Στην Ελλάδα χαρακτηριστική εικόνα έχει καταντήσει να είναι η σιωπή, ιδιαίτερα ανθρώπων που θα έπρεπε να είναι στο προσκήνιο και να αναφέρουν τη γνώμη τους, θεωρούμενοι ως οι ειδικοί, έστω και θεωρητικά, στο αντικείμενό τους.
Ακόμα και δημόσια πρόσωπα, ιδιαίτερα πολιτικοί, που θεωρούνται και «παιδιά» του αποκαλούμενου ως «πατριωτικού χώρου», προτιμούν να μη μιλούν για τα σοβαρά θέματα και να καταναλώνουν την ενέργειά τους στις κομματικές αντιπαραθέσεις.
Για να μην αναφέρουμε «πατριωτικές οργανώσεις» που εξατμίστηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις κάποιοι πέτυχαν τους προσωπικούς τους στόχους.
Στην Ελλάδα του σήμερα βασιλεύουν πολιτικές φοβίες του παρελθόντος. Από το μη μιλάς γιατί ο αστυνομικός ή ο χαφιές της Χούντας θα σε καταδώσει, πήγαμε στο μη λες πολλά γιατί ο κομματικός χαφιές της κλαδικής και της τοπικής οργάνωσης των κομμάτων εξουσίας θα σε καρφώσει στα κεντρικά γραφεία.
Κι έπειτα φτάσαμε στο μη μιλάς για την πατρίδα γιατί θα σε χαρακτηρίσουν φασίστα οι «προοδευτικοί».
Και σήμερα φτάσαμε στο κοίτα τον εαυτό σου και μη σε νοιάζει για τίποτε αφού «όλα είναι στημένα».
Αλλά κάποιοι από αυτούς που έπρεπε να μιλήσουν δε μιλάνε για την – υποκειμενική έστω – αλήθεια.
Για αυτό κι η κατάσταση στη χώρα συνεχίζει να είναι ένα… απέραντο φρενοκομείο από ένα μείγμα ανίκανων να ασκήσουν εξουσία, βολεμένων φιλοτομαριστών και λίγων «κορόιδων» χάρη στους οποίους κινείται το σύστημα.
Και αφορμή για αυτά τα σχόλια στην δημοκρατική – κατ’ επίφαση μήπως; – Ελλάδα είναι ο δημόσιος διάλογος που αναπτύσσεται σε σοβαρές χώρες, που όσο κι αν θέλει να τις αντιγράψει ο πρωθυπουργός, με τα δήθεν μοντέλα του, ή οι μελλοντικοί πρωθυπουργοί, αποδεικνύονται ανίκανοι για να το επιτύχουν ή πολύ δύσκολα θα το κατορθώσουν με τα σημερινά κόμματα, τα οποία θα πρέπει να αναγεννηθούν και όχι με τον τρόπο που εξελίσσονται τόσα χρόνια.
Και μιας και μιλάμε για πατριωτισμό και αξιοπρέπεια, ειδικά από πρώην στρατηγούς και αρχηγούς επιτελείων, που έχουν δεύτερη οικία τους τα κομματικά γραφεία… ας δούμε ένα ακόμα παράδειγμα δημοσίου διαλόγου, ανθρώπων που ξέρουν τη δουλειά τους και σέβονται τη στολή τους.
Πολλοί ίσως να μη γνωρίζουν την UK National Defence Association (UKNDA). Είναι ομάδα πίεσης που δημιουργήθηκε το 2007 με στόχο να υποστηρίξει τα συμφέροντα των Βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Greek National Pride 