Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Για άλλη μια φορά ζούμε τον απερίγραπτο «χορό» των δημοσκοπήσεων και εκατομμύρια ξοδεύονται για να μας δείξουν, υποτίθεται, τις τάσεις της κοινής γνώμης με τις έρευνες των εταιρειών που επανειλημμένα έχουν αποδείξει πως επιδιώκουν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα αυτών που τις παραγγέλλουν και να προβάλλουν συχνά ότι πιο άχρηστο, μειοδοτικό και ηλίθιο υπάρχει στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας.

Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, παρουσιάζουν ως «ντέρμπι» την πρωτιά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Πόσο μέσα θα πέσουν; Τα στοιχεία δείχνουν ότι θα πέσουν για ακόμη μία φορά έξω.

Από το 2009, (τυχαίο οι εταιρείες δημοσκοπήσεων πέφτουν συνεχώς έξω και μάλιστα με τεράστιες διαφορές. Ακόμη και στην εκλογική αναμέτρηση τότε, του Οκτωβρίου του 2009, οι αναλυτές δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ με τη διαφορά να είναι της τάξεως των περίπου 12 μονάδων.

Το τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα, που υποτίθεται πώς ήταν και μία πιο εύκολη δουλειά για τους δημοσκόπους από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου που έφερναν και πάλι ως ντέρμπι τη ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έπιασε σχεδόν 37% αφήνοντας πίσω το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά με 28%, ήταν το τελευταίο δημοψήφισμα.

Όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πως θα υπάρξει ίσως και επικράτηση του «ΝΑΙ» έναντι του «ΟΧΙ», εμφάνιζαν δηλαδή και πάλι μία οριακή διαφορά, αλλά τελικώς έπεσαν έξω μόνο… 22 μονάδες.

Η αναξιοπιστία των δημοσκοπήσεων που έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους.

Ο πρώτος και πιο σημαντικός είναι πώς χρησιμοποιούνται ως ένα πολιτικό-προπαγανδιστικό εργαλείο με στόχο να παραπλανούν τους πολίτες και να τους κατευθύνουν εκεί που θέλουν. Αυτό γίνεται γιατί όλες οι μεγάλες εταιρείες δημοσκοπήσεων ελέγχονται από το σύστημα που θέλει την άσκηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής σε βάρος των πολιτών.

Οι εντολείς των δημοσκοπήσεων είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων ΜΜΕ τα οποία είναι διαπλεκόμενα και ο κόσμος τους έχει γυρίσει την πλάτη αντιλαμβανόμενος τα παιχνίδια που παίζουν σε βάρος του.

Πάρτε πάλι ως παράδειγμα το δημοψήφισμα.

Η προπαγάνδα που έπαιξε από τα ΜΜΕ της διαπλοκής ήταν πρωτοφανής. Φάνηκε όμως τελικά πώς είχε τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ο δεύτερος λόγος που οι δημοσκοπήσεις θεωρούνται αναξιόπιστες, είναι πως οι ερωτήσεις θα «μαγειρευτούν» έτσι ώστε να δώσουν το αποτέλεσμα που θέλει το… σύστημα προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα του.

Εδώ έχουμε και το φαινόμενο οι ερωτώμενοι να δίνουν εσκεμμένα λάθος απαντήσεις ή δεν απαντούν καθ’ όλου.

Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι περισσότερες δημοσκοπήσεις είναι τηλεφωνικές και μάλιστα τα τηλέφωνα που γίνονται από τις εταιρείες είναι σε σταθερά. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι ποιος σήμερα θα καθίσει πάνω από ένα σταθερό τηλέφωνο για να απαντήσει στους δημοσκόπους;

Ελάχιστοι, ή ακριβέστερα οι πιο μεγάλοι σε ηλικία.

Αυτό σημαίνει πώς οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να καταγράψουν επαρκώς την εκλογική συμπεριφορά των νέων που βρίσκονται συνεχώς με ένα κινητό στο χέρι και αρνούνται να σηκώσουν το σταθερό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το μεγαλύτερο ποσοστό των αναποφάσιστων το δίνουν να προέρχεται από τις μικρές ηλικίες των ψηφοφόρων.

Για όλα αυτά για άλλη μια φορά θα δούμε την τραγελαφική διάψευση των δημοσκοπήσεων του συστήματος.

Αλλά να ήταν μόνο αυτό;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr