Καθημερινά στα νερά του Αιγαίου διεξάγεται ένας ακήρυχτος ανάμεσα σε δουλεμπόρους, εμπόρους όπλων και ναρκωτικών και κάθε λογής ποινικούς. Στον ευπαθή αυτόν τομέα του Αιγαίου έχουν ταχθεί να αστυνομεύουν τα Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών (ΚΕΑ), η ελίτ του Λιμενικού Σώματος. Η αποστολή μας βρέθηκε ένα 24ωρο δίπλα στους άγρυπνους φρουρούς των συνόρων, εκεί που η υπάρχει μια άλλη Ελλάδα αποκομμένη από το αθηνοκεντρικό κράτος, που εργάζεται υπό αντίξοες συνθήκες και συχνά με κίνδυνο την ίδια τους την ζωή.

Γράφει ο Γιάννης Νικήτας Φωτογραφίες (1 & 3): Γιάννης Νικήτας

Το σκοτάδι έχει πέσει. Ο αέρας σε συνδυασμό με τα κύματα προσφέρουν την απόλυτη αιγαιοπελαγίτικη μαγεία. Ξαφνικά στην οθόνη του ραντάρ φαίνεται ύποπτο σκάφος να κινείται εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων δίχως φανούς ναυσιπλοΐας παραβιάζοντας τους κανονισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας. Στο Περιπολικό Ανοιχτής Θαλάσσης έχει σημάνει συναγερμός αρχής γενομένης από την γέφυρα του πλοίου με τον χειριστή του ραντάρ ερευνάς επιφανείας να καταγράφει την πορεία και την ταχύτητα του σκάφους.

Η ομάδα επεμβάσεων, ειδικά εκπαιδευμένη και εξοπλισμένη, ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο σκάφος (φουσκωτό) που μεταφέρει το Περιπολικό Ανοιχτής Θαλάσσης του Λιμενικού Σώματος (ΛΣ). Ταυτοχρόνως, έχει ειδοποιηθεί ο θάλαμος επιχειρήσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και τα κατά τόπους λιμεναρχεία, καθώς επίσης και τα Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών. Η επιχείρηση είναι μεγάλη.

Η μηχανή του φουσκωτού «μουγκρίζει» στην κυριολεξία και πάνοπλοι οι άνδρες του Λιμενικού είναι αποφασισμένοι να σταματήσουν τους κακοποιούς. Για την ομάδα ειδικών αποστολών θα είναι άλλη μια συνηθισμένη βραδιά στα παγωμένα νερά του Βορείου Αιγαίου. Την ίδια στιγμή οι άνδρες των ΚΕΑ φορτώνουν τα υλικά τους στο σκάφος τους, ενώ το παράκτιο περιπολικό του ΛΣ με μέγιστη ταχύτητα πλεύσης συνδράμει στο περιστατικό. Το φουσκωτό των ΚΕΑ σκίζει σαν βέλος τα κύματα και χάνεται στον ορίζοντα. Η θερμική κάμερα του περιπολικού ανοιχτής θαλάσσης προσπαθεί να εντοπίσει τον στόχο.

Εν τέλει, λίγο αργότερα θα το καταφέρει και θα διαπιστώσει πως πρόκειται για λαθρομετανάστες. Η ομάδα επεμβάσεων προσεγγίζει το δουλεμπορικό και συλλαμβάνει τους λαθρομετανάστες εν ριπή οφθαλμού με τα άλλα δύο σκάφη να καλύπτουν τις κινήσεις τους και να είναι σε ετοιμότητα εμπλοκής. Οι εικόνες θυμίζουν ταινία του Χόλυγουντ…

Οι λαθρομετανάστες θα συλληφθούν και την επόμενη μέρα θα πάρουν το πολυπόθητο χαρτάκι που τους υπαγορεύει σε 30 μέρες να έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα, με αυτό το μαγικό «εισιτήριο» θα κατευθυνθούν στην πρωτεύουσα όπου το πρόβλημα διογκώνεται. Και με 5.000 απελάσεις του Ξένιου Δία δεν λύνεται το πρόβλημα, αφού χρειάζονται δραστικά μέτρα όπως θα αναφέρουμε στις παρακάτω γραμμές.

Αξίζει να σημειωθεί πως ελάχιστοι λαθρομετανάστες οδηγούνται σε κέντρα κράτησης δεδομένου πως το πρόγραμμα έχει βαλτώσει εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας και αφετέρου εξαιτίας της έλλειψης χώρων και των αντιδράσεων από τις τοπικές κοινωνίες.  Συγκεκριμένα το Λιμενικό το πρώτο τρίμηνο του 2013 προχώρησε σε 880 συλλήψεις λαθρομεταναστών και 13 διακινητών ενώ το 2012 είχε προβεί σε 31 και 1 συλλήψεις αντίστοιχα. Αντίστροφη πορεία έχουν τα στοιχεία όσον αφορά το πέρασμα στον Έβρο.

Οι παραπάνω σκηνές είναι η ρουτίνα του Αιγαίου στην «απλή» τους δεδομένου πως πολλές φορές λαμβάνουν χώρα περιστατικά ένοπλων συμπλοκών απέναντι σε κακοποιούς εφοδιασμένους με τυφέκια εφόδια και πολυβόλα ενώ δεν λείπουν περιστατικά που σκάφη διαθέτουν τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή με σκοπό να βάλλουν από μακριά τους λιμενικούς.

Στην όλη εξίσωση πρέπει να τονιστεί η αδράνεια της Τουρκικής Ακτοφυλακής που κάνει «τα στραβά μάτια», ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που υπάρχουν υπόνοιες πως συνοδεύει δουλεμπορικά ή άλλα ύποπτα σκάφη. Φαίνεται πως το φερόμενο ως δόγμα του μακαρίτη πρωθυπουργού Τουργκούτ Οζάλ, ότι «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αφού αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από εδώ μεριά και να τελειώνουμε μ’ αυτούς», βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή με τις ελληνικές κυβερνήσεις παραδοσιακά να εθελοτυφλούν. Το βαθύ τουρκικό κράτος έχει άλλωστε ιστορική ειδίκευση σε κάθε τύπου εθνοκαθάρσεις.

Αν δεν προβληματιστούμε σχετικά, τότε υιοθετούμε τη μελλοντική διάλυση της εθνολογικής και κοινωνικής μας συνοχής. Η «μικρή πλην έντιμος Ελλάς» φυσικά δεν είναι σε θέση να περιθάλψει το ένα δισ. των λιμοκτονούντων παγκοσμίως, των ψυχών που επιζητούν δικαίως μια θέση στη ζωή. Ορισμένοι που δηλώνουν «προοδευτικοί» πολιτικοί και ακτιβιστές, προσεγγίζουν το πρόβλημα με ανιδιοτέλεια μεν, αλλά μόνο από την ανθρωπιστική του σκοπιά. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι για όλα φταίει… ο ιμπεριαλισμός, παραβλέποντας – ή αποφεύγοντας λόγω εγγενούς δυσκολίας να το αντιμετωπίσουν – ότι το πραγματικό πρόβλημα, το μεγαλύτερο θύμα, σκόπιμα ή μη, είναι η χώρα μας.

Είναι τοις πάση γνωστή η αλματώδης όσο και εξωφρενική αύξηση του αριθμού των λαθρομεταναστών που η Τουρκία προωθεί στην Ελλάδα μέσω των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Ως ένα ακόμα «αντάλλαγμα» για την ελληνική στήριξη των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας, η γειτονική μας χώρα φροντίζει να μας… εφοδιάζει καθημερινά με εκατοντάδες Ασιάτες μουσουλμάνους, με το αζημίωτο φυσικά για την ίδια. Εδώ και 15-20 τουλάχιστον χρόνια, η Τουρκία προωθεί συστηματικά λαθραίους από τα μικρασιατικά παράλια στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δεν περνάει μέρα που να μην βρεθούν σε κάποιο νησί ή βραχονησίδα 10, 20 ή και 50 μετανάστες.

Κύρια νησιά εισόδου των λαθρομεταναστών στο Αιγαίο είναι η Μυτιλήνη, η Κως, η Σάμος, η Χίος και άλλα μικρότερα, ειδικά στα Δωδεκάνησα. Οι περισσότεροι που θα μπουν, επιδιώκουν να μείνουν στην Ελλάδα, για άλλους η Ελλάδα αποτελεί πύλη εισόδου των Ασιατών και Αφρικανών λαθρομεταναστών προς την Ευρώπη. Βάσει πηγών του Λιμενικού, αλλά και από τα στοιχεία όσων συλλαμβάνονται, οι δουλέμποροι είναι στο 90% των περιπτώσεων Τούρκοι. Σπάνια είναι και Αλβανοί, Κούρδοι, Ιρανοί και Έλληνες.

Μέχρι να φθάσουν στην Τουρκία, οι λαθρομετανάστες από την νοτιοανατολική Ασία (Ινδίες, Φιλιππίνες, Μπαγκλαντές, Πακιστάν, και κυρίως Αφγανιστάν) που στην συνέχεια εμπλουτίζονται από Ιρακινούς και Κούρδους, ακολουθούν συγκεκριμένο δρομολόγιο, μέσω Πακιστάν και Ιράν. Φθάνουν στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν είτε με τα πόδια από δύσβατα μονοπάτια, είτε με παλιά λεωφορεία. Οι Τούρκοι δουλέμποροι τους παραλαμβάνουν στην πόλη Hakkari, στο τουρκοκρατούμενο πάντα Κουρδιστάν. Από εκεί, με λεωφορεία και φορτηγά τους οδηγούν από τις πόλεις Elazig και Adapazari στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη.

Στην Κωνσταντινούπολη, οι δουλέμποροι τους «στοιβάζουν» σε φθηνά ξενοδοχεία, στην συνοικία Aksaray, όπου είναι εγκατεστημένο όλο το κύκλωμα: Τουριστικά πρακτορεία που στην πραγματικότητα ασχολούνται μόνο με την προώθηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, γραφεία παραχαρακτών για διαβατήρια και ταυτότητες, και βεβαίως οι «πιάτσες» όσων θησαυρίζουν από την «δουλειά». Τα τελευταία χρόνια λόγω του μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών, έχουν δημιουργηθεί «στρατόπεδα» συγκέντρωσης σε αρκετές πόλεις των μικρασιατικών παραλίων (Σμύρνη, Μάρμαρις, Αλικαρνασσός, Turgut Reis) με την ανοχή των τουρκικών αρχών.

Όλα αυτά τα καραβάνια, εκατοντάδες εξαθλιωμένοι, περιμένουν ως και δύο μήνες για να βρεθεί το σαπιοκάραβο προς την Ελλάδα…πηγη