Η “χημεία” μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, δηλαδή μεταξύ ΥΕΘΑ και Αρχηγών Γενικών Επιτελείων έχει την σημασία της . Κάθε αλλαγή υπουργού -και είχαμε πολλές τα τελευταία χρόνια- αλλάζει ισορροπίες,δημιουργεί νέα δεδομένα και συνήθειες. Κάθε υπουργός αλλά και κάθε Αρχηγός έχει τα “κουμπιά” του. Το θέμα είναι ο καθένας να “βρει” τα κουμπιά του άλλου. Πως έχει η κατάσταση την εποχή του Νίκου Δένδια,μετά από περισσότερο από ένα μήνα στην θέση του ΥΕΘΑ;

Υπάρχει προβληματισμός από την πλευρά Αρχηγών σ΄ ότι έχει να κάνει με την “χημεία” που προαναφέραμε. Ο Δένδιας είναι ιδιαίτερα απαιτητικός αλλά και αυστηρός. Και όπως λένε ίσως τελικά η θητεία του στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως να μην τον βοηθά να καταλάβει την νοοτροπία και την λογική των Ενόπλων Δυνάμεων .

Ο Δένδιας έχει ένα δικαιολογημένο άγχος από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Να μην βρεθεί “αιφνιδιασμένος” και “ξεκρέμαστος” σ΄ ότι έχει να κάνει με την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο. Δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει γι΄ αυτό. Αυτό που του καταλογίζουν είναι ότι ζητά υπέρμετρες διασφαλίσεις αν και είναι γνώστης των δυνατοτήτων που υπάρχουν . Επισημαίνουν δε ότι παρά τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από τις περικοπές οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι τοποθετημένες σωστά κι έτοιμες να έχουν τις απαιτούμενες αντιδράσεις ότι κι αν προκύψει.

Αυτό που προκύπτει βέβαια είναι ότι το βασικό πρόβλημα είναι η συμπεριφορά Δένδια που έχει άλλο “κώδικα συμπεριφοράς” από την “διπλωματική προσέγγιση” που είχε ο Αβραμόπουλος. Ενδεικτικό πάντως είναι το γεγονός ότι προβληματισμένος εμφανίζεται ακόμη και Α/ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκος ,ο οποίος μετά από τόσους υπουργούς που έχει “αλλάξει” με τον Δένδια νοιώθει “ψαρωμένος” που λένε και οι στρατιώτες. Περισσότερο κι από την εποχή που του είχαν φέρει υπουργό τον Φράγκο. πηγη