Η οικονομία και οι έρευνες για τις πάσης φύσεως «λίστες Λαγκάρντ» θα πρωταγωνιστήσουν και το νέο έτος, αλλά το πολιτικό αίνιγμα του 2013 εντοπίζεται στις εξελίξεις στο Αιγαίο.

 Η κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί, από τις αρχές Σεπτεμβρίου, συγκεκριμένο σχέδιο (ειρηνικής) αντίδρασης στην τουρκική προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων.

Η εκχώρηση αδειών σεισμικών ερευνών από την Αγκυρα στην πολυεθνική Shell, για περιοχές και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλάζει τα δεδομένα, αλλά έχουν εξεταστεί εναλλακτικοί τρόποι κατοχύρωσης και προώθησης των ελληνικών συμφερόντων σε όλο το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο.

 Στο επίκεντρο του κυβερνητικού σχεδιασμού δεν βρίσκεται μόνο το ζήτημα της ΑΟΖ, αλλά και κάθε πτυχή αξιοποίησης επιχειρημάτων, ερεισμάτων και κανόνων διεθνούς δικαίου για όλες τις θαλάσσιες ζώνες.

Η βούληση του Μεγάρου Μαξίμου έχει τη συναίνεση των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, ενώ σύμφωνη γνώμη εκφράζουν οι αρμόδιοι χειριστές στο υπουργείο Εξωτερικών.

Μοναδική εξαίρεση, ένας πρέσβης (επί τιμή, αλλά ακόμη σε κρισιμότατη θέση), ο οποίος αποτελεί πηγή πληροφόρησης δημοσιευμάτων για «παράγοντες» που εκφράζουν «ανησυχία».

Το σκεπτικό του θα ήταν βάσιμο, αν δεν είχαν ήδη συμπληρωθεί 10 – 11 χρόνια διερευνητικών επαφών Ελλάδας – Τουρκίας, οι οποίες είναι μεν χρησιμότατες για τη διατήρηση ήπιου κλίματος, αλλά έχουν εξαντλήσει την ύλη συζήτησης και δεν αποτελούν διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Γιατί, για όσους το έχουν λησμονήσει, η οριοθέτηση ήταν μείζον ζήτημα που θα εξεταζόταν το 2002!

Οι διαρροές του 2004 – 2005, σε σχέση με όσα είχαν συζητηθεί επί κυβέρνησης Σημίτη για αυξομειούμενο εύρος χωρικών υδάτων, καθώς και το βιβλίο του Τούρκου πρέσβη Ντ. Μπουλούκμπασι -το 2011- για μια ευρεία ατζέντα συνομιλιών προκαλούν τη λογική απορία, αν μπορεί να εξεταστεί σήμερα οτιδήποτε πρόσθετο ή νεότερο στο πλαίσιο των διερευνητικών.

Αλλωστε, το ίδιο δείχνει και η στάση της άλλης πλευράς: ο υπουργός Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου έθεσε, τον Οκτώβριο, ζήτημα Καστελόριζου σχεδόν ταυτόχρονα με την επανάληψη των διερευνητικών και ο πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν μίλησε, προ δεκαημέρου, για εκποίηση ελληνικών νησιών, αν και γνώριζε ότι επίκειται η σύγκληση (σ.σ.: πλέον υπό αναβολή) του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας (συμμετοχή προέδρων κυβέρνησης και έξι υπουργών εκατέρωθεν).

Εν όψει των εξελίξεων του 2013 οι ξένες κυβερνήσεις και μέρος του εγχώριου πολιτικού κόσμου είναι χρήσιμο να αντιληφθούν ότι κλείνει το κεφάλαιο που άνοιξε το 1973 (δημοσίευση πρώτων τουρκικών χαρτών για έρευνες στο Αιγαίο), συνεχίστηκε το 1976 («Πρακτικό της Βέρνης» -που κατέστη ανενεργό) και σφραγίστηκε με την κρίση του Μαρτίου 1987 (αμοιβαίο «πάγωμα» ερευνών από Α. Παπανδρέου και Τ. Οζάλ).

Τώρα, όλα πια έχουν αλλάξει, λαμβάνοντας υπόψη την κύρωση της νέας σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1994), τις σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες επικερδούς εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη ΝΑ Μεσόγειο, την εμπειρία της ΑΟΖ της Κύπρου (2008) και την τριγωνική συμμαχία Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ (2010). Σε αυτήν την αλλαγή θα προσαρμοστούν, εκ των πραγμάτων, Ελλάδα και Τουρκία.

dimokratianews.gr