Του Κώστα Πικραμένου

Δεν γνωρίζω αν τον επόμενο Σεπτέμβριο 2011 θα προκυρηχθούν πρόωρες εκλογές καθώς τόσο οι δημοσκοπήσεις όσο και ο εφαρμοστικός νόμος του Μνημονίου 2 οδηγούν την κυβέρνηση του ΓΑΠ σε αυτοδιάλυση. Η κοινωνία δεν είναι διατεθειμένη (οι λόγοι γνωστοί) να «συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις» της Τρόικας έστω και αν γνωρίζει ότι η στάση πληρωμών θα οδηγήσει τη χώρα σε «εμφύλια σύγκρουση»…

Θα ήθελα να σχολιάσω τις επιλογές του ΓΑΠ όσον αφορά στην τοποθέτηση του Λαμπρινίδη στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Η αποπομπή Δρούτσα δε συνέβη επειδή ο τελευταίος βγήκε εκτός γραμμής στα Εθνικά Θέματα. Είναι άλλωστε γνωστός ο θαυμασμός του για τον Τούρκο Κισσινγκερ (βλέπε Νταβούτογλου) αλλά και το όραμα του για μία Ελλάδα μικρή και ταπεινή στη Βαλκανική χερσόνησο. Οι εσωκομματικές συγκρούσεις στο ΠΑΣΟΚ και οι δηλώσεις Δρούτσα για τα προνόμια των Βουλευτών έστρεψαν το βαθύ ΠΑΣΟΚ εναντίον του. Άλλωστε ο Δρούτσας δεν είναι εκλεγμένος αλλά διορισμένος από τον ΓΑΠ. Οι μόνοι που νιώθουν πραγματική ανακούφιση είναι οι Κύπριοι καθώς ο τέως ΥΠΕΞ υπήρξε μέγας υποστηρικτής του νεο-οθωμανικού Σχεδίου Ανάν. Εμείς του ευχόμαστε καλή επιστροφή στη Βιέννη και τις Αυστριακές Άλπεις. Αuf wiedersehen Herr Droutsas !

H τοποθέτηση Λαμπρινίδη ως νέου ΥΠΕΞ είναι σύμφωνη με τη πολιτική ΓΑΠ στα Εθνικά Θέματα. Η τρόικα ΓΑΠ-Δρούτσας-Λαμπρινίδης εκφράζουν τη θεώρηση του ΕΛΙΑΜΕΠ όσον αφορά στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε «άνευ όρων και δεσμεύσεων», στην ένταξη της Αλβανίας (της μαφίας του Μπερίσα) στην Ε.Ε το 2014 «άνευ όρων και δεσμεύσεων» και τον ιστορικό συμβιβασμό με το Βιλαέτι του Μοναστηρίου (βλέπε Σκόπια) προκειμένου οι Σλαβόφωνοι να νιώσουν «Ευρωπαίοι».

Ο κ. Λαμπρινίδης (του Κολεγίου Αθηνών και του Yale) δεν είναι εκλεγμένος Βουλευτής (με σταυρό προτίμησης) αλλά διορισμένος Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Γεγονός που τον εκθέτει άμεσα στα πυρά του βαθέους ΠΑΣΟΚ για τις παρέες και τους κολλητούς του ΓΑΠ. Ο κ. Λαμπρινίδης σε δημόσιες δηλώσεις του (2006) είχε ταχθεί υπέρ της εισόδου 20 εκ. μη Ευρωπαίων μεταναστών στην Ε.Ε μέχρι το 2026! Είχε τονίσει δε ότι η παρουσία Αφρικανών και Ασιατών θα εμπλουτίσει τον πολιτισμό της Ευρώπης. Ο ίδιος βέβαια αποφεύγει να διασχίζει την πλατεία Ομονοίας προκειμένου να ανακαλύψει επί τόπου την multi-culti κοινωνία που οραματίζεται…

Τον επόμενο μήνα (Ιούλιος 2011) θα διεξαχθεί στην Τουρκία το Β’ Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδος-Τουρκίας. Μία εικόνα περιμένω να δω: Σύσσωμη την Κυβέρνηση ΓΑΠ να καταθέτει στεφάνι στο Μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ Πασά και τον ΓΑΠ να απευθύνει το «Merhaba Asker» στην Προεδρική Φρουρά.

Προσωπικά δεν περιμένω απολύτως τίποτα από το κ. Λαμπρινίδη (εκπόνηση Δόγματος Εξωτερικής πολιτικής, αναβάθμιση ΚΑΣ/ΥπΕξ, αναμόρφωση Μονάδας Διαχείρησης Κρίσεων, άνοιγμα νέων διπλωματικών αποστολών στο εξωτερικό κα) καθώς ούτε όραμα υπάρχει, ούτε θέληση υπάρχει, ούτε λεφτά υπάρχουν αλλά πάνω από όλα προοπτική εξουσίας για την μετά –Σεπτέμβρη εποχή. Επομένων τα πρόσωπα αλλάζουν, ο Ραγιαδισμός μένει.

Το ανέκδοτο της ημέρας είναι η παραμονή της κ. Ξενογιαννακοπούλου στο ΥπΕξ (αρμοδιότητα στα Ευρωπαικά) προκειμένου να έχει με κάτι να …απασχολείται. Εν ολίγοις,  φταίει ο Νταβούτογλου που μας θεωρεί αστείους και γραφικούς και την Ελλάδα βιλαέτι του;

Για το Στρατηγικό Βάθος και τη μεθοδολογία της διπλωματίας του ΑΚΡ, μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου «Τα Διπλωματικά Έγγραφα για την Τουρκία» http://ekdotika.blogspot.com