Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Τ. Φωκιανού

Για να αξιολογήσουμε εμπεριστατωμένα τα δεδομένα του Πατραϊκού και για να κατανοήσουμε ότι έχει νόημα να γίνει γεώτρηση και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην περιοχή είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τα ερευνητικά στοιχεία του.

Η περιοχή του Πατραϊκού δεν είναι πρόσφατη για τον τομέα των υδρογονανθράκων.

Ήδη από το 1999, έχουμε εκτιμήσεις για τα 1628 km² και για το βάθος του χώρου έως 500m κάτω από τη θάλασσα.

Το πλαίσιο για τις πετρελαϊκές εταιρείες είναι απλό.

Αφού η περιοχή, που εξαρτάται από την Ανδριατική, έχει αναμενόμενα αποθέματα τάξης των 4 Δισεκατομμυρίων βαρελιών και το Δυτικό μέρος της Ελλάδας αποτελεί το ένα τρίτον της δεδομένης περιοχής, ξέρουν ότι υπάρχει αντικειμενικό επενδυτικό ενδιαφέρον.

Επιπλέον για τον Πατραϊκό έχει γίνει ήδη μια επανεξέταση των σεισμικών δεδομένων για 3000 km² ( 2D). Επίσης έγινε αγορά σεισμικών και βαρυτικών δεδομένων για 1000 kms το 2000.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε και την αερομαγνητική έρευνα που έγινε το 1998 πάνω από όλο το οικόπεδο του Πατραϊκού.

Αν συνυπολογίσουμε τις αναλογίες που υπάρχουν και με την Ιταλία, όπου ήδη τότε είχαν βρεθεί 10 Δισεκατομμύρια βαρέλια στο χερσαίο της τμήμα, αντιλαμβανόμαστε ότι η περιοχή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσθέσουμε ότι στην ουσία έχει γίνει και η κοιτασματολογία.

Τα υποψήφια κοιτάσματα έχουν μάλιστα τα εξής ονόματα: Alpha, Bravo, Charlie, Delta, Echo, Foxtrot, Golf, Hotel, Indigo (H), Indigo (E).

Ακόμα πιο συγκεκριμένα ξέρουμε ότι το κοίτασμα Echo, είναι το πιο ενδιαφέρον, διότι υπάρχει υπολογισμός αποθεμάτων της τάξης των 350 Εκατομμυρίων βαρελιών σε μία περιοχή με εμβαδόν 28 km² και βάθος 290 μέτρα. Και ξέρουμε ότι υπάρχει επιστημονική προσδοκία για γεώτρηση βάθους 3.000 μέτρων.

Όλο αυτό το ιστορικό της έρευνας του Πατραϊκού, αποδεικνύει ότι είναι σημαντικό να γίνει γεώτρηση στην περιοχή, ακόμα κι αν δεν εκμεταλλευόμαστε στην ουσία την έννοια της ΑΟΖ, πράγμα που μπορεί να γίνει με το κοίτασμα Πύρρος που βρίσκεται ακριβώς στη μέση γραμμή της συμφωνίας Ιταλίας – Ελλάδας του 1977, και το κοίτασμα Αχιλλέας, το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο και από το κοίτασμα Αφροδίτη της Κύπρου.

Κατά συνέπεια, θεωρούμε ότι είναι ένα αξιόλογο βήμα, που οδηγεί κι αυτό προς τη δρομολογήση του θέματος της εκμετάλλευσης της ελληνικής ΑΟΖ.

Ο Πατραϊκός σε αυτή τη διαδικασία είναι λοιπόν ένα βήμα πιο πέρα λόγω της θάλασσας από την περιοχή των Ιωαννίνων που είναι αποκλειστικά χερσαία.

Έχουμε λοιπόν μια περίπτωση πρακτική και αποτελεσματική που δείχνει την πορεία της Ελλάδας για το μέλλον, εφοδιασμένη με την ΑΟΖ της.