Τα στοιχεία που φέρνει στο φως της δημοσιότητας γνωστός ιστοχώρος που ασχολείται με τα θέματα ασφαλείας της Ελλάδας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις ακριτικές περιοχές, είναι συγκλονιστικά.

Μέσα από την αφήγηση και την ανάλυση προκύπτουν ανησυχητικά συμπεράσματα για την ετοιμότητα της χώρας μας να αντιμετωπίσει την απειλή.

Και πώς να υπάρχει ετοιμότητα εάν πρώτα δεν προηγηθεί συνειδητοποίηση της πραγματικότητας;

Και ποιος θα οργανώσει την ελληνική «άμυνα» όταν υπηρεσίες οι οποίες ως εκ της φύσεώς τους αναλαμβάνουν σε όλες τις σοβαρές χώρες τέτοιες αποστολές, στην Ελλάδα τις έχουν απονευρώσει σχεδόν στο επίπεδο της αδρανοποίησης;

 

Το άρθρο – παρέμβαση που ακολουθεί προέρχεται από το μπλογκ «http://kostasxan.blogspot.com» και προσπαθεί, μάταια όπως τελικά και ο συντάκτης του άρθρου αντιλαμβάνεται, να δώσει απάντηση στο ερώτημα που θέτει ο τίτλος του άρθρου…

Το συγκεκριμένο ερώτημα βασανίζει πολλούς ή τουλάχιστον όλους εκείνους που βλέπουν τους κινδύνους που έχουν ζώσει την πατρίδα μας και ανησυχούν.

Τι συμβαίνει όμως στην Θράκη;

Πώς είναι δυνατόν η Άγκυρα να έχει δημιουργήσει τόσο σημαντικά βήματα προόδου «άλωσης» της συγκεκριμένης Ελληνικής ακριτικής αυτής γωνιάς και πώς είναι δυνατόν να μην συναντά ουσιαστική αντίδραση;

Ποιοι φέρουν την ευθύνη για τον σοβαρό και ορατό κίνδυνο η Θράκη να μετατραπεί σε μία νέα Κύπρο, σε ένα νέο Κόσοβο, σε μία νέα γκρίζα περιοχή, στην οποία η Τουρκία θα έχει σημαντικό λόγο μέσα από ένα καθεστώς άτυπης συγκυριαρχίας;

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να τονίσουμε πως το πρόβλημα στην Θράκη, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα (Ήπειρο, Φλώρινα, Σέρρες, νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Καστελόριζο και… Γαύδο) είναι καθαρά πολιτικό και συγκεκριμένα εστιάζεται σε μία σταθερή κυβερνητική πολιτική υποχωρητικότητας, η οποία έχει γίνει σήμα κατατεθέν της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας.

Στο ίδιο πνεύμα του αθηναϊκού κράτους ακολουθούν οι περιφερειακοί «άρχοντες» (βουλευτές, περιφερειάρχες και Δήμαρχοι), οι οποίοι δείχνουν δυσφορία όταν πρέπει να συγκρουστούν υπερασπιζόμενοι το εθνικό συμφέρον, αφού έχουν τοποθετήσει –από την έναρξη της πολιτικής τους καριέρας- ως πρώτιστο μέλημα και καθήκον τους το κομματικό, το μικροκομματικό και πολλές φορές ιδιοτελές συμφέρον, που ικανοποιεί τις ανάγκες εισροής ψήφων…!

Πέρα από τις ευθύνες των προφανέστατα ανεύθυνων πολιτικών, πολιτευτών και άλλων τραγελαφικών τύπων που έχουν αναδειχθεί στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση, σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την έκθεση σε κίνδυνο –τόσο της Θράκης όσο και άλλων ευαίσθητων εθνικά περιοχών- φέρουν και συγκεκριμένες υπηρεσίες ασφάλειας, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε υπηρέτες εξυπηρετήσεων κομματικών συμφερόντων.

Το πρόσφατο παράδειγμα της ουσιαστικής ανυπαρξίας των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας μας δόθηκε μόλις εχθές (11/11/2011) στην Ξάνθη, όπου έγινε μνημόσυνο Τούρκων πεσόντων στρατιωτών σε μάχες (εντός της Τουρκίας) με Κούρδους αγωνιστές.

Το μνημόσυνο (μεβλήτ) το διοργάνωσε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, σε μία προσπάθεια επέκτασης της επιρροής του στην Ξάνθη (όπου οι Έλληνες μουσουλμάνοι είναι κατά πολύ αποστασιοποιημένοι από την τουρκική προπαγάνδα και τα κελεύσματα της «μητέρας πατρίδας»).

Η χρήση θρησκευτικών τελετών αποτελεί σχεδόν πάγια τακτική στην στρατηγική που ακολουθεί η τουρκική προπαγάνδα, αφού είναι σχεδόν δεδομένο πως ο πιστός μουσουλμάνος είναι ευάλωτος ψυχολογικά σε οποιαδήποτε απόπειρα «πλύσης εγκεφάλου», όταν αυτή γίνεται μέσα στο τζαμί.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο οι τούρκοι «διπλωμάτες» όσο και όλοι όσοι ασχολούνται (ή θα έπρεπε να ασχολούνται) από την πλευρά της Ελλάδας με την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού στην Θράκη. Και όμως, αδρανούν…!

Οι λόγοι αυτής της αδράνειας είναι πολιτικοί, κομματικοί αλλά –δυστυχώς- σε μερικές περιπτώσεις και… επάρκειας, αφού εδώ και χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο «αποψίλωσης» του ανθρώπινου στελεχειακού δυναμικού στις συγκεκριμένες υπηρεσίες ασφάλειας της χώρας.

Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, πως η ανικανότητα ενός συγκεκριμένου ανώτερου στελέχους στην Θράκη, επέτρεψε την εμπλοκή της Αστυνομίας, ως κατασταλτικού κρατικού οργάνου, ενώ θα έπρεπε να έχουν γίνει όλες εκείνες οι απαραίτητες ενέργειες (αιτιολογημένη έκθεση αναφοράς επικινδυνότητας διασάλευσης της ασφάλειας των πολιτών της περιοχής) που θα ανάγκαζαν τον αρμόδιο υπουργό να πιέσει την Άγκυρα και να επιτύχει την αναστολή μίας «θρησκευτικής τελετής», της οποίας η υλοποίηση ενείχε σοβαρούς κινδύνους παρεκτροπής, ενώ θα σήμαινε μία ακόμη αδικαιολόγητη υποχώρηση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό.

Για να γίνουμε σαφέστεροι, σήμερα στην Ξάνθη υπάρχει ΕΝΑΣ μόνο άνδρας της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας, αφού όλοι οι άλλοι έχουν μεταφερθεί στην Κομοτηνή, την οποία χρησιμοποιούν σαν έδρα, προκειμένου να πληρώνονται… οδοιπορικά!!!

Είναι, λοιπόν, φυσικό, ο ένας υπάλληλος να μην αρκεί για να αντιμετωπίσει την σωρεία των περιπτώσεων που σημειώνονται στην Ξάνθη. Το βοηθητικό προσωπικό (αποσπασμένοι από άλλες υπηρεσίες), δεν έχει ούτε την κατάλληλη επιμόρφωση, ούτε την κατάλληλη εκπαίδευση για να μπορεί να καλύψει τις πραγματικά τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν στον συγκεκριμένο νομό.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, σε διαγωνισμό που είχε κάνει η ΕΥΠ πριν από 3 χρόνια, δεν προσλήφθηκε ΚΑΝΕΙΣ από την Θράκη!!! Τέτοια βαρύτητα έδωσε το αθηνοκεντρικό κράτος για την Θράκη!

Την ίδια στιγμή, ενώ πληθαίνουν τα προκλητικά και παραβατικά περιστατικά εκ μέρους του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, η Ελληνική κυβέρνηση μειώνει τα χρήματα προς την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε σημείο που να την καθιστά ανενεργή…, ενώ η τουρκική ΜΙΤ έχει επίσημο προϋπολογισμό που ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια δολάρια.

Σαν αποτέλεσμα, μείωσης του εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού και μείωσης του προϋπολογισμού της ΕΥΠ, είδαμε το καλοκαίρι που πέρασε εκατοντάδες αυτοκίνητα υψηλής τεχνολογίας και μεγάλου κυβισμού να οργώνουν «τουριστικά» την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη εν μέσω μουσουλμανικής νηστείας, εκτελώντας πολλαπλές αποστολές (καταγραφή παράλιων εδαφών, παρακολούθηση – φωτογράφηση του στρατοπέδου Ειδικών

Επιχειρήσεων που βρίσκεται κοντά στις Σάππες Ροδόπης, επαφές και οργάνωση με τουρκόφρονες της Θράκης), ενώ υπήρξαν και δύο σημαντικά περιστατικά πυρκαγιών στο νομό Έβρου, τα οποία αποψίλωσαν τα εδάφη των συγκεκριμένων ευαίσθητων εθνικά σημείων όπου αυτές εκδηλώθηκαν…

Βέβαια, και δυστυχώς, υπάρχει και ο παράγοντας ανθρώπινης ανικανότητας σχεδιασμού και αντιμετώπισης, γεγονός καταγεγραμμένο, αλλά κανείς δεν προσπαθεί να αλλάξει πρόσωπα που βαρύνονται με πολύ μεγάλες ευθύνες για πολύ συγκεκριμένα περιστατικά, όπως αυτό του τουρκικού μνημόσυνου στην Ξάνθη. Είναι, δε, τόσο μεγάλη η ανεπάρκεια ορισμένων στελεχών, που η συνέχιση της παραμονής τους στις θέσεις που κατέχουν, τους καθιστά επικίνδυνους για την ευρύτερη περιοχή.

Η ανεπάρκεια, όμως, (για την περίπτωση του περιστατικού στην Ξάνθη) προϋπήρξε, αφού φυσιολογικά θα έπρεπε η όλη «δράση» του τούρκου προξένου να αντιμετωπισθεί με προληπτικές ενέργειες, αντί των κατασταλτικών υπηρεσιών της Αστυνομίας έναντι Ελλήνων ανησυχούντων πολιτών.

Για να γίνουμε περισσότερο σαφείς, σημειώνουμε ένα περιστατικό που συνέβη πριν από χρόνια, στην Καβάλα και στο εκεί κλιμάκιο της ΕΥΠ, για το οποίο έγινε πρόταση να κλείσει λόγω «αδράνειας»!!!

Η πρόταση είχε γίνει από αποσπασμένο στέλεχος του Ελληνικού Στρατού, που είχε περισσότερη επαφή με παπούτσια παρά με τις πληροφορίες.

Το «αστείο» είναι πως η πρόταση έγινε δεκτή από τους τότε προϊσταμένους της Αθήνας και δόθηκε «μάχη» για να διατηρηθεί ενεργό το συγκεκριμένο κλιμάκιο.

Το πώς και το γιατί έγινε αυτή η πρόταση αποτελεί ένα πραγματικό μυστήριο, αφού είναι γνωστό πως το τουρκικό προξενείο «στοχεύει» στην Καβάλα, αφού εκεί υπάρχει το Παγγαίο (σπουδαίος ορυκτός πλούτος σε χρυσό, αλλά και σε άλλα ορυκτά) και η Θάσος (με τα κοιτάσματα πετρελαίου σε Πρίνο, Πρίνο ΙΙ και τον γνωστό «ανενεργό» Μπάμπουρα).

Το τελευταίο καλοκαίρι, μάλιστα, παρατηρήθηκε υψηλότατη τουριστική κίνηση στην Καβάλα από τούρκους πολιτικούς, πολιτευτές και επιχειρηματίες…, οι οποίοι μόνο τυχαία δεν επισκέφθηκαν την συγκεκριμένη πόλη (σε επόμενο δημοσίευμα θα καταθέσουμε λεπτομέρειες στρατηγικού σχεδίου οικονομικής εκμετάλλευσης από τούρκους επιχειρηματίες –μέσω Γερμανίας- που στοχεύουν στην απόλυτη εκμετάλλευση του Νομού Καβάλας).

Για πόσο, άραγε μπορεί να συνεχιστεί αυτή η τακτική της απάθειας;

Για πόσο ακόμη οι κάτοικοι της Θράκης θα συνεχίσουν να παρακολουθούν ανεύθυνους (πολιτικούς αλλά και κυβερνητικούς υπαλλήλους) να τους εκθέτουν σε εθνικούς κινδύνους;

Φυσικά, οι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών μετράνε την πατρίδα με τον πήχη και υπολογίζουν πόσα θα κερδίσουν από το ξεπούλημα που έχει αποφασισθεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου.

Μήπως, όμως, θα έπρεπε κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν και να υπολογίσουν πως οι ζημίες που προκύπτουν μέσα από λάθος πολιτικές και ανθρώπους, είναι περισσότερες από τα κέρδη που τους υπόσχονται;

Μήπως κάποιοι θα πρέπει να σκεφθούν πρώτα την πατρίδα και έπειτα το κόμμα ή την πολιτική τους καριέρα; Μήπως κάποιοι θα έπρεπε να σταλούν στο σπίτι τους, για να μην γίνουν αιτία να κινδυνεύσουν σπίτια άλλων Ελλήνων;

Κλείνοντας, θέλουμε να τονίσουμε πως τα προβλήματα υπάρχουν πάντα, όταν δεν τα αντιμετωπίζεις με τον σωστό τρόπο.

Δυστυχώς, αυτά μεγιστοποιούνται όταν οι «αρμόδιοι» αποδεικνύονται απολύτως αναρμόδιοι και μερικές φορές επικίνδυνοι να κάνουν αυτό που η θέση και η πατρίδα τους επιτάσσει… Αλλά, είπαμε, πρώτα από όλα είναι το… κόμμα και το χρήμα…
Κωνσταντίνος

defence-point.gr