Πέραν από τον αδιαμφισβήτητο ηρωισμό του ιδίου, ο οποίος αφού υπέδειξε στους συναγωνιστές του να βγουν από το κρησφύγετο λέγοντάς τους ότι ο ίδιος πρέπει να πεθάνει, φώναξε τελικά το ηρωικό «Μολών Λαβέ», μια ακόμα συγκινητική πτυχή της θυσίας του ήρωα συναντάται σαφώς στη μεγαλοψυχία των γονιών του.

Τόσο ο πατέρας του, Πιερής, όσο και η μάνα του, Αντωνού, μετά τον θάνατό του, φανέρωσαν με τον πλέον δυνατό τρόπο τι σημαίνει να έχεις ιδανικά, σωστή ανατροφή και παιδεία.

Καταρχήν, ο πατέρας τους, ο οποίος βγαίνοντας από το νεκροτομείο ήταν χαμογελαστός.

Είχε ένα χαμόγελο από το ένα αυτί ως το άλλο, σύμφωνα με μαρτυρία του δικηγόρου Μιχάλη Τριανταφυλλίδη, έστω κι αν γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά τι αντίκρυσε εκεί μέσα.

Μπαίνοντας όμως στο αυτοκίνητο, με κατεύθυνση από το κοιμητήριο προς τη Λευκωσία, ο Πιερής άρχισε να κλαίει. Ρωτώντας ο δικηγόρος τον Πιερή γιατί άρχισε ξαφνικά ν κλαίει, απάντησε ως εξής: «Όχι γιε μου, να μην μας βλέπουν οι ‘σκύλοι’ να κλαίμε» (βλέπε βίντεο, από 6:15 και έπειτα).

Η Αντωνού Αυξεντίου, από την άλλη, τα είπε όλα στον επικήδειο της:

«Μια μάνα τέτοιου ήρωα
εν προσβολή να κλάψει,
προσβάλλει τον λεβέντη της,
τζιείνον που θ’ απολάψει.

Χαλάλιν της Πατρίδος μου
ο γιος μου, η ζωή μου,
τζι αφού εν επαραδόθηκεν
τζι έμεινεν τζι εσκοτώθηκεν
ας έσιει την ευτζήν μου».

Τον επικήδειο της Αντωνούς μελοποίησε, ως γνωστό, ο Γιώργος Θεοφάνους, ενώ η Μαρινέλλα ερμήνευσε συγκλονιστικά το τραγούδι στην παράσταση – δισκογραφική δουλειά «Τραγουδώ το νησί μου».

pentapostagma.gr