Εκτεταμένη φοροδιαφυγή, ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ εντοπίστηκε από εφοριακούς, με χιλιάδες ακίνητα στη χώρα, που ενώ δηλώνονται ως ακατοίκητα, εν τούτοις το εσωτερικό τους σφύζει από… ζωή!
Όπως προέκυψε από τους επιτόπιους ελέγχους που έκαναν υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών, κατοικίες που εμφανίζονταν ως εγκαταλελειμμένες, φιλοξενούσαν «παροικίες» αλλοδαπών.
Σε ένα διαμέρισμα μάλιστα στην Πλατεία Αττικής, οι ένοικοι (****Τούρκοι Χαζάροι παρακαλώ) ξεπερνούσαν τους 20!
Τα τελευταία δέκα χρόνια εργαζόμενοι σε κεντρικές ΔΟΥ, μελετώντας τις φορολογικές δηλώσεις Ελλήνων πολιτών, έχουν παρατηρήσει ότι πολλά σπίτια στην Αθήνα και στις υποβαθμισμένες γειτονιές των δυτικών δήμων του Λεκανοπεδίου, παραμένουν επί μακρό διάστημα «κλειστά», κάτι που δεν δικαιολογείται αφού η ζήτηση, λόγω της παρουσίας μεταναστών, έχει φτάσει στο κατακόρυφο.
Στην πλειοψηφία τους, δε, πρόκειται για διαμερίσματα ή μονοκατοικίες από 25 έως 70 τετραγωνικά μέτρα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων
βρίσκεται πολύ κοντά σε σταθμούς του μετρό ή του ηλεκτρικού ή δίπλα σε στάσεις λεωφορείων και τρόλεϊ.
Αυτά ακριβώς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (μικρά διαμερίσματα πλησίον οδικών κόμβων, με πλήθος μέσων μαζικής μεταφοράς, έβαλαν
ψύλλους στα αυτιά τους, αφού θεώρησαν και δικαιολογημένα όπως τελικά απεδείχθη, από τους ελέγχους που έκαναν και την διασταύρωσή τους, με τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, πως οι ιδιοκτήτες τους σε πολύ μεγάλο βαθμό τα ενοικιάζουν στα «κρυφά».
Τα δε χρήματα που εισπράττουν από τα μισθώματα, αποφεύγουν να τα δηλώσουν, καθώς δεν κόβουν αποδείξεις, αφού οι αλλοδαποί βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας.
Σύμφωνα με πληροφορίες που βασίζονται στα στοιχεία τα οποία έχουν συγκεντρωθεί, μέχρις στιγμής υπολογίζεται ότι ένα στα πέντε ακίνητα στην Αττική, είτε ενοικιάζεται με μίσθωμα πολύ χαμηλότερο από την αντικειμενική αξία του, είτε συνήθως παρουσιάζεται -και είναι συχνότερο- ως εγκαταλελειμμένο.
Όσο για το προφίλ των ιδιοκτητών τους, είναι συνήθως άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που έχουν ένα ή δύο διαμερίσματα και στις περισσότερες φορές δεν μένουν την ίδια περιοχή με τους αλλογενείς ενοικιαστές τους.
Γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται προ εκπλήξεων όταν ανακαλυφθεί ότι οι… φιλοξενούμενοί τους έφυγαν νύχτα, μη πληρώνοντας όχι μόνο τα οφειλόμενα ενοίκια αλλά και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ.
Αρκετοί από αυτούς αντίκρισαν την περιουσία τους ρημαγμένη, καθώς οι (νέο)εποικιστές ξήλωσαν ο,τιδήποτε μπορούσε να πουληθεί.
Από θερμοσίφωνες και ηλεκτρικά ταμπλό, μέχρι πόρτες από ντουλάπες και καλοριφέρ.
Σε άλλες εποχές, αυτή η φοροδιαφυγή που δεν ξεπερνάει ανά ιδιοκτήτη τα 4000 ευρώ το χρόνο, ίσως να περνούσε απαρατήρητη και το πρόστιμο να επιβαλλόταν μόνον σε όσους έπεφταν κατά… λάθος στο δόκανο της εφορίας.
Με δεδομένη, όμως, την οικονομική κρίση και την αγωνιώδη προσπάθεια να εντοπισθούν όσες γίνεται περισσότερες εστίες φοροδιαφυγής, το καμπανάκι, αναμένεται να χτυπήσει, λίαν αυτομάτως μάλιστα και για τη συγκεκριμένη κατηγορία συμπολιτών μας.
Αυτό μπορεί να γίνει, όπως ήδη προτείνεται, με διασταύρωση των λογαριασμών ρεύματος και ύδατος με την χρονική περίοδο που το ακίνητο εμφανιζόταν ως «άδειο»!
elkosmos.gr
****ΧΑΖΑΡΟΙ. Ποιοι και τί είναι ακριβώς.
Οι Χαζάροι ήταν (στις μέρες μας είναι σε κρύπτο κατάσταση) κατά πλειοψηφία ένας λαός αποτελούμενος από Τουρανικά (ασιατικά) φύλα.
Η ανώτερη κάστα των Χαζάρων ήταν εβραϊκής καταγωγής με αποτέλεσμα όλη η Χαζάρια να ασπαστεί τον ιουδαϊσμό.
Στις μέρες μας οι μεγαλύτεροι λαοί του Βόριου Καυκάσου (Τσετσένοι και Νταγκεστάνοι) είναι απόγονοι των Χαζάρων και δεν το κρύβουν. Ο Σαμίλ Μπασάεβ, ο αρχηγός των Τσετσένων αυτονομιστών, είχε δηλώσει στη συνέντευξή του ότι ο «πόλεμός μας (σ.σ. έναντι ρώσων) είναι η εκδίκηση για την ήττα της Χαζάριας»….. (να θυμίσουμε ότι ο μεγαλύτερος ήρωας του Ρώσικου λαού είναι ο Σβιατοσλάβ, ο οποίος αποτελείωσε την Χαζάρια (κάτι σαν τον Μ. Αλέξανδρο για μας τους Έλληνες).
Όποιος θέλει να δει τι πέτυχαν μέσα σε λίγα χρόνια οι Τσετσένοι, ας δούνε στο 1.15 αυτού του βίντεο τα νέα, μετά από την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης (αρχή του βίντεο) κατά την διάρκεια του πολέμου, υπερσύχρονα κτίρια του Γκρόζνυ, της πρωτεύουσας των Τσετσένων, και να σκεφτούν αν σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου οι «τρομοκράτες» και οι «κακοί» μπορούν να πετύχουν το ίδιο … αν δεν είναι εβραίοι.
ΓΕΝ.ΕΛ.
ΧΑΖΑΡΟΙ. Ποιοι και τί είναι ακριβώς.
Πολλές από αυτές τις πληροφορίες τις αντλούμε από το βιβλίο του Ουγγροεβράιου (Ασκενάζυ-Χαζαροεβραίου αγγλικής ηπικοότητας) Αρθουρ Κόεστλερ.
Το βασίλειο των Χαζάρων είχε καλές σχέσεις σχετικά με τη Βυζαντινή αυτοκρατορία και μερικές φορές πολέμησε και με το χαλιφάτο της Βαγδάτης στο Καύκασο το οποίο και απώθησε.
Διπλωματικές σχέσεις και συνοικέσια υπήρξαν μεταξύ των βασιλικών οίκων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και των Χαζάρων.
Ακολούθως το βασίλειο των Χαζάρων διαλύθηκε από τις επιδρομές των Ρως, (Σκανδιναβοί πρόγονοι εν μέρει των σημερινών Ρώσων).
Οι Χαζοροεβράιοι μετοίκησαν στην Ανατολική και κεντρική Ευρώπη δημιουργώντας τις πρώτες εβραικές παροικίες σε Ουγγαρία, Πολωνία Αυστρία Γερμανία και αλλού.
Τα κράτη αυτά ήθελαν να πυκνώσουν τον πλυθησμό τους και για αυτό προσέλκυσαν τους Χαζαορεβραίους οι οποίοι μετέπειτα αναμείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό με σλαβικούς πλυθυσμούς. Οι Χαζαροεβράιοι αυτοί λοιπόν ονομάστηκαν «Ασκενάζι» (Ασκενάζ σημαίνει Γερμανία στα εβραικά)για να δηλώσουν τους Εβραίους της Ανατολικής Ευρώπης.
Άσκησαν και ασκούν τεράστια οικονομική και πολιτιστική (υποκουλτούρα hollywood) επιρροή στην Ευρώπη αρχικά και σε όλο το κόσμο σήμερα. O oίκος των Rotchild είναι χαζαροεβραικής προελευσης.
Ο Bayer Amchel Bauer ιδρυτής του οίκου ήταν ο πρώτος διεθνής γερμανοεβραίος τραπεζίτης. Ο πατέρας του Moses Amchel Bauer τον προόριζε αρχικά για ραββίνο.
Ο Άντον Ρούμπινσταιν (μουσικοσυνθέτης) Αλβέρτος Αινστάιν, Καρλ Μαρξ, Χένρυ Κίσιγγερ, Μαντλίν Ολμπράιτ, George Soros, Σίγκμουντ Φρόυντ και πολλοί άλλοι είναι ασκενάζυ εβραίοι.
Το βιβλίο του Άρθουρ Κόεστλερ από το οποίο αντλούνται αυτές οι πληροφορίες ονομάζεται «Η 13η φυλή» δηλώνοντας έτσι την εβραική θρησκεία των Χαζάρων και την μη σημιτική, εθνολογική τους προέλευση.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Σιωνιστές εξαφάνησαν το βιβλίο από την αγορά. Να σημειώσουμε ότι ο Κόεστλερ «αυτοκτόνησε» το 1983 σπίτι του στο Λονδίνο μαζί με τη γυναίκα του.
Σήμερα το 90% του πλυθυσμού του Ισραήλ είναι ασκενάζυ εβράιοι συνεπώς δεν έχουν κανένα δικαίωμα στη γη της Παλαιστίνης αφού εκτός των άλλων δεν έιναι γνήσιοι (σημίτες) εβραίοι. Ο ρατσισμός τους είναι πασιφανής ακόμα και σε Ιουδαίους μη χαζαρικής προέλευσης όπως οι Σεφαραδίτες.
Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, χρειάζεται εκτενής έρευνα που σε αυτή όμως την περίπτωση γίνεται πιο δύσκολη εξ’ αιτίας της λιγοστής διαθέσιμης βιβλιογραφίας.
Είναι φανερό ότι έχουν γίνει εσκεμμένες προσπάθειες στο πέρασμα των αιώνων για να εξαλειφθεί κάθε ίχνος αυτής της κάποτε μεγάλης~εμπορικής αυτοκρατορίας, «που ήταν τοποθετημένη στο ανατολικό άκρο της Ευρώπης ανάμεσα στον Καύκασο και τον Βόλγα και πάνω στον τερά¬στιας εμπορικής σημασίας δρόμο που ένωνε την Κίνα με την Ευρώπη, γνωστό με το όνομα «Δρόμος του Μεταξιού».
Με τον όρο μεγάλο εμπορικό έθνος αναφέρομαι στο παρελθόν γιατί σαν έθνος οι Χάζαροι δεν υπάρχουν πια. Ο λαός όμως εξακολουθεί να ζεί και να ευημερεί, διαθέτοντας έναν πανίσχυρο σκληρό πυρήνα με δυνατότητα άσκησης επιρροής πάνω & ολόκληρη την Υφήλιο. Αυτή είναι επιγραμματικά η ιστορία τους.
Η στρατηγική θέση της αυτοκρατορίας των Χαζάρων πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην εδραίωση της επιρροής τους όχι μόνο στην περιοχή της Μικρός Ασίας, αλλά και σε ολόκληρο τον τότε πολιτισμένο κόσμο, περίπου από τον 7ο ως τον 13ο αιώνα μ.Χ.
Όλοι οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων της εποχής εκείνης είχαν κατά καιρούς συναλλαγές με τους Χάζαρους, τους οποίους θεωρούσαν πολύτιμους εμπορικούς εταίρους.
Ο βασικός όμως λόγος της συνεργασίας ήταν γιατί αποτελούσαν οχυρό ενάντια στην αραβική επέκταση στην ανατολική Ευρώπη.
Οι Χάζαροι είχαν διακριθεί εκτός από το εμπόριο και στην τέχνη του πολέμου.
Ήταν δεινοί πολεμιστές και διέθεταν τέλεια οργανωμένο στρατό, ικανό να προασπίσει τα εδάφη τους.
Έτσι έγιναν οι φυσικοί σύμμαχοι των ευρωπαϊκών δυνάμεων εναντίον των αραβικών εθνών φορέων του Μωαμεθανισμού (ή των φυλετικών ομάδων πού διέδιδαν τον Ισλαμισμό).
Οι φιλικές επαφές με την Δύση αποτέλεσαν για τους Χάζαρους την κύρια πηγή εσόδων (από το εμπόριο) την οποία και εκμεταλλεύθηκαν και για πολιτικούς σκοπούς. Μέχρι τώρα δεν υπάρχει τίποτα το ασυνήθιστο.
Ο ιστορικός νόμος υπαγορεύει ότι κάθε έθνος πρέπει να αυτοπροστατεύεται και να αναπτύσσεται.
Οι Χάζαροι όμως ήταν κάτι περισσότερο από μία συνηθισμένη φυλή.
Οι στόχοι και τα σχέδια τους ήταν πέρα από αυτό που μπορούσαν να συλλάβουν με την συμβατική λογική τους τα υπόλοιπα έθνη της εποχής εκείνης καθώς και τα έθνη – κράτη των μεταγενεστέρων εποχών.
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους στόχους των Χαζάρων πρέπει πρώτα να πάρουμε μία ιδέα για τον πολιτισμό τους, ο οποίος σε μερικά σημεία ομοί¬αζε με τον Σαμανισμό και σε κάποια άλλα υπήρξε μοναδικός.
Ο πνευματικός κόσμος ήταν γι αυτούς καθημερινό βίωμα και όχι μέρος μίας θρησκευτικής δοξασίας όπως συμβαίνει στον μονοθεϊσμό.
Η μοναδικότητα τους έγκειται στο γεγονός ότι οι Δυτικοί τους θεωρούσαν υπολογίσιμη δύναμη παρ’ ότι οι Χάζαροι ήταν παγανιστές και για αυτό στα μάτια τους φάνταζαν κατώτεροι.
Η αδυναμία να αξιολογήσουν και να εκτιμήσουν τις ικανότητες και την πραγματική ιδιοσυ¬στασία των Χαζάρων θα καθιστούσε αυτούς τους λαούς εύκο¬λη λεία στις ορέξεις των δαιμό¬νιων αυτών ανθρώπων.
Αντίθετα με άλλους παγανιστικούς λαούς οι Χάζαροι ήταν αρκετά προηγμένοι, διέθεταν άρτια οργανωμένο εμπορικό δίκτυο και έκαναν χρήση εξελιγμένων εμπορικών πρακτικών.
Οι Χάζαροι δεν ανήκαν σε καμία από τις μεγάλες θρησκείες γι’ αυτό και οι Δυτικοί δεν τους θεώρησαν ως απειλή για τα συμφέροντα τους.
Αντιθέτως το εμπόριο ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς γνώρισε μεγάλη άνθιση.
Όμως οι εκπρόσωποι των τριών κυρίαρχων δογμάτων, του χριστιανικού, του εβραϊκού και του μουσουλμανικού θέλησαν να προσηλυτίσουν τους Χάζαρους.
Ο καθένας στην δική του πίστη.
Και οι Χριστιανοί και οι Άραβες είχαν βλέψεις.στην αυτοκρατορία των Χαζάρων.
Ήταν γι’ αυτούς ένας πολύτιμος λίθος τον οποίο ποθούσαν να αποκτήσουν.
Ήξεραν όμως ότι δεν ήταν σε θέση να την κυριεύσουν.
Και οι δυο πλευρές είχαν κάνει απόπειρες στο παρελθόν. Αυτές οι απόπειρες δεν στέφθηκαν με επιτυχία.
Οι Χάζαροι είχαν επίσης να αντιμετωπίσουν επιδρομές νομαδικών φύλων που εμπόδι¬ζαν την ομαλή διεξαγωγή του εμπορίου.
Είχαν βέβαια αντιληφθεί τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις τρεις μεγάλες θρησκείες και τις προσπάθειες να τους προσηλυτίσουν.
Αφιέρωσαν λοιπόν, πολλή σκέψη για να χαράξουν τον δικό τους άξονα δράσης σ’ αυτό το πολιτικό παιχνίδι.
Ο επίσημος, αλλά όχι και πραγματικός ηγέτης των Χαζάρων ήταν ο μονάρχης τους στον οποίον είχαν δώσει την προσφώνηση: «Χάγκαν» .
Η επιλογή του γινόταν (λίγο – πολύ) κατά τύχη, από τους πραγματικούς εξουσιαστές της χώρας, η ταυτότητα των οποίων παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη.
Ξέρουμε μόνο γι’ αυτούς ότι προέρχονταν από την εύπορη τάξη των εμπόρων και ότι εξασκούσαν μαγεία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι δρούσαν σαν μία αποκρυφιστική, μυστική ομάδα.
«Μέρος της κουλτούρας του λαού των Χαζάρων ήταν και η «ανταλλαγή ταυτότητας» με αγνώστους. Αυτό συνέβαι¬νε συνήθως κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών. Οι νυχτε¬ρινοί καταυλισμοί ήταν τόποι συνάντησης για τους Χάζαρους.
Δίπλα στην φωτιά, οι κουρασμένοι ταξιδιώτες αντάλλασσαν τις εμπειρίες τους σχετικά με την οικογένεια, τις δουλειές κτλ. Αρκετές φορές κατέληγαν να τις ανταλλάξουν κυριολεκτικά. Δηλαδή, ο ένας έπαιρνε το παρελθόν του άλλου και ζούσε την υπόλοιπη ζωή του με διαφορετικό όνομα, διαφορετική οικογένεια και τρόπο ζωής.
Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του πολιτισμού τους. Μας βοηθάει να κατανοήσουμε γιατί ενώ οι Χάζαροι εξέλειπαν ως έθνος, μπόρεσαν να επηρεάσουν το μέλλον του κόσμου.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥΣ
Έπρεπε λοιπόν να θέσουν σε εφαρμογή κάποίο σχέδιο.
Οι συνεχείς πόλεμοι και αψιμαχίες στα σύνορα της επικράτειας τους, σταδιακά τους εξαντλού¬σαν και διατάρασσαν το εμπόριο που τους είχε προσδώσει κύρος στις σχέσεις τους με τα άλλα έθνη.
Η ηγετική ομάδα κατέστρωσε ένα πρωτοποριακό και τολμηρό σχέδιο που απαιτούσε απόλυτη μυ¬στικότητα για να επιτύχει. Ήταν άγ¬νωστο πόσο οι μυημένοι θα κρατού¬σαν το στόμα τους «σφραγισμένο». Ίσως έως ότου αποκτούσαν αδιαμφι¬σβήτητη δύναμη, και ίσως για πάντα.
Το πρώτο στάδιο του σχεδίου τους περιλάμβανε μία «πολεμική» συνάντη¬ση. Δηλαδή, μια αντιπαράθεση των μεγαλύτερων θεωρητικών του Μω¬αμεθανισμού, του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού.
Στάλθηκαν προσκλή¬σεις στους εκπροσώπους και των τριών δογμάτων να παραστούν ενώ¬πιον του Χάγκαν μέσα σε διάστημα τριών ετών, διορία που κρίθηκε απα¬ραίτητη για να προετοιμαστούν και να μάθουν την γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα των Χαζάρων.
Σκοπός της συνά¬ντησης ήταν να εκθέσει ο καθένας τα πλεονεκτήματα του θεωρητικού και τελετουργικού μέρους της δικής του θρησκείας ώστε ο Χάγκαν να απο¬φασίσει ποιο δόγμα θα ασπαζόταν ο λαός του για να γίνει δεκτός στον πολιτισμένο κόσμο.
Τα πράγματα ήρθαν όπως ακρι¬βώς τα περίμεναν.
Οι αντιπρόσω¬ποι ανέπτυξαν την επιχειρηματολο¬γία τους και πίστεψαν (ο καθένας ξεχωριστά) ότι είχαν νικήσει και ότι ο Χάγκαν θα επέλεγε το δικό τους δόγμα, ως το βασικό δόγμα του λαού των Χαζάρων.
Οι έξοχοι διπλωματικοί χειρισμοί του Χάγκαν και των συμ¬βούλων του είχαν φυτέψει βαθιά τον σπόρο της εμπιστο¬σύνης στο μυαλό των λογίων επισκεπτών τους.
Τα λάφυρα της διανοητικής αυτής νίκης των Χαζάρων ήταν σπουδαία. Οι ιεραρχίες και από τις τρεις θρησκείες δέχτηκαν Χάζαρους στον εσωτερικό τους πυρήνα και τους αποκάλυψαν τις μυστικές επιδιώξεις των χωρών τους.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ
Η μυστική δράση των Χαζάρων διατηρούσε πάρα πολύ καλά το απόρρητο της και από τα τρία δόγματα, καθώς το καθένα αγνοούσε τι συνέβαινε στα άλλα δυο. Δρώντας λοιπόν εκ των ενδω οι Χάζαροι χειρίζο¬νταν τις καταστάσεις προς το συμφέρον τους, αυξάνοντας την επιρροή τους στις διεθνείς εξελίξεις από εκείνη την εποχή ως τις μέρες μας. Η αυτοκρατορία τους είχε πια εκπληρώσει τον σκοπό της ύπαρξης της.
Οι Χάζαροι με την πάροδο του χρόνου παρείσφρυσαν στους γειτονικούς λαούς υιοθετώντας τα έθιμα και την κουλτούρα τους. Προχώρησαν μάλιστα και στην ίδρυση ξεχωριστών μυστικών ταγμάτων σε κάθε θρησκεία.
Ο εσώτερος κύκλος της ηγετικής κάστας των Χαζάρων δημιούργησε ένα δίκτυο ελέγχου στα υψηλότερα κλιμάκια κάθε θρησκευτικού οργανισμού. Αιώνες πέρασαν χωρίς να το πάρει είδηση και ο πιο φημισμένος λόγιος της κάθε μίας θρησκείας.
Οι τρεις μυστικές αδελφότητες που ίδρυσαν οι Χάζαροι ήταν η Μουσουλμανική Αδελφότητα, το Τάγμα των Νάϊτων και οι Σιωνιστές. Αυτές έπηρεαζονταν από εξωτερικούς παράγοντες τους οποίους καθόριζαν αφανείς δυνάμεις.
Οι δυνάμεις αυτές λειτουργούσαν κάτω από αυστηρότατο ιεραρχικό έλεγχο. Ο σκοπός ήταν να μην ξεπεράσει καμία αδελφότητα σε ισχύ τις άλλες δύο. Γι’ αυτό συνάπτονταν συνεχώς συνθήκες που κρατούσαν τις ισορροπίες ανάμεσα στις αδελφότητες.
Παραδείγμα¬τος χάριν, οι Ναΐτες πολεμούσαν τους Μουσουλμάνους. Η Εκκλησία αντάμειψε την γενναιότητα τους στο πεδίο της μάχης δίνοντας τους εκτάσεις γης.
Οι Εβραίοι (Χάζαροι) έμποροι τους δάνεισαν χρήματα για να εγκαθιδρύσουν φεουδαρχικό σύστημα. Σαν αντάλλαγμα οι Ναΐτες τους παραχώρησαν προνόμια στην διεξαγωγή του εμπορίου.
‘Οσο περνούσε ο χρόνος, οι έμποροι πλούτιζαν και δάνειζαν βασίλεια και άλλους οργανισμούς με επιρροή.
Συν τοις άλλοις, έγιναν και οι πιστωτές της Ευρώπης.
Συνήθιζαν να δίνουν πολεμικά δάνεια και στους δύο αντιπάλους. Έτσι βρίσκονταν πάντα στο πλευρό του νικητή.
Η αλήθεια είναι ότι ο πλούτος τους έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των πολέμων.
Ο Βασιλιάς της Γαλλίας και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία που εκείνη την εποχή είχε την έδρα της στην Αβινιόν, έβλεπαν με πολλή ανησυχία τους Ναΐτες να αποκτούν ολοένα και περισσότερη δύναμη. Τους θεώρησαν απειλή στην δική τους κυριαρχία.



