Επίσκεψη με ιδιαίτερο βάρος, η οποία δείχνει τη σημασία που αποδίδει η Αθήνα στη σταθερότητα στην Αίγυπτο, πραγματοποιεί την Πέμπτη στο Κάιρο ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Ο αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών θα έχει συναντήσεις με όλα τα κορυφαία στελέχη της νέας κυβέρνησης μετά την ανατροπή της κυβέρνησης του Μοχάμεντ Μόρσι και τα σφοδρότατα επεισόδια που ακολούθησαν.

Είναι επίσης από τους πρώτους ευρωπαίους αξιωματούχους που επισκέπτονται την Αίγυπτο, καθώς έχουν προηγηθεί μεταξύ άλλων οι υπουργοί Εξωτερικών της Κύπρου και της Γερμανίας Ι. Κασουλίδης και Γκίντο Βεστερβέλε αντιστοίχως, αλλά και η Κάθριν Άστον, ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική.

Ο κ. Βενιζέλος θα έχει συναντήσεις με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Άντλι Μανσούρ, τον πρωθυπουργό Χαζέμ ελ Μπεμπλαουϊ, τον υπουργό Εξωτερικών Ναμπίλ Φαχμί και τον Γενικό Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Ναμπίλ Ελ Αραμπί, καθώς επίσης τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β’, αλλά και εκπροσώπους κομμάτων, επενδυτές και εκπροσώπους κοινοτήτων.

Αναμφίβολα, η Αθήνα έχει μεγάλο εύρος συμφερόντων να προστατεύσει στην Αίγυπτο. Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν πραγματοποιήσει εκτεταμένες επενδύσεις σε πολλούς τομείς της αιγυπτιακής οικονομίας. Υπάρχουν ιστορικοί δεσμοί του Ελληνισμού, ενώ φυσικά υπάρχει και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Παράλληλα όμως, υπάρχουν και στρατηγικοί λόγοι που δημοσίως δεν ομολογούνται αλλά είναι ξεκάθαροι.

Ανώτερες διπλωματικές πηγές παραδέχονται σε ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι η Αθήνα θεωρεί τη μεταβατική κυβέρνηση της Αιγύπτου απολύτως αξιόπιστο συνομιλητή, αν και πρόκειται για μεταβατικό σχήμα. Έτσι εξηγείται και η προσεκτική ρητορική των τελευταίων εβδομάδων, αλλά και το γεγονός ότι σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο έχει δοθεί σαφής εντολή για ενίσχυση των διμερών σχέσεων. Άλλωστε, ο σκοπός της επίσκεψης είναι καθαρά αυτός και διπλωματικοί κύκλοι επιμένουν ότι η επίσκεψη Βενιζέλου δεν συνδέεται με μεταφορά μηνυμάτων προς την αιγυπτιακή ηγεσία.

Δεν πρέπει επίσης να λησμονούνται δύο σημεία υπογραμμίζουν οι ανωτέρω πηγές.

Πρώτον, είναι σαφές ότι επί διακυβέρνησης Μόρσι η Τουρκία είχε κερδίσει αρκετό έδαφος, ενώ η Αθήνα πάντοτε θεωρούσε την αιγυπτιακή επιρροή ως ανάχωμα στην απόπειρα της Άγκυρας να ενισχύσει τις σχέσεις της με τις αραβικές χώρες.

Δεύτερον, στο πλαίσιο αυτό, η τουρκική κυβέρνηση είχε αποπειραθεί μέσω διαφόρων διαύλων να ανατρέψει τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Κύπρο αλλά και να επηρεάσει προς όφελός της την στάση του Καϊρου έναντι της Αθήνας περί θαλασσίων ζωνών.

Παράλληλα λοιπόν με τη συζήτηση που θα διεξαχθεί για τις σοβαρότατες περιφερειακές εξελίξεις, εν αναμονή των πληγμάτων στη Συρία, αυτά τα διμερή στρατηγικά ζητήματα, που ενδιαφέρον σφόδρα την Αθήνα, θα τεθούν στο τραπέζι.        πηγη