Κάποιες σκέψεις σχετικά με την θέληση της Ρεπούση να απαγορεύσει την προσευχή :

1ο) Ως Έλληνας Ορθόδοξος σέβομαι το τι πιστεύει ο καθένας και δεν θα ήθελα σε κανέναν που πιστεύει σε μια άλλη πίστη να του επιβληθεί να συμμετέχει στην λατρεία ενός Θεού που δεν πιστεύει και αυτό θεωρώ ότι πρέπει να το σεβαστούμε και να το προστατέψουμε.

Όμως εδώ είναι Ελλάδα!

Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είναι ορθόδοξοι και η ορθοδοξία είναι το πιο ζωτικό στοιχείο της ταυτότητός μας, το οποίο δεν μπορεί να το αφαιρέσει καμιά μειοψηφία φασιστικά.

Εάν το επιχείρημα αυτών των μειοψηφιών είναι η πληθώρα των λαθρομεταναστών τότε θα θεωρήσουμε ότι οι ίδιες αυτές μειοψηφίες, συμμετέχουν στο ίδιο σχέδιο μαζί με αυτούς που φέρανε τους λαθρομετανάστες στην πατρίδα μας…

2ο) Την ορθοδοξία προσωπικά την αντιλαμβάνομαι σαν ένα ανοιχτό σπίτι που ο καθένας μπορεί να μπει μέσα με την θέλησή του και είναι πολύ κακό όταν όσοι θεωρούμε τον εαυτό μας ορθόδοξο κινούμαστε με προσυλητικό πνεύμα, θέλοντας να κάνουμε και τους άλλους ορθόδοξους, αντιβαίνοντας έτσι στο ίδιο το πνεύμα της θρησκείας μας…

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι πρώτα να είμαστε κατ’ ουσίαν ορθόδοξοι οι ίδιοι και δεύτερο να υπηρετούμε αυτό το σπίτι ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει όσους θελήσουν να το επισκεφθούν…

3ο) Από πότε ο βουλευτής ενός μικρού κόμματος αποφασίζει για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Μήπως την βάλανε λαγό τα λεγόμενα «μεγάλα» κόμματα – ποιος ξέρει με τι αντιπαροχές… – και υπό την σιωπηρή τους συγκατάθεση να επιβληθεί η απαγόρευση;

4ο) Η αριστερά που τάχατες φημίζεται για την δημοκρατικότητά της γιατί δεν προτείνει ένα δημοψήφισμα να μετρήσουμε τους οπαδούς της άποψης της Ρεπούση;

hggiken.pblogs.gr