Εδώ και μία δεκαετία, η Τουρκία κατά διαστήματα εξαγγέλλει την πρόθεσή της για υλοποίηση ενός εθνικού προγράμματος ανάπτυξης-κατασκευής νέου άρματος μάχης.

Μέχρι πριν τέσσερα χρόνια, όλα έδειχναν ότι οι κατά καιρούς εξαγγελίες ήταν κατά βάση «λόγια» ή τουλάχιστον καλές προθέσεις, αλλά πολύ σύντομα έγινε αντιληπτό ότι επρόκειτο περί δυσάρεστης πραγματικότητας.

Το αρχικό πρωτότυπο επίκειται εντός των επόμενων εβδομάδων και η πλήρης παραγωγή ξεκινά του β’ εξάμηνο του 2014 ή το α’ του 2015.

Η μαζική κατασκευή των Altay θα αλλάξει πολλά στο κύριο μέτωπο του Έβρου:

Ακόμα και αν ενταχθούν σε υπηρεσία των 400 Μ1Α1 Αbrams το μόνο που θα επιτευχθεί προς το τέλος της δεκαετίας είναι μια ισορροπία, τουλάχιστον σε αριθμούς.

 Η αρχική τουρκική επιχειρησιακή απαίτηση τέθηκε ήδη από το 1996 και σχεδιαζόταν να καλυφθεί με τη συμπαραγωγή ενός άρματος μάχης τρίτης γενιάς που θα επιλεγόταν από τη διεθνή αγορά. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι Τούρκοι προχώρησαν και σε επιχειρησιακή δοκιμασία αρμάτων κατά το πρότυπο της αντίστοιχης ελληνικής δοκιμασίας που πραγματοποιήθηκε το τελευταίο δίμηνο του 1998.

Με το τέλος της δοκιμασίας, άφησαν να εννοηθεί ότι τα άρματα που δοκιμάστηκαν, αφενός δεν ικανοποιούσαν τις επιχειρησιακές τους απαιτήσεις, αφετέρου οι κατασκευάστριες εταιρείες δεν αποδέσμευαν επαρκή τεχνολογία για το μεγάλο ποσοστό συμπαραγωγής που επιδίωκαν οι Τούρκοι.

Πολλοί αποδίδουν την τότε μη δρομολόγηση του τουρκικού προγράμματος νέου άρματος στις κακές επιδόσεις της τουρκικής οικονομίας, στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας.

Το 2004, το ζήτημα επανήλθε στο προσκήνιο.

Η τουρκική διεύθυνση Εξοπλισμών και Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) προχώρησε σε διερεύνηση των δυνατοτήτων ανάπτυξης και παραγωγής άρματος μάχης από τρεις μεγάλες τουρκικές βιομηχανίες με σχετική εμπειρία: την Otokar, την BMC και την FNSS.

Η Otokar έχει παράγει εδώ και 21 χρόνια, μέσω προγραμμάτων συμπαραγωγής, περί τα 25.000 στρατιωτικά οχήματα κάθε κατηγορίας.

Η εταιρεία έχει καλύψει το σύνολο σχεδόν των αναγκών των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και έχει πραγματοποιήσει εξαγωγές σε αρκετές χώρες.

Αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής χερσαίων οπλικών συστημάτων της γείτονος.

Με τη σειρά της, η BMC αποτελεί τη μόνη τουρκική εταιρεία κατασκευής φορτηγών αυτοκινήτων πολιτικού τύπου. Λειτουργεί από το 1964 και καλύπτει σημαντικό μέρος της τουρκικής αγοράς.

Τέλος, η FNSS είναι η εταιρεία που τα 20 τελευταία χρόνια κατασκευάζει τα νέα TOMA και ΤΟΜΠ του τουρκικού Στρατού, που βασίζονται στο αμερικανικής σχεδίασης ερπυστριοφόρο YPR-765 της πρώην United Defense (νυν BAE Systems).

Το 2005, οι τρεις εγχώριοι κατασκευαστές κλήθηκαν να καταθέσουν επίσημα τις προτάσεις τους για την ανάπτυξη-παραγωγή νέου άρματος. Η επίσημη πρόσκληση ενδιαφέροντος περιόριζε τους ξένους κατασκευαστικούς οίκους στην παροχή μόνο τεχνολογικής υποστήριξης κατά την ανάπτυξη και κατασκευή.

Το Μάρτιο του 2007, μετά από μελέτη των σχετικών προτάσεων, η SSM επέλεξε την Otokar για να αρχίσει διαπραγματεύσεις υπογραφής σχετικής σύμβασης.

Η εταιρεία κατέθεσε για το εν λόγω πρόγραμμα πρόταση συνεργασίας, με τις ASELSANSTM και MKEK.

Συγκεκριμένα, η ASELSAN, ιδιοκτησίας του στρατιωτικού κατεστημένου, συνέστησε κοινοπραξία με την κρατική STM προκειμένου η μεν πρώτη να κατασκευάσει το σύστημα ελέγχου πυρός και τα μέσα επικοινωνιών του νέου άρματος, η δε δεύτερη να αναπτύξει-κατασκευάσει το σύστημα διοικήσεων και ελέγχου (ΣΔΕ).

Τέλος, η επίσης κρατική ΜΚΕΚ θα συμμετέχει με την κατασκευή μέσω συμπαραγωγής του πυροβόλου του άρματος.

Υπόψη ότι η τελευταία έχει ήδη αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία από τη συμπαραγωγή με τους Ισραηλινούς των πυροβόλων των 120 χιλ. που τοποθετούνται στα αναβαθμισμένα άρματα M60T SABRA καθώς και από τη συμπαραγωγή με τους Κορεάτες και τους Σιγκαπουριανούς των πυροβόλων 155 χιλ. Firtina (αυτοκινούμενα) και Panter (ρυμουλκού- μενα) αντίστοιχα.

Η τελετή επίσημης υπογραφής της σχετικής αναπτυξιακής σύμβασης του νέου άρματος πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουλίου 2008, στις εγκαταστάσεις της Otokar στη Sakarya.

Στην τελετή παρέστησαν, από πλευράς επισήμων, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο υπουργός Άμυνας της Κορέας Lee Sang-hee.

Οι υψηλές εκπροσωπήσεις αποδεικνύουν το πολύ μεγάλο ενδιαφέρον των δύο χωρών για το πρότζεκτ, την επιθυμία τους για ευόδωσή του και τη σπουδαιότητά του.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ

defencenet.gr