Στα ταραγμένα νερά της διεθνούς διπλωματίας ετοιμάζεται να πλεύσει -δεύτερη φορά εφέτος- ο «Στολίσκος της Ελευθερίας».

Με διακηρυγμένη αποστολή τους να προσεγγίσουν από θαλάσσης τα αποκλεισμένα από το Ισραήλ παλαιστινιακά εδάφη της Λωρίδας της Γάζας, τα δέκα ναυλωμένα πλοιάρια και οι περίπου 400 επιβάτες τους, αν και ελλιμενισμένα, λικνίζονται έντονα από μια αλληλουχία δραματικών γεγονότων διεθνούς πολιτικού παρασκηνίου και διακρατικής διαπλοκής.

Από το σαμποτάζ στην προπέλα ενός σκάφους μέχρι το στημένο βίντεο με τον ισραηλινό ηθοποιό που υποδύεται ακτιβιστή του στολίσκου, κι από την πειθήνια υποταγή πολλών (ισχυρών και μη) κρατών στο ισραηλινό αίτημα αποκήρυξης, δυσφήμισης και παρεμπόδισης του «Στολίσκου» μέχρι την οργουελιανή διαστροφή του ισραηλινού σχεδίου ανάσχεσης των πλοιαρίων, όλα συνηγορούν υπέρ μιας και μόνο πολιτικής αποτίμησης της υπόθεσης:

αν και μικρός ο στολίσκος, εκείνα που διακυβεύονται από την αποστολή του είναι τεράστια.

Το ειδησεογραφικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα έχει αλιεύσει την πεμπτουσία αυτών των διακυβευμάτων και την ερμηνεύει: είναι η παντοδυναμία της μη βίας, όταν αυτή στρέφεται αποτελεσματικά κατά κάθε καταπιεστικής εξουσίας.

Η «αραβική άνοιξη», το επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο.

Το συγκριτικό πλεονέκτημα που διέθεταν οι εξουσίες απέναντι στους ειρηνικούς διαδηλωτές, έχει συρρικνωθεί και αποδυναμωθεί.

Κι είναι η σειρά του «Στολίσκου της Ελευθερίας» να το επιβεβαιώσει ακόμη μία φορά -ήδη ο διεθνής τύπος, αναλύοντας την αποστολή του «Στολίσκου», θυμάται και θυμίζει την υπόθεση της Λωρίδας της Γάζας, μιας περιοχής που «επειδή οι κάτοικοί της έκαναν το λάθος να ψηφίσουν μια κυβέρνηση που δεν άρεσε στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ, από το 2006 υφίστανται τη φασιστική συλλογική τιμωρία, κατά παράβαση της Τέταρτης Συνθήκης της Γενεύης» όπως σημειώνει ο πολιτικός επιστήμονας Μαρκ Βάισμπροτ από την Ουάσιγκτον.

Στο πέμπτο έτος του, ο ισραηλινός αποκλεισμός της Γάζας από θάλασσα, αέρα και ξηρά, έχει εξαθλιώσει τον παλαιστινιακό λαό προκαλώντας ανεργία 45,2% και εκμηδενίζοντας κάθε παραγωγική δυναμική στην περιοχή.

Η ισραηλινή επιβολή της συλλογικής ευθύνης καταγγέλλεται από οργανισμούς όπως ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και η Διεθνής Αμνηστία, ενώ ο ΟΗΕ χαρακτηρίζει κατοχική δύναμη το Ισραήλ, αλλά το πολιτικό παρασκήνιο, όπως αποκαλύπτεται από την υπόθεση του «Στολίσκου», είναι τόσο ισχυρό ώστε ακόμη και η Ουάσιγκτον στέκεται ανίκανη να προστατεύσει τους αμερικανούς πολίτες που συμμετέχουν στην ειρηνική αποστολή.

Στη λίστα των… απρόθυμων να υποστηρίξουν τους ειρηνικούς ακτιβιστές του «Στολίσκου», μπαίνει και η Τουρκία, που, μετά τον θεατρικό τσαμπουκά του Ερντογάν κατά το περυσινό αιματοκύλισμα του «Μαβί Μαρμαρά», τώρα αποσύρει το ενδιαφέρον της.

Ανάλογα πράττουν και οι γερμανοί κομμουνιστές του κόμματος της Αριστεράς, φοβούμενοι ότι «θα κατηγορηθούν για αντισημιτισμό». Παρασκηνιακές πιέσεις και διακρατική διαπλοκή;

Οπως και να ‘ναι, με τέτοια διεθνή πολιτική απροθυμία να περιβάλλει τον φετινό «Στολίσκο», οι Ισραηλινοί σχεδιάζουν «και εκπαιδεύονται πυρετωδώς» για το ρεσάλτο και τη μάχη με τους «τρομοκράτες».

ΑΧ. ΦΑΚΑΤΣΕΛΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ