Η διάθεση πληθώρας μέσων συλλογής, επεξεργασίας και διαβίβασης πληροφοριών καθιστά την αρχιτεκτονική κατασκευής των συστημάτων διαχείρισης πεδίου μάχης μια ιδιαίτερα απαιτητική, τεχνικά, υπόθεση. Στην ουσία, ένα τέτοιο σύστημα αφορά στην κάθετη και οριζόντια ολοκλήρωση δορυφορικών, εναέριων και επίγειων επανδρωμένων ή μη συστημάτων συλλογής πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης. Όλες αυτές οι πληροφορίες διοχετεύονται σ’ όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας και σε πραγματικό χρόνο.

ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΜΑΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ GPS

Τα συστήματα διαχείρισης πεδίου μάχης αντανακλούν τις επιχειρησιακές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων που τα επιλέγουν, σε συνάρτηση με τη διαθέσιμη τεχνολογία. Για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν (2001) και στο Ιράκ (2003) κατέδειξαν ότι ένας σημαντικός παράγοντας του αμερικανικού συστήματος διαχείρισης μάχης είναι τα συστήματα GPS, η τεχνολογία καθοδήγησης λέιζερ, η τεχνολογία ψηφιακής απεικόνισης εδάφους, τα ραντάρ συνθετικής απεικόνισης και οι καταδείκτες στόχων ημέρας και νύχτας.

Η διαχείριση του πεδίου μάχης προϋποθέτει τη διατήρηση της υπεροχής στον έλεγχο και τη διοίκηση του εναέριου χώρου και του διαστήματος. Ο έλεγχος του εναέριου χώρου και του διαστήματος ουσιαστικά συνεπάγεται και τον έλεγχο της ξηράς και της θάλασσας.

Αυτή η αντίληψη οδήγησε στην ανάπτυξη της τεχνολογίας GPS, μέσω της οποίας βελτιώθηκε κατακόρυφα η ακρίβεια των αεροπορικών προσβολών και όχι μόνο. Ανάλογη τεχνολογική εξέλιξη γνώρισαν και οι αισθητήρες συλλογής πληροφοριών, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν εκτενέστατα τόσο στο Αφγανιστάν όσο και στο Ιράκ.

UAV ΤΥΠΟΥ LE SPERWER ΤΟΥ ΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ

Η ταυτόχρονη χρήση πολλών και διαφορετικών συστημάτων συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών προσφέρεται για ανανέωση, σε πραγματικό χρόνο, ζωτικών πληροφοριών, αλλά και της εικόνας της τακτικής κατάστασης. Για παράδειγμα, δορυφόροι μπορούν να καταδείξουν μια περιοχή, την οποία μπορούν να ερευνήσουν ενδελεχώς αεροσκάφη επιτήρησης εδάφους ή μη-επανδρωμένα συστήματα και να την προσβάλουν τα μαχητικά αεροσκάφη.

Αλλά και στον τομέα των επικοινωνιών έχει συντελεστεί σημαντική πρόοδος, κυρίως με την γενίκευση της χρήσης των συστημάτων ζεύξης δεδομένων όπως το Link-16 και το Link-11. Στόχος η ανάπτυξη ενός συστήματος, το οποίο θα διασυνδέει τους επιτελείς με τους διοικητές στο πεδίο της μάχης (παραδοσιακή προσέγγιση) και τους διοικητές στο πεδίο της μάχης με όσους λαμβάνουν τις αποφάσεις (νέα προσέγγιση). Με αυτό τον τρόπο αλληλοσυμπληρώνεται η ιεραρχία. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν, Αμερικανοί επιτελείς στη Σαουδική Αραβία είχαν τη δυνατότητα να παρατηρούν σε πραγματικό χρόνο εικόνες που μετέδιδαν μη-επανδρωμένα συστήματα. Την ίδια εικόνα έβλεπαν τα πληρώματα των βομβαρδιστικών Β-52 και των ιπτάμενων πολυβολείων AC-130. Έτσι η αποστολή μπορούσε να επανεξεταστεί ανά πάσα στιγμή αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες επιτυχίας της.

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΜΑΧΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΟΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ

Η δημιουργία ενός εξελιγμένου δικτύου διαχείρισης πεδίου μάχης, το οποίο θα ελέγχει το διάστημα, τον αέρα, την ξηρά, τη θάλασσα και τον υποθαλάσσιο χώρο είναι ένα εξαιρετικά απαιτητικό εγχείρημα. Η σημαντικότερη πρόκληση είναι η διασύνδεση όλων των επιπέδων της διοικητικής ιεραρχίας, από το ανώτερο έως το κατώτερο, χωρίς να υπάρξει μεγάλη επιβάρυνση στην απαιτούμενη ισχύ του δικτύου, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος ο όγκος των υπό επεξεργασία πληροφοριών να είναι μεγαλύτερος από την υπολογιστική ισχύ του συστήματος με αποτέλεσμα την αργή ανταπόκριση ή την κατάρρευσή του (crash), όπως ακριβώς συμβαίνει με έναν οικιακό ηλεκτρονικό υπολογιστή, στον οποίο έχουμε εγκαταστήσει πολλές και απαιτητικές εφαρμογές. Μια άλλη εξίσου σημαντική πρόκληση είναι η ασφάλεια του συστήματος. Ένα τόσο διευρυμένο και πολύπλοκο δίκτυο μπορεί να είναι αποτελεσματικό, αλλά την ίδια στιγμή είναι και εξαιρετικά ευάλωτο σε επιθέσεις.

Η αποτελεσματική διαχείριση του πεδίου μάχης για μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία έχει να αντιμετωπίσει έναν αριθμητικά και σε ορισμένες περιπτώσεις ποιοτικά ισχυρότερο αντίπαλο επί ενός μετώπου το οποίο περιλαμβάνει ξηρά (Έβρος), θάλασσα (Αιγαίο) και επιχειρήσεις ενίσχυσης απομακρυσμένων περιοχών (Κύπρος), είναι αναγκαιότητα στρατηγικής σημασίας.

Αυτό σημαίνει ότι η χώρα μας, σε μια εποχή που δυσκολεύεται οικονομικά, θα πρέπει να επενδύσει στην ποιότητα των νέων τεχνολογιών και σε φτηνές λύσεις, οι οποίες όμως λειτουργούν ως πραγματικοί πολλαπλασιαστές ισχύος (π.χ. κυβερνοπόλεμος, ηλεκτρονικός πόλεμος). Ένας πολλαπλασιαστής ισχύος, υπό την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιηθεί συνετά και όταν πρέπει, μπορεί να αντισταθμίσει σε μεγάλο βαθμό την αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου.  πηγη