Επιτέλους και μία ευχάριστη είδηση, μέσα στην μαυρίλα η οποία δείχνει να έχει πλακώσει την χώρα μας τις τελευταίες ημέρες.

Ο Σταύρος Λάλας, ο άνθρωπος ο οποίος πέρασε τόσα χρόνια στην φυλακή, επειδή επιχείρησε να βοηθήσει την χώρα μας, πήρε την ελληνική υπηκοότητα, την προηγούμενη εβδομάδα, ανήμερα την Μεγάλη Δευτέρα.

Βέβαια, το να «πανηγυριζουμε» για τα αυτονόητα, είναι χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο βαίνουν τα πράγματα στην χώρα μας, αλλά όπως είπαμε καλό είναι να έχουμε και καμία ευχάριστη είδηση.

Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι η «αναστολή» της ποινής του Σταύρου Λάλα, από τις αμερικάνικες φυλακές, έληξε τον περασμένο Ιούνιο.

Ο ελληνικός λοιπόν γραφειοκρατικός μηχανισμός, χρειάστηκε έναν περίπου χρόνο για να δώσει την ελληνική υπηκοότητα σε έναν άνθρωπο που θυσίασε τόσα για την χώρα μας, την ίδια στιγμή που μοιράζει απλόχερα «ιθαγένειες» δεξιά και αριστερά.

Και ένας χρόνος, υπό την πίεση χιλιάδων Ελλήνων οι οποίοι κινητοποιήθηκαν για να βοηθήσουν, με όποιον τρόπο μπορούσαν τον Σταύρο Λάλα, σε κάθε επίπεδο.

Ο «ΕΚ» ήταν από τους πρώτους που κινητοποιήθηκαν για την στήριξη του Σταύρου Λάλα, όχι μόνο ενημερώνοντας το κοινό με συνέντευξη, του μεγάλου αυτού Έλληνα πατριώτη, αλλά τιμώντας τον και στην 1η γιορτή του περιοδικού Patria αλλά και στηρίζοντας τις διάφορες προσπάθειες αλληλεγγύης υπέρ του, από όπου και αν προέρχονταν, αλλά και δίνοντας δημοσιότητα στο θέμα, το οποίο έφτασε μέχρι την Βουλή των Ελλήνων, με ερώτηση που υπέβαλλαν οι Θάνος Πλεύρης και Άδωνις Γεωργιάδης.

Όλα αυτά, ίσως βοήθησαν τον αργοκίνητο μηχανισμό του ελληνικού κράτους να λειτουργήσει. Ας ελπίσουμε ότι τώρα δεν θα αφήσει τον Στάυρο Λάλα εγκαταλελειμμένο, όταν είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζει τεράστια οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα.

Το πραγματικά ενδιαφέρον της υπόθεσης όμως είναι το ότι για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι εάν οι Έλληνες πατριώτες κινητοποιηθούν μπορούν να πετύχουν πράγματα και να επιβάλλουν στο κράτος να πράξει τα δέοντα.

πηγη