Τη δημιουργία πολιτικού κέντρου στην Κουμουνδούρου υπό τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και τον Πάνο Σκουρλέτη ,το οποίο θα συντονίζει και θα χαράσσει την προεκλογική στρατηγική αποφάσισε η Πολιτική Γραμματεία του κόμματος μετά από την πρώτη αλλά  όχι ακόμη συνολική αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος των Ευρωεκλογών.

Εκτός παιγνίου φαίνονται πώς τίθενται εκ των πραγμάτων βασικοί συνεργάτες του πρωθυπουργού όπως οι Αλέκος Φλαμπουράρης και Νίκος Παππάς καθώς και ο Χριστόφορος Βερναρδάκης.

Αντιθέτως ενισχυμένοι ως προς τον ρόλο που θα διαδραματίσουν προεκλογικά φέρονται οι Νάσος Ηλιόπουλος, αφού εκτιμάται πώς τα πήγε ανέλπιστα καλά στον Δήμο της Αθήνας παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετώπισε, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Νίκος Ξυδάκης και ο Αλέξης Χαρίτσης.

«Δεν θα δείτε ούτε θα ακούσετε τον Νίκο Παππά», λένε χαρακτηριστικά στην Κουμουνδούρου. Κανείς στο κόμμα δεν ξεχνά τις συχνότατες επισκέψεις του Κυριάκου Βελόπουλου τα πρώτα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο γραφείο του Νίκου Παππά. «Σαρξ εκ της σαρκός του Παππά ο Κυριάκος» λένε με νόημα  κομματικοί παράγοντες οι οποίοι πλέον και μετά την ήττα ξιφουλκούν και θυμίζουν την εποχή που κάποιοι στο Μαξίμου σχεδίαζαν το στήσιμο του λεγόμενου ΣΥΡΙΖΑ της Δεξιάς (δηλαδή της ακροδεξιάς) για να υφαρπάξει ψήφους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Υπό άμεση επιτήρηση και ο Παύλος Πολάκης. Όπως τονίζουν έμπειρα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που από τη Δευτέρα έχουν ρόλο στην προεκλογική προσπάθεια, τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Σκουρλέτης κατέληξαν πως η προεκλογική μάχη πρέπει να δοθεί με μετριοπάθεια και σύνεση, χωρίς περιττές κραυγές και κυρίως χωρίς «πολιτικές μαγκιές» οι οποίες κόστισαν υπέρμετρα στο πρόσφατο μάλιστα παρελθόν.

Η κομματική ηγεσία και ο Αλέξης Τσίπρας συμφώνησαν πως ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην αναπροσαρμογή της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της λεγόμενης Μεσαίας Τάξης αφού όπως διαπιστώνεται από εκεί προέρχεται κατά κύριο λόγο η απώλεια της κρίσιμης μάζας των ψηφοφόρων που έδωσαν το 2015 τη νίκη στην κυβερνώσα αριστερά. Το οικονομικό επιτελείο (Τσακαλώτος) θα αναλάβουν να αρθρώσουν αυτή την αναπροσαρμογή καθώς και να διατυπώσουν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι πρόγραμμα τετραετίας.

Επίσης αποφασίστηκε πως ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στη Νέα Γενιά αφού όπως διαπιστώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ που κυριαρχούσε στις ηλικίες 17-24 απώλεσε την επιρροή του σε όφελος της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι προφανές πώς όλα τα παραπάνω θα συνοδευτούν και από μία αλλαγή συμπεριφοράς που είναι και το ζητούμενο από τους αριστερούς ψηφοφόρους οι οποίοι δεν πήγαν στην κάλπη και αρνήθηκαν να στηρίξουν δια της ψήφου τους τον ΣΥΡΙΖΑ.

Προϋπόθεση για τη μερική έστω επαναφορά τους είναι να αλλάξει στάση ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος κάποια στιγμή θα πρέπει να καταθέσει στο αριστερό ακροατήριο μία ουσιαστική και πραγματική συγγνώμη ως προς τα λάθη, συμπεριφορές και αποφάσεις. Ο κομματικός μηχανισμός εκτιμά πώς ο Αλέξης Τσίπρας εμπράκτως θα πρέπει να δώσει ένα τέλος σε αλαζονικές συμπεριφορές που προβλημάτισαν στην αρχή και κατόπιν εξόργισαν τους αριστερούς ψηφοφόρους.

Ποιες ωστόσο είναι οι πραγματικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ; Αφενός δεν τίθεται ζήτημα, ούτε κατά διάνοια να αμφισβητηθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Στην Κουμουνδούρου δεν υπάρχουν δελφίνοι ούτε και διάδοχοι. Η στρατηγική θα έχει σαν στόχο:

1) Να μην επεκταθεί η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία πάνω από τις 10 ποσοστιαίες μονάδες και αν είναι δυνατό (πολύ δύσκολο) να μειωθεί.

2) Να διατηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 24 % με 26% ευελπιστώντας πως στις εθνικές εκλογές θα κινητοποιηθούν οι αριστεροί ψηφοφόροι.

3) Με το άνοιγμα στη Μεσαία Τάξη να καταστεί πιο γοητευτικό  το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ προς την κρίσιμη μάζα των μετριοπαθών ψηφοφόρων (πράγμα δύσκολο έως και ανέφικτο υπό τις παρούσες αντικειμενικές συνθήκες).

Στην Κουμουνδούρου έχουν συνειδητοποιήσει πως η λανθασμένη διαχείριση διαφόρων ζητημάτων, από τη νέα διαπλοκή και τα ΜΜΕ έως την υπερφορολόγηση των μεσαίων στρωμάτων καθώς και το έλλειμμα μίας πειστικής πολιτικής ταυτότητας ως προς το αριστερό στίγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε πληθώρα «ασύμμετρων απειλών»  οι οποίες καταγράφηκαν στην ευρωκάλπη. Προφανώς και ο χρόνος έως τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών είναι μικρός και δεν αρκεί για την ολική ανατροπή των δεδομένων. Ο περιορισμός ωστόσο των επιπτώσεων μίας μεγάλης σε έκταση εκλογικής ήττας είναι το ζητούμενο. πηγη