DSCA – Καταστροφικό πλήγμα για την ελληνική άμυνα και την εξωτερική πολιτική; Άοπλα F-35A με δυσθεώρητο δυνητικό κόστος τη στιγμή που βασικές προτεραιότητες τελούν σε εκκρεμότητα και πάνοπλα F-16 Block 70 για την Τουρκία σε αριθμό που αποκαλύπτει μεγάλη ισχυροποίηση και ομογενοποίηση του στόλου των μαχητικών F-16 της τουρκικής Αεροπορίας (ΤΗΚ). Η Ελλάδα είχε την ευκαιρία της, αλλά την έχει σχεδόν πετάξει στα σκουπίδια, καθώς το παράθυρο ευκαιρίας για τη μη απαξίωση των 38 F-16 Block 50 κλείνει. Μαζί με τη δυνατότητα ομογενοποίησης στόλου μαχητικών 121 αεροσκαφών, δηλαδή του βασικού της κορμού. Με αυτά τα δεδομένα, δυστυχώς προκύπτει, ότι αυτό που αρνήθηκε επίμονα να πράξει η Ελλάδα τα τελευταία πέντε τουλάχιστον χρόνια, το εξασφάλισε η τουρκική εξωτερική πολιτική μέσα από μία και μόνο αδειοδότηση του State Department!

Μαχητικά, κρίσιμα συστήματα αποστολής και φυσικά… όπλα. Σύμφωνα με τις αδειοδοτήσεις του State Department όπως αυτές περιγράφονται μέσα από τις επίσημες ανακοινώσεις της DSCA (Defense & Security Cooperation Agency) στην Ελλάδα παρέχεται η δυνατότητα αγοράς μέχρι 40 μαχητικών 5ης γενιάς τύπου F-35A έναντι δυνητικού κόστους 8,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. ΧΩΡΙΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΦΟΡΑ, άρα και αδειοδότηση, για την αγορά αεροφερόμενων όπλων για τα μαχητικά αυτά ή για τα F-16V, τα οποία σταδιακά εντάσσονται σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία.

Με την ίδια ημερομηνία (κάτι που εκθέτει, για να μην χρησιμοποιηθεί άλλη λέξη, ακόμη περισσότερο την ελληνική εξωτερική πολιτική έναντι των ΗΠΑ και της Τουρκίας…), το State Department αδειοδοτεί όχι μόνο την πώληση 40 νέας κατασκευής μαχητικών F-16V και τον εκσυγχρονισμό άλλων 79 που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία στην ΤΗΚ, στο ίδιο επίπεδο, αλλά και τον εξοπλισμό τους με σύγχρονα, ολοκληρωμένα συστήματα αυτοπροστασίας και ηλεκτρονικού πολέμου (IVEWS – Integrated Viper Electronic Warfare Suites), ατρακτίδια στοχοποίησης και επιτήρησης SNIPER και φυσικά όπλα. Το 30% του στόλου των τουρκικών F-16, εκσυγχρονίζεται στο επίπεδο Viper και παράλληλα ενισχύεται με 40 νέας κατασκευής μονάδες. Πλήρως εξοπλισμένες με συστήματα αποστολής και όπλα. Ας δούμε ξανά ποια είναι αυτά:

– 952 πύραυλοι αέρος – αέρος μέσης ακτίνας Advanced Medium Range Air-to-Air Missiles (AMRAAM) AIM-120C-8 ή ισοδύναμα,
– 96 μονάδες καθοδήγησης AMRAAM,
– 864 βόμβες GBU-39/B Small Diameter Bombs Increment 1 (SDB-1), δύο GBU-39(T-1)/B SDB-1 δοκίμια δοκιμών κατεύθυνσης, δύο GBU-39(T-1)/B SDB-1 ασκήσεων,
– 96 πύραυλοι αντι-ραντάρ AGM-88B High-Speed Anti-Radiation Missiles (HARM),
– 96 πύραυλοι αντι-ραντάρ νέας γενιάς, AGM-88E Advanced Anti-Radiation Guided Missiles (AARGM),

– 10 εκπαιδευτικοί πύραυλοι AARGM Captive Air Training Missiles (CATM), 11 τμήματα ελέγχου AARGM, 12 τμήματα καθοδήγησης AARGM,
– 401 πύραυλοι AIM-9X Block II Sidewinder, 12 εκπαιδευτικά βλήματα AIM-9X Block II Sidewinder Captive Air Training Missiles (CATMs), 40 μονάδες τακτικής καθοδήγησης AIM-9X Block II Sidewinder, 12 μονάδες καθοδήγησης εκπαιδευτικών βλημάτων AIM-9X Block II Sidewinder CATM,

– 12 αδρανείς (Inert Filled) βόμβες γενικής χρήσης MK82,
– 850 Joint Direct Attack Munition (JDAM) συλλογές ουράς (tail kits) KMU-556 για GBU-31, 200 JDAM συλλογές ουράς (tail kits) KMU-557 για GBU-31v3, 384 JDAM συλλογές ουράς (tail kits) KMU-559 για GBU-32, τρεις JDAM συλλογές ουράς (tail kits) KMU-572 tail kits for GBU-38 ή Laser JDAM GBU-54, 1,050 πυροσωλήνες FMU-152.

https://imasdk.googleapis.com/js/core/bridge3.615.0_en.html#goog_1006434288

01:16PreviousPauseNext

00:13 / 02:43UnmuteSettingsFullscreen

Copy video url

Play / Pause

Mute / Unmute

Report a problem

Language

Share

Vidverto Player

Όχι κάτι ιδιαίτερα μεγάλης επιχειρησιακής αξίας αν εξαιρέσουμε τους 96 AGM-88E AARGM, αλλά… Οφείλουμε να λάβουμε υπόψη ότι μέσω μίας και μόνο αδειοδότησης (βλ. ολιστική προσέγγιση και ολιστική κάλυψη αναγκών…), η ΤΗΚ αποκτά και πάλι αριθμητική και ποιοτική υπεροχή έναντι της Πολεμικής Αεροπορίας για την επόμενη δεκαετία. Χωρίς να συνυπολογίζονται τα εγχώρια προγράμματα αναβάθμισης F-16 στην Τουρκία (Ozgur), η ανάπτυξη και μαζική παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών και φυσικά μίας τεράστιας γκάμας αεροφερόμενων όπλων αέρος – εδάφους και επιφανείας…

Κατόπιν όλων των παραπάνω αναγραφόμενων, εξάγονται με ασφάλεια τα εξής συμπεράσματα:
– Οι εξελίξεις δικαιώνουν απόλυτα την πολιτική της σκληρής διαπραγμάτευσης που εφαρμόζει απαρέγκλιτα η τουρκική πλευρά και εκθέτουν θεαματικά και ανεπανόρθωτα την πολιτική του “καλού και δεδομένου συμμάχου” στην οποία επιμένει αυτοκαταστροφικά η Ελλάδα. Η χώρας μας είχε τη μοναδική ευκαιρία ομογενοποίησης του στόλου των F-16 και του εκσυγχρονισμού του μεγαλύτερου μέρους του στο επίπεδο Viper τα τελευταία πέντε χρόνια. Επέλεξε να ΜΗΝ την εκμεταλλευτεί από το 2018 μέχρι σήμερα, δίνοντας χρόνο στην Τουρκία να ισχυροποιήσει την ΤΗΚ.

– Η Ελλάδα διέθετε το χρόνο και τα κονδύλια είτε να εκσυγχρονίσει και τα 38 F-16C/D Block 50 στο επίπεδο Viper, επεκτείνοντας τη σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό 83 μονάδων των εκδόσεων Block 52+ και Block 52+ Advanced, είτε να επιλέξει τη μακράν οικονομικότερη λύση εκσυγχρονισμού και των 70 Block 30 (32 μονάδες) και Block 50 στη διαμόρφωση Block 50M. Επέλεξε να ΜΗΝ το πράξει απαξιώνοντας τα μαχητικά αυτά επιχειρησιακά και επιβαρύνοντας υπέρμετρα τον Έλληνα φορολογούμενο που πρέπει να πληρώσει ποσά πολλαπλάσια του εκσυγχρονισμού τους για να τα αντικαταστήσει…

– Η Ελλάδα είχε στη διάθεσή της το χρόνο και τα κονδύλια να επιλέξει τη μία από τις δύο προαναφερόμενες επιλογές εκσυγχρονισμού των αρχικών εκδόσεων του F-16 που απέκτησε στη δεκαετία του ‘90 και να θέσει ως ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για την αγορά μαχητικών F-35A, την απόκτηση νέων συστημάτων αποστολής (αυτοπροστασίας και Η/Π και Targeting Pods) σε συνδυασμό με νέας γενιάς όπλα (AIM-120D, SDB I/II, AGM-158 JASSM, JSM αντί του AGM-84L Harpoon και AGM-88E AARGM). Και αυτό επέλεξε να ΜΗΝ το πράξει…

– Αντί όλων των παραπάνω, προτίμησε αποκλειστικά και μόνο για λόγους δημιουργίας εντυπώσεων και ενίσχυσης της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ, να δεσμευθεί ΧΩΡΙΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ή οποιοδήποτε προαπαιτούμενο, για την αγορά F-35A! Είναι πραγματικά αδιανόητο, το ότι ακόμα και στην αδειοδότηση του State Department για τα 40 μαχητικά 5ης γενιάς, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ καμία αναφορά σε αεροφερόμενα όπλα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, μπορεί με ασφάλεια να υποστηρίξει κανείς ότι η εξέλιξη της 26ης Ιανουαρίου του 2024 συνιστά ΑΝΑΤΡΟΠΗ υπέρ της Τουρκικής Αεροπορίας (ΤΗΚ). Οι επίσημες ανακοινώσεις της DSCA, όπως είναι διατυπωμένες, αποτελούν καταστροφικό πλήγμα στην κυριολεξία… για την ελληνική εξωτερική πολιτική και την άμυνα, από τη σκοπιά της ικανότητας διαπραγμάτευσης, η οποία θα συνοδεύει τις μεγαλοστομίες περί… γεωπολιτικών χειρισμών των εξοπλισμών.

Η επιμονή του DP στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του συνόλου των ελληνικών F-16 επί χρόνια ολόκληρα, αποσκοπούσε στο να αποφευχθεί αυτή η πρόσφατη εξέλιξη. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία όμως περί άλλων τύρβαζαν, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τα τεράστιου κόστους αλλά άοπλα, UAV MQ-9B και τα παμπάλαια αμφίβια τεθωρακισμένα AAV-7! Το παράθυρο ευκαιρίας που είχε στη διάθεσή της η Ελλάδα για πραγματικό εκσυγχρονισμό της Πολεμικής Αεροπορίας με κόστος εφικτό για την ελληνική οικονομία, χάθηκε οριστικά. Γιατί πλέον ούτε στο F-35A μπορεί να πάει σε επαρκείς αριθμούς (μη εφικτό κόστος…), αλλά ούτε και το στόλο των F-16 προλαβαίνει να ομογενοποιήσει και να εξοπλίσει κατάλληλα, έναντι της τουρκικής απειλής όπως αυτή θα διαμορφωθεί με τα νέα δεδομένα.

Μετά το Πολεμικό Ναυτικό συνεπώς, που λόγω λανθασμένων προτεραιοτήτων και επιλογών της περασμένης δεκαετίας (και όχι μόνον), έχει σήμερα ξεμείνει από πλώρες (και όχι μόνο…), ήρθε και η σειρά της Πολεμικής Αεροπορίας. Εκτός και αν πράγματι πιστεύει κανείς (λογικός), ότι με 12 ή ακόμη και 20 άοπλα F-35A, η ΠΑ θα αποκτήσει ποιοτική -έστω- υπεροχή έναντι της ΤΗΚ…