Εάν συνεχίσουμε στο παρόν μοτίβο είναι μαθηματικά βέβαιο ότι βαδίζουμε με γοργό βήμα στον δρόμο της καταστροφής. Υπάρχει σωτηρία; Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό ΝΑΙ.

Αρκεί να κατανοήσουμε τα δεδομένα του προβλήματος και να λειτουργήσουμε επιτέλους ως συντεταγμένη κοινωνία. Μετά θα έχουμε χρόνο να λέει ο καθένας «το μακρύ του και το κοντό του» και να τσακωνόμαστε.

Τώρα όμως, άλλα προέχουν και συγκεκριμένα, εφαρμόζοντας αυτό που διδάσκει η εμπειρία, ότι το καλό και το κακό, το θετικό και το αρνητικό συνυπάρχουν στη ζωή, να διακρίνουμε όσα δίνουν ελπίδα και να τα αξιοποιήσουμε…

Μετεκλογικά, στο μάτι του κυκλώνα έχουν βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή.

Το «defence-point.gr» έχει ασκήσει δριμεία κριτική και στις δυο πλευρές με αποτέλεσμα να έχει γίνει δέκτης ευπρεπών παραπόνων και από τις δυο πλευρές.

Τονίζουμε το «ευπρεπών» διότι αυτό αποδεικνύει ότι όσο σκληρή κι αν είναι η κριτική όταν υπάρχει πραγματικό ζήτημα και όχι εμπάθεια, όταν στόχος είναι ο τόπος να πάει ένα βήμα μπροστά, τότε μπορούμε να συζητάμε δημόσια σε υψηλούς τόνους, αποφεύγοντας τις ακρότητες που δηλητηριάζουν τις σχέσεις και διαλύουν τον κοινωνικό ιστό.

Και αυτό, στη δική μας περίπτωση, ισχύει και για τις δυο πλευρές, όσο κι αν εκπλήσσει.

Για τις σκοπιμότητες της παρούσας ανάλυσης, δεχόμαστε αξιωματικά ότι κανένα από τα δυο κόμματα δεν θέλει την καταστροφή της χώρας. Ποια είναι όμως τα δεδομένα του προβλήματος τη δεδομένη χρονική συγκυρία;

Πρώτον, το δυσμενέστατο κλίμα που έχει διαμορφωθεί στο εξωτερικό, καθώς από όλες τις πλευρές απευθύνεται προειδοποίηση ότι ενδεχόμενη απόπειρα εφαρμογής όσων λέγονται σε επίπεδο πολιτικής ρητορικής, συνεπάγεται αυτόματα την άτακτη χρεοκοπ0ία που θα οδηγήσει στην έξοδο από το ευρώ.

Δεύτερον, η επικράτηση ενός κλίματος αβεβαιότητας για την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα, το οποίο έχει οδηγήσει τον κόσμο, ανεξαρτήτως της ψήφου στις εκλογές, να ανησυχεί γνήσια για την επόμενη ημέρα.

Τρίτον, η αδυναμία συγκρότησης κυβέρνησης αφού στα κόμματα… «άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη». Με απλά λόγια, με τις παρούσες συνθήκες ο τόπος είναι καταδικασμένος σε ακυβερνησία που οδηγεί στην καταστροφή.

Υπάρχουν και άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να ορισθούν ως «δεδομένα του προβλήματος», περιοριζόμαστε όμως σε αυτά που είναι από τα πιο κομβικά.

Είναι η κατάσταση τόσο απελπιστική ή υπάρχει ενδεχομένως «φως στο τούνελ»;

Η απάντηση πιστεύουμε ότι περιλαμβάνει και τα δύο. Και απελπιστική είναι η κατάσταση και ευκαιρία να πετύχουμε κάτι καλό έχουμε. Εξηγούμαστε:

ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή μισιούνται θανάσιμα και όσο η κάθε μία πλευρά εξακολουθεί να πιστεύει ότι τμήματα της ιδεολογίας που προβάλλεται είναι απαράδεκτα η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει.

Προφανώς, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι για μας εντελώς απαράδεκτη είναι κάθε πράξη βίας και η εκτόξευση απειλών, καθώς δεν θα θέλαμε να βιώσει καταστάσεις ενός ιδιότυπου και ντροπιαστικού εμφυλίου.

Αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό είναι ότι η διαμορφωθείσα κατάσταση έχει προσφέρει μια μεγάλη υπηρεσία στην Ελλάδα: Ανακάτεψε την τράπουλα βίαια και οδήγησε τον εξωτερικό παράγοντα στο να πειστεί ότι η απειλή να τιναχθούν όλα στον αέρα και να μπούμε – στην Ευρώπη – σε περιπέτειες είναι ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ.

Δηλαδή, χωρίς να το θέλουν, τα δυο κόμματα έκαναν τους πάντες στην Ευρώπη να ασχολούνται μαζί τους με αρνητικό τρόπο. Κυβερνήσεις, πρωθυπουργοί, στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από το Ευρωκοινοβούλιο χρησιμοποιούν ένα μίγμα από κίνητρα και απειλές μπας και συνετίσουν τους «παρανοϊκούς Έλληνες».

Θα μπορούσαμε επίσης να ισχυριστούμε, ότι ο έντονος δημόσιος διάλογος, ενίοτε και σε καταγγελτικό ύφος στον οποίο συμμετείχε και το «defence-point.gr» με τις μικρές του δυνάμεις, με άρθρα τα οποία σημείωσαν ρεκόρ επισκεψιμότητας και προκάλεσαν ποικίλες, θετικές και αρνητικές αντιδράσεις, συνέβαλε στο να αντιληφθούν στο εξωτερικό την απειλή ως αξιόπιστη.

Σε αυτό το σημείο ίσως πρέπει να υπενθυμίσουμε όσα είχαμε γράψει για την περίφημη «στρατηγική του Σαμψών» πολύ καιρό πριν στην παρακάτω διεύθυνση…

www.defence-point.gr

Το ζητούμενο για την ελληνική πλευρά είναι να αξιοποιήσει αυτή την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Οι προϋποθέσεις είναι απλές, με κύρια το να έχουμε συνείδηση ότι έχουμε ήδη εισέλθει σε μια περίοδο άτυπης διαπραγμάτευσης, όπου έχουμε ήδη προσέλθει στο τραπέζι, έχοντας υιοθετήσει μαξιμαλιστικούς στόχους, το οποίο από απόψεως τακτικής είναι αυτό που θα οφείλαμε να κάνουμε, με βάση τις στοιχειώδεις αρχές της θεωρίας των διαπραγματεύσεων και της απλής λογικής. Έχουμε και κόκκινες γραμμές: Όχι περαιτέρω συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων, καθότι πέραν του ανθρωπιστικού χαρακτήρα του αιτήματος, είναι σωστό και στο οικονομικό επίπεδο αφού θα ήταν το απόλυτο αντι-αναπτυξιακό μέτρο τόσο σε επίπεδο ψυχολογίας του πληθυσμού όσο και στην αδυναμία επανεκκίνησης της αγοράς!

Με απλά λόγια, βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου έχουν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις για να μπορέσουμε να βγούμε ωφελημένοι από αυτή την αναταραχή που προκλήθηκε.

Θα πρέπει όμως να ξεχάσουμε ακρότητες και ουτοπίες και αν δείξουμε διάθεση συμβιβασμού, αποδεικνύοντας ότι στόχος μας είναι το να νοικοκυρέψουμε τα του οίκου μας και να παραμείνουμε οργανικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Είμαστε βέβαιοι ότι όλοι συμφωνούμε σε αυτούς τους στόχους;

Εάν η απάντηση είναι καταφατική τότε έχουμε σοβαρές πιθανότητες να πετύχουμε. Ο δε πολιτικός κόσμος θα έχει αποκαταστήσει τμήμα της κατεστραμμένης αξιοπιστίας του απέναντι στους πολίτες.

Αντί επιλόγου θα θέλαμε να απευθύνουμε έκκληση προς όλους να δείξουν διάθεση συμβιβασμού. Ιδιαίτερα δε στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή ότι έχει έρθει η ώρα να βάλουν «νερό στο κρασί τους», διότι η εμμονή σε όσα και οι δυο πλευρές γνωρίζουν ότι αναφερόμαστε θα είναι καταστρεπτική. Είναι η ευκαιρία να ενταχθούν όλοι στην πολιτική διαδικασία ουσιαστικά και αν αποδείξουν ότι νοιάζονται πραγματικά για το καλό της Ελλάδας. Εάν η πατρίδα είναι πάνω από όλα, ας τη σώσουμε λοιπόν.

πηγη