Το Κυπριακό, που από ένα απλό θέμα αυτοδιάθεσης μετατράπηκε, από τα συνεχόμενα λάθη ηγετών μας και εδώ και στην Ελλάδα και από τις σκόπιμες τρικλοποδιές των Βρετανών και όχι μόνο, σε θέμα μιας ενδοκοινοτικής διαφοράς μεταξύ Ε/κ και Τ/κ ήταν, είναι και πρέπει να γίνει το ύψιστο και κορυφαίο εθνικό θέμα της Ελλάδας, αν η Ελλάδα δεν επιθυμεί να ζήσει τον όλεθρο και της δικής της συρρίκνωσης.

Αν η Ελλάδα δεν συνέλθει από το λήθαργο και την ηττοπάθεια που τη διακατέχει από το 1950 και εντεύθεν, να περιμένει τα χειρότερα μόλις η Τουρκία επιτύχει λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, δηλ. οδυνηρής διχοτόμησης, μιας διχοτόμησης που θα τσιμεντώνει τα τετελεσμένα της κατοχής και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις ομαλής, ειρηνικής τουρκοποίησης της Κύπρου και αφανισμού του ελληνικού πληθυσμού και πολιτισμού της.

Η λύση της Δ.Δ.Ο., που προωθείται από την Κυβέρνηση του κ. Χριστόφια, το ΑΚΕΛ και δυστυχώς τη στήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης, με τη διαφωνία και αποδοκιμασία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ε/κ, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα ενισχύσει τη βουλιμία και τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.

Η Τουρκία απέδειξε με την όλη στάση της (συμφωνία Γ΄ Βιένης, ανακήρυξη του ψευδοκράτους, συμφωνία 8ης Ιουλίου, αθέτηση των υποχρεώσεών της με βάση το Πρωτόκολλο 10 προσχώρησης της Κ.Δ. στην Ε.Ε., συμφωνία ανοίγματος του οδοφράγματος Λήδρας – Λιμνίτη κ.ά.) ότι αδιαφορεί για αρχές και αξίες και νόμους, τόσο του ΟΗΕ όσο και της Ε.Ε.

Εν όψει όλων αυτών τολμούμε να επισημάνουμε ότι είναι μεγάλο λάθος, τόσο των δικών μας αλλά κυρίως της Ελλάδας, η καθιέρωση του συνθήματος «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται», γιατί η Κύπρος -που δεν είναι κάτι το χωριστό από την Ελλάδα, άσχετα αν καταπολεμήθηκε από υποτιθέμενους φίλους η ένταξη της Κύπρου στην Ελληνική Επικράτεια, αφού ανήκει στο Ελληνικό Έθνος- παραμένει ακόμη έρμαιο στα νύχια της Τουρκίας.

Η Κύπρος αποτελεί, κ. Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Πρωθυπουργέ της Ελλάδας και κ. Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας (λόγω Ιστορίας, Πολιτισμού, Γλώσσας, Θρησκείας, Ηθών και Εθίμων, Παράδοσης, Αρχών και Αξιών), μέρος του Ελληνικού Έθνους και χρειάζεται επομένως, όχι μια απλή συμπαράσταση αλλά κάτι το πιο σημαντικό και πιο ουσιαστικό. Έχει η μάνα Ελλάδα την αρετή και την τόλμη να χτυπά τις πόρτες για να διεκδικεί αυτό που της στέρησαν και της στερούν εχθροί και φίλοι, αυτό που διεκδικούν και απολαμβάνουν σήμερα οι πολίτες των 26 κρατών-μελών της Ε.Ε. και όχι μόνο;

Εκτός κι αν δεχτούμε ότι η μάνα Ελλάδα πιστεύει και υποστηρίζει κάτι, που ούτε να το σκεφτούμε πρέπει· τη νεοφανή άποψη, που καλλιεργούν έντεχνα εχθροί της Ελληνικής Κύπρου, για την ύπαρξη Κυπριακού Έθνους. Αλίμονο αν έχουμε φτάσει -Κύπρος και Ελλάδα- τόσο χαμηλά, να αρνηθούμε, προς άμετρη αγαλλίαση των εχθρών μας, την ιστορική μας πορεία και να ατιμάσουμε την εθνική μας ταυτότητα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

πηγη