυμηθούμε την περήφανη ρήση του Λε Κορμπυζιέ: «η Ακρόπολη με έκανε πραγματικό επαναστάτη».

Τα πρόσωπα πίσω από τον άθλο.

Χάραλαμπος Μπούρας.

Ο άνθρωπος που για 30 χρόνια συντονίζει ένα τεράστιο έργο, ο «Ηρακλής» του άθλου της Ακρόπολης δεν προσέφερε μόνο τιμητικά και αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του αλλά και μόχθησε, πάλεψε και αγωνίστηκε προσωπικά για κάτι που έμοιαζε αρχικά ακατόρθωτο.  Σεμνός, ευγενής , χαμηλών τόνων με γυαλάκια ο 75χρονος σήμερα καθηγητής του Μετσόβειου Πολυτεχνείου έχει το κλασικό προφίλ του λεπτολόγου διανοούμενου. Κατά πολλούς ιδεολόγους, κατά τη σύζυγό του επίσης αρχιτέκτονα, Κορνηλία Χατζηασλάνη τελειομανής και απαιτητικός είναι ο άνθρωπος που ενάντια στις προκαταλήψεις μπόρεσε, κάτω από διαφορετικές κυβερνήσεις και συνθήκες, να κερδίσει το στοίχημα. Όχι τυχαία έχει κερδίσει τη μεγάλη διάκριση του Ταξιάρχη του Φοίνικος για το έργο του στην Ακρόπολη και είναι αυτός που ενέπνευσε γενιές επιστημόνων με το έργο του.

Μανώλης Κορρές.

Ο Μανώλης Κορρές είναι από αυτούς που μαζί με τον Χαράλαμπο Μπούρα και από τη θέση του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου ανέλαβαν να φτιάξουν τη δική τους «επιστημονική» παρέα της Ακρόπολης πριν από 35 χρόνια. Άνθρωπος απλός και με νεανικό στυλ μοιάζει σαν τα χρόνια που πέρασαν στον ιερό βράχο να έχουν αποτυπωθεί πάνω του με τον καλύτερο τρόπο. Παντρεμένος με την Κατερίνα και οπαδός μιας λιτής ζωής επιβεβαιώνει όσα κανείς θα περίμενε από έναν αφοσιωμένο επιστημονικά άνθρωπο. Έχει αφήσει πίσω του ένα τεράστιο επιστημονικό έργο και πολλούς λόγους να μην ξεχνάμε ότι η Ακρόπολη ουσιαστικά ξαναχτίστηκε εξαιτίας του.

Μαρία Ιωαννίδου.

Αρσακειάς και διακεκριμένη πολιτικός μηχανικός η κυρία Ιωαννίδου είναι η γυναίκα που εδώ και μια δεκαετία συντονίζει από τη θέση της Διευθύντριας της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, όλο το έργο της αναστήλωσης κι αυτή που έχει τη χαρά να τα βλέπει να περατώνονται με επιτυχία.  Ουσιαστικά γνωρίζει τα τεκταινόμενα στην Ακρόπολη από πρώτο χέρι καθώς δουλεύει επιστημονικά στα έργα της αναστήλωσης από φοιτήτρια. Από τους ανθρώπους που το έργο της Ακρόπολης δεν είναι απλώς επιστημονικό επίτευγμα αλλά έργο ζωής. Ταγμένη με τη ψυχή και τη βούλα.

ΠΗΓΗ