Την ολιγωρία πολλών ετών του πολιτικού της συστήματος και της «εμπνευσμένης» εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε, πληρώνει πλέον η χώρα, όπως φάνηκε μετά την επίσημη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου, οποίος δεν έγινε καν δεκτός από τον ομόλογό του…

Ευθυγραμμισμένη με τις τουρκικές θέσεις, οι Λίβυοι όχι μόνο απέκλεισαν διμερείς διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για τον καθορισμό της ΑΟΖ, αλλά κάλεσαν και για πολυμερείς διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό της, κάτι που πρακτικά συνεπάγεται πολυετείς καθυστερήσεις που θα είχαν σοβαρό αντίκτυπο στα προσδοκώμενα ελληνικά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες που θα μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από το σημερινό τέλμα.

Παρά τις μεγάλες και πολύμηνες διευκολύνσεις που παρείχε η Ελλάδα στα στρατεύματα – κυρίως τις αεροπορικές δυνάμεις – που ανέτρεψαν το καθεστώς Καντάφι, το κέρδος για την Ελλάδα είναι μηδενικό, ενώ η νευρικότητα του ψύχραιμου γενικά Δ. Αβραμόπουλου δεν κρυβόταν (όχι ότι δεν είχε ψυχανεμιστεί τι θα αντιμετώπιζε βέβαια στο ταξίδι του).

Πως όμως να περιμένεις σήμερα αποτελέσματα τη στιγμή που όταν έλεγες σε όλους αυτούς τους λεβέντες τις περασμένες δεκαετίες για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο, πέταγαν όλοι την «μπάλα» στην «εξέδρα», όταν βέβαια δεν σε κατηγορούσαν για φαντασιοπληξία… Πότε η Ελλάδα υλοποίησε μακρόχρονη στρατηγικής για να πετύχει κάτι (με την εξαίρεση ενδεχομένως της υπόθεσης της κυπρι9ακής ένταξης στην ΕΕ) για να το κάνει σε αυτή την περίπτωση.

Ας προσπαθήσει τουλάχιστον το υπουργείο Εξωτερικών να οικοδομήσει συμμαχίες, καθώς τα συμφέροντα είναι πολλά και όσοι εμπλέκονται έχουν κίνητρο να συμπορευτούν…πηγη