Εξελίξεις που καταδεικνύουν ότι η επιλογή των ΑΗ-64A/D Apache δεν μελετήθηκε σε βάθος, αλλά και όταν πραγματοποιήθηκε δεν υποστηρίχθηκε, συμβαίνουν στις ΗΠΑ, οι οποίες δείχνουν μια εξαιρετικά αλαζονική και αντιαεμπορική συμπεριφορά της κατασκευάστριας εταιρείας Bοeing σε βάρος των εξαγωγικών πελατών της:

Με την διακοπή υποστήριξης ολόκληρων Block παραγωγής σταματά να υποστηρίζει ακόμα και τα ελικόπτερα του Block II (!) δηλαδή τα ελοικόπτερα που προμηθεύτηκε η Ελλάδα και ειδικότερα η Αεροπορία Στρατού με την απόφαση του ΚΥΣΕΑ της 1ης Αυγούστου του 2003, η οποία είχε καταγγελθεί ως «σκανδαλώδης» από την τότε αντιπολίτευση.

Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι η Boeing με αφορμή την μετακίνηση της παραγωγής στο AH-64E παύει να υποστηρίζει τους χρήστες που διαθέτουν την αρχική έκδοση AH-64A της δεκαετίας του ’90 ενώ επιβάλει άτυπα εκσυγχρονισμό σε επίπεδο Block III όλα τα Block II που διαθέτουν εξαγωγικοί χρήστες με το σκεπτικό ότι αν δεν ακολουθήσουν τις εξελίξεις θα βρεθούν στο κοντινό μέλλον εκτός τεχνικής υποστήριξης.

Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα διαθέτει 19 επιθετικά ελικόπτερα AH-64A+ Apache και  10 AH-64DHA Block II Longbow Apache τα οποία αντιμετωπίζουν διαφορετικά όσο και κρίσιμα προβλήματα που σχετίζονται με την τεχνική υποστήριξη που προσφέρει η Boeing.

Για τα μεν “Alpha” η Αεροπορία Στρατού έχει απομείνει πλέον ο μοναδικός χρήστης παγκοσμίως με εξαίρεση το Ισραήλ που τα έχει αναβαθμίσει εγχώρια.

Η αδυναμία εξεύρεσης κονδυλίων για τον εκσυγχρονισμό τους παρά τις προσπάθειες που είχαν γίνει – ιδιαίτερα από τον πρώην ΑΓΕΕΘΑ και μετέπειτα υπηρεσιακό ΥΕΘΑ Φράγκο Φραγκούλη – είχαν αποτέλεσμα να εκπνεύσει η προθεσμία που είχε δώσει εκβιαστικά η Boeing για την αναβάθμιση τους, προτού διακοπεί οριστικά η σχετική γραμμή παραγωγής του Block II.

Ουσιαστικά λοιπόν στη παρούσα φάση η Αεροπορία Στρατού – ως μοναδικός χρήστης- διατηρεί τα AH-64A+ που ΕΙΝΑΙ πλήρως αξιόμαχα αλλά μέσα στην επόμενη 5ετία θα αντιμετωπίσει μείωση διαθεσιμότητας αφού πλέον θα αναζητεί ανταλλακτικά εκεί που δεν θα υπάρχουν γιατί η Boeing έκρινε ότι δεν την συμφέρει να παράγει άλλο ανταλλακτικά για την έκδοση αυτή και έτσι εκβιάζει τους πελάτες της: «Εκσυγχρονίστε τα ή πετάξτε τα»!

Πόσο έχει το κόστος εκσυγχρονισμού ενός εκάστους ελικοπτέρου;

Ανάλογα με το επίπεδο. Ξεκινά από … 35. 000.000 δολάρια η μονάδα! Για τα 12 ελικόπτερα είχε προϋπολογιστεί κόστος 450 εκατ. κατ’ελάχιστον, ενώ θα έμεναν και 7 ελικόπτερα χωρίς εκσυχρονισμό από τα αρχικά ΑΗ-64Α!

Ερωτηματικά όμως προκαλεί η στάση της Boeing και για τα «καινούργια» AH-64D Longbow Apache τα οποία αφού η παραλαβή τους δοκιμάστηκε και καθυστέρησε με υπαιτιότητα της αμερικανικής εταιρέιας, κατέληξαν να βρίσκονται σε υπηρεσία 10 από τα 12 αρχικά που παρελήφθησαν (της παραγγελίας του 2003) αφού ο στόλος υπέστη δύο απώλειες.

Η πρώτη στην οποία η Αεροπορία Στρατού θρήνησε νεκρούς σημειώθηκε την 30ή Ιουλίου 2010 με αίτια που αποδίδονται σε λάθος χειρισμού και το δεύτερο την 3η Μαΐου 2011 χωρίς ευτυχώς απώλειες.

Στο δεύτερο συμβάν σημειώθηκε πυρκαγιά εν πτήση (σε βοηθητική γεννήτρια παροχής ισχύος), η οποία επεκτάθηκε αλλά το πλήρωμα κατάφερε να εκτελέσει αναγκαστική προσγείωση και να απομακρυνθεί με ασφάλεια προτού το ελικόπτερο καταστραφεί ολοσχερώς.

Επρόκειτο για ολοκαίνουργιο ελικόπτερο που ακόμα δεν είχε συμπληρώσει τις απαραίτητες ώρες για την εκτέλεση βαριάς συντήρησης ενώ το πρόβλημα αποδόθηκε σε αστοχία υλικού για το οποίο επιτροπή εμπειρογνωμόνων τόσο της ΑΣ όσο και της Boeing διερεύνησαν με ευρήματα που παραδόθηκαν στο ΓΕΣ και χαρακτηρίζονται άκρως απόρρητα.

Ανακοίνωση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στις 3 Μαΐου 2011 ανέφερε πως το συγκεκριμένο ελικόπτερο έφθασε στην Ελλάδα το 2007 και τελεί υπό την εγγύηση καλής λειτουργίας δύο ετών ή 480 ωρών πτήσης από τις 18 Αυγούστου 2009, οπότε υπεγράφη το πρωτόκολλο οριστικής ποσοτικής και ποιοτικής παραλαβής. Μέχρι τις 2 Μαΐου 2011 το ελικόπτερο συγκέντρωνε 241 ώρες πτήσης, μέχρι το ατύχημα συμπλήρωνε μία ώρα και 35 λεπτά από την απογείωση, ενώ υποβλήθηκε σε 14ήμερη 25ωρη περιοδική επιθεώρηση στις 28 Απριλίου 2011.

Εφόσον δεν αποδόθηκαν  σφάλματα χειρισμού ή συντήρησης αναμενόταν όπως προβλέπεται να ενεργοποιηθούν οι προβλέψεις εγγύησης της σύμβασης.

Μάλιστα σχετική ανακοίνωση του ΥΕΘΑ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο τότε ΥΕΘΑ Ευάγγελος Βενιζέλος είχε τηλεφωνική επικοινωνία για το ζήτημα με τον Πρέσβη των ΗΠΑ την Ελλάδα καταλήγοντας στα εξής: «Σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά θα ασκήσει όλα τα συμβατικά της δικαιώματα. Το μείζον όμως ζήτημα είναι να διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός ένα σύγχρονο και αξιόπιστο επιθετικό ελικόπτερο που ανταποκρίνεται στις τεχνικές του προδιαγραφές και παρέχει αίσθημα ασφάλειας στους χειριστές του»

Από εκεί και πέρα σιγή ιχθύος από πλευράς τόσο του ΓΕΣ όσο και της Boeing η οποία φαίνεται ότι προσπαθεί να αποφύγει τις ευθύνες που οφείλονται σε αστοχία υλικού καθώς θα ήταν υποχρεωμένη να αντικαταστήσει την απώλεια με νέο ελικόπτερο και φυσικά με δικά της έξοδα.

Φαίνεται όμως ότι κάτι τέτοιο δεν επιδιώχτηκε ούτε από την ελληνική πλευρά – εντελώς αδικαιολόγητα – ενώ σημειώνεται ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχε δοθεί σχετική τεχνική οδηγία της Boeing για τη διόρθωση της αιτίας που οδήγησε στην απώλεια του ολοκαίνουργιου Longbow Apache (άρα αποδοχή υπαιτιότητας) εκτός από μια τεχνική οδηγία του Στρατού των ΗΠΑ, για αντικατάσταση των γεννητριών 45kVA με «επανασχεδιασμένες» μετά από ανάλογο περιστατικό στις ΗΠΑ.

Θα μπορούσαμε να αστειευόμενοι να πούμε ότι πρόκειται για «ελλιπές after sales service»  αλλά δυστυχώς προκύπτουν σοβαρότατα ζητήματα επιχειρησιακής ετοιμότητας και αξιοπιστίας υλικού για τα οποία έχουν πληρωθεί εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από το υστέρημα του ελληνικού λαού για πανάκριβα οπλικά συστήματα τα οποία δεν επιτρέπεται να αφεθούν στην τύχη τους.

Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτό: Όταν ελικόπτερα AH-64D Block III (δηλαδή πιο προηγμένα και αναβαθμισμένα από αυτά που έχει ο ΕΣ) αντικαθιστώνται από ΑH-64E “GUARDIAN” και μένουν χωρίς υποστήριξη και τα καινούρια ΑΗ-64D Αpache και προοπτικά, μέσα στην επόμενη πενταετία θα πάψει η υποστήριξη και αυτών, δημιουργείται αυτόματα ζήτημα παραμονής των επιθετικών ελικοπτέρων σε ελληνική υπηρεσία.  .

Το AH-64E, αποτελεί πλέον το πρότυπο παραγωγής στο εργοστάσιο της Boeing που βρίσκεται στη Mesa της Αριζόνα με τις πρώτες παραδόσεις να έχουν ξεκινήσει έναντι συνολικών απαιτήσεων για 600 ελικόπτερα που θα προκύψουν τόσο από νέες κατασκευές όσο και από εκσυγχρονισμό παλαιότερων μοντέλων.

Το ότι η Boeing ενδιαφέρεται μόνο για τον αμερικανικό Στρατό είναι αυταπόδεικτο. Το ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη υποστήριξης των ελικοπτέρων παλαιότερων εκδόσεων και θα πρέπει να δαπανηθεί το εξωφρενικό ποσό των 25 εκατ. δολαρίων ανά ελικόπτερο (!) για να παραμείνουν μάχιμα τα ελληνικά Apache, υπάρχει μόνο μία λέξη για να την χαρακτηρίσει: Αλητεία.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr