Για άλλη μια φορά ο ΥΕΘΑ Ε.Βενιζέλος αναφέρθηκε με σαφώς αρνητική διάθεση στον “θεσμό” των αντισταθμιστικών ωφελημάτων,τον οποίο με τον νόμο περί προμηθειών που προώθησε στη Βουλή ,καταργεί.

Τα α.ω μπήκαν στη …ζωή μας με την πρώτη “αγορά του αιώνα”, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ,όταν παραγγείλαμε τα 40 F-16 και τα 40 Mirage 2000.

Μετά από 25 και πλέον χρόνια “υιοθέτησής” τους στις αγορές ελληνικών εξοπλισμών ,έχει βγει πλέον…πόρισμα:επρόκειτο για ένα καλοστημένο και πανάκριβο για την τσέπη μας παρμύθι!

Το Onalert θα προσπαθήσει με όσο πιο απλό τρόπο να εξηγήσει πως τα δήθεν “ωφελήματα” κατέληξαν να είναι μία από τις μεγαλύτερες “γάγγραινες” στα εξοπλιστικά!

Στην πιάτσα των εξοπλισμών κατά καιρούς “εφευρίσκονται” πολλά άγνωστα τρικ. Ίσως ένα από τα σημαντικότερα ήταν αυτό των α.ω

Αμερικανική πατέντα που «γεννήθηκε» τη δεκαετία του 70. Σ΄ ότι μας αφορά ένα πράγμα πρέπει να κρατήσετε.

Όποια αγορά κι αν έγινε μ΄ αυτό το τρόπο γινόταν αυτομάτως πιο ακριβή κατά τουλάχιστον 3%!!! Και όταν μιλάμε για τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών το ποσοστό αυτό είναι τεράστιο!

Η «εφεύρεση» ανήκει στους Αμερικανούς, μετά από τις αποκαλύψεις της δεκαετίας του 70, ότι η προμήθεια αμερικανικών μεταγωγικών αεροσκαφών σε Βέλγιο και Γαλλία δεν ήταν απολύτως διαφανείς.

Τα αντισταθμιστικά οφέλη υποτίθεται ότι είναι επιστροφή σε είδος των χρημάτων που πληρώνει κάθε χώρα-πελάτης όταν παραγγέλνει οπλικά συστήματα.

Μόνο που τις συμφωνίες αυτές αναλαμβάνει να υλοποιήσει κάποια εταιρεία η όποια και αμείβεται όπως προαναφέραμε πλουσιοπάροχα, με το 3% του συμβολαίου.

Ακούγαμε σε κάθε αγορά μεγάλη ότι τα α.ω θα έφθαναν για παράδειγμα το 120% της αγοράς! Πως μπορούσε να γίνει αυτό;

Υπάρχει ένας συντελεστής βαρύτητας για κάθε τι που παίρνουμε ως αντισταθμιστικό .

Η κλίμακα αυτή ήταν από το 1 έως το 12. Επιτροπές της Αεροπορίας,του Στρατού ή του Ναυτικού -ανάλογα ποιον αφορούσε η αγορά- έκριναν το κάθε τι που παίρναμε και με βάση τη “βαρύτητα” που είχε το κάθε υλικό βαθμολογούσαν. Ένα για τα ασήμαντα και 12 για τα άκρως απαραίτητα.

Για να καταλάβετε, ας πούμε ότι χρειαζόμαστε εργαλειοθήκες για αεροπλάνα. Κάθε μία κοστίζει ας πούμε 2000 δολάρια.

Η επιτροπή βαθμολογεί την αναγκαιότητα της αγοράς ας πούμε με 6, ακριβώς στη μέση. Ποιος εξασφάλιζε ότι η εταιρεία δεν θα “έπειθε” κάποιον ότι το έξι έπρεπε να γίνει 11, «σπρώχνοντας» και 100 χιλιάδες δολάρια ; Κανείς.

Υπολογίζεται ότι σε κάθε αγορά που έγινε με α.ω ,η επιβάρυνση στο κόστος από τα αντισταθμιστικά –γιατί τελικά επιβάρυνση είναι- έφθασε το 7%!

Όπως λένε άνθρωποι που ασχολήθηκαν κατά καιρούς με εξοπλιστικές αγορές “ακόμη και οι ίδιες οι εταιρείες ,ήθελαν κάποια στιγμή να αποφύγουν τη διαδικασία των α.ω και προτιμούσαν να τους ζητήσουμε μία μεγάλη έκπτωση -10% για παράδειγμα- παρά να μπουν στο “λαβύρινθο” των εταιρειών και άλλων περίεργων φορέων και παραγόντων,οι οποίοι ήταν σαφές ότι μοίραζαν το χρήμα των αντισταθμιστικών εκεί που ήθελαν:σε “ημέτερες” εταιρείες!

Δεν είναι υπερβολή. Όσοι είχαν τη φαεινή ιδέα να “μπλέξουν” με τα α.ω ,έβγαλαν πάρα πολλά χρήματα.

Κι αν μέχρι κάποια χρονική στιγμή υπήρχε ένα άλλοθι στήριξης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας,αυτό χάθηκε τα τελευταία χρόνια όπου τα μάτια μας είδαν αντισταθμιστικά ωφέλη απίστευτα: παιδικές χαρές, γυμναστήρια ακόμη και κωδικοί για να μπαίνουν οι ένστολοι …σε διαδικτυακές πύλες (!!!) “πουλήθηκαν” ως α.ω!

Αυτά ήταν τα “ωφέλη”…                 

  πηγη