Ούτε εμείς δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει. Γι’ αυτό είναι όμως το ρεπορτάζ. Φαίνεται ότι οι πιέσεις για αντιαεροπορικά συστήματα που θα πάρουν τον δρόμο για την Ουκρανία, δεν θα σταματήσουν έτσι εύκολα. Υπάρχει και «παράθυρο». Το αν το άφησε σκοπίμως ή αθέλητα ανοικτό ο πρωθυπουργός, που ορθώς – ορθότατα έκλεισε την πόρτα για S-300 και Patriot, μένει αν αποδειχθεί. Κατά τα άλλα, οι φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι Γερμανοί, δεν παύουν να εκπλήσσουν την Ελλάδα αρνητικά, προκαλώντας ενόχληση και χωρίς νόημα εντάσεις… για το θέμα που μόλις αναφέρθηκε μάλιστα. Και τέλος, ένα σοβαρό θέμα που μας επισημάνθηκε και εκτιμάται πως απλά διέλαθε της προσοχής του ΥΠΟΙΚ. Άρα, λογικά, μπορεί -μάλλον- εύκολα να διευθετηθεί. Ειδικοί δεν είμαστε. Πιστεύουμε όμως στην αγαθή πρόθεση, τουλάχιστον όταν δεν διακυβεύεται κάποιο συμφέρον.

ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ: ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΑΛΛΑ OSA…
Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο διέψευσε την πιθανότητα παραχώρησης στην Ουκρανία συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας Patriot ή S-300PMU1 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Σημαντικό. Στην πρώτη περίπτωση, από τις συνολικά έξι πυροβολαρχίες, (μοίρες) η μία είναι αναπτυγμένη στη Σαουδική Αραβία και οι υπόλοιπες πέντε, συνυπολογιζόμενης της διαθεσιμότητας τους, είναι οριακά επαρκείς για την κάλυψη των εθνικών αναγκών. Στην περίπτωση των S-300PMU1 (μία μοίρα), που από την ανατολική Κρήτη καλύπτει το νοτιοανατολικό Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, αφενός επιβάλλεται ταυτόχρονη αντικατάσταση από τουλάχιστον παραπλήσιων δυνατοτήτων σύστημα και αφετέρου υπάρχει το κομβικό ζήτημα του πιστοποιητικού τελικού χρήστη (end-user certificate) που έχει εκδώσει η Ρωσική Ομοσπονδία.

Ωστόσο, ο προσδιορισμός δυο συγκεκριμένων συστημάτων, αφήνουν το ζήτημα ανοικτό, για τα υπόλοιπα μικρότερου βεληνεκούς. Ή έτσι νομίζουν -ακόμα- φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι. Καλά ενημερωμένες πηγές του DP από το εξωτερικό εκτιμούν ότι παρά την πρωθυπουργική κατηγορηματική άρνηση, οι πιέσεις προς την Ελλάδα συνεχίζονται. Επισημαίνουν δε, ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν δύο ακόμη αντιαεροπορικά συστήματα μ … ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Πρόκειται για τα TOR-M1 και OSA-AK/-AKM. Και τα δύο είναι ρωσικής προέλευσης με τα πρώτα να είναι αναπτυγμένα στη Θράκη και τα δεύτερα στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Από τα δεύτερα όμως, 12 συστήματα αποκτήθηκαν από τη Γερμανία, καθώς ήταν σε χρήση από τον Στρατό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Οπότε σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει το εμπόδιο του ακούει στο όνομα «Πιστοποιητικό Τελικού Χρήστη»… (ΖΝΡ)

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΥΠΑΜ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μεγάλη και εμφανή νευρικότητα εκπέμπει η γερμανική ηγεσία το τελευταίο διάστημα απέναντι στην Ελλάδα. Μπορεί να υπάρχουν λόγοι, αλλά αυτοί δεν είναι αντικείμενο του παρόντος σχολίου. Αυτό όμως που μετά βεβαιότητας χρήζει σχολιασμού, είναι η αναιτιολόγητη στοχοποίηση της Ελλάδας από τον Γερμανό υπουργό Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, διότι δεν παραδίδει με συνοπτικές διαδικασίες συστοιχίες S-300 και Patriot στην Ουκρανία! Αυτά διαβάζουμε στην έγκυρη βρετανική εφημερίδα «The Telegraph» και σε άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Germany takes aims at Spain and Greece for not giving Ukraine Patriot missiles».

«Δεν καταλαβαίνω την Ελλάδα»

Τι είπε όμως ο ΥΠΑΜ Πιστόριους σε συνέντευξη; Ότι αν μια χώρα «έχει, για παράδειγμα, έξι συστήματα Patriot ή τέσσερα και δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στα ανατολικά, μπορεί εύκολα να παραδώσει ένα σύστημα Patriot», ενώ σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου – παρουσιαστή, επιβεβαίωσε ότι μιλούσε για την Ισπανία και την Ελλάδα. Τι να πρωτοπεί και τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Υποστηρίζει, ότι τα συστήματα αυτά μπορούν να παραχωρηθούν, διότι χρησιμοποιούνται για την υπεράσπιση περιοχών… που δεν θεωρούνται υψηλού κινδύνου αυτή τη στιγμή! Καταρχάς, η Ελλάδα δεν ήρθε ποτέ στη Γερμανία να της υποδείξει ποια απειλή εθνικής ασφαλείας να θέσει ως βασική προτεραιότητα. Θα περίμενε κανείς δηλώσεις από το Μέγαρο Μαξίμου και τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας που -σε ευγενικούς και διπλωματικούς τόνους- να δείχνουν μια δυσαρέσκεια, στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα προς κάθε πλευρά. Κακώς έχουν αφήσει τον πρεσβευτή της Γερμανίας στην Αθήνα να ξεπερνά τα όρια, χωρίς λόγο και αιτία. Κι ας είναι ζήτημα χαρακτήρα, όπως μας διευκρινίζεται αρμοδίως. Ας μην αφήσουν αναπάντητες τις αναφορές του υπουργού, διότι το πρόβλημα δείχνει να κλιμακώνεται…

Η επιλεκτική ανάγνωση του Πιστόριους
Διότι είναι η δικιά του χώρα και τα προηγμένα οπλικά της συστήματα που εξοπλίζουν την κύρια απειλή εθνικής ασφαλείας για την Ελλάδα. Εάν ανακύψει πρόβλημα με την Τουρκία, η Γερμανία δεν θα μας υπερασπιστεί, αλλά… θα καλεί με αυστηρό ύφος να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Δηλαδή, μηδέν εις το πηλίκο. Να του θυμίσουν όμως κυρίως, το σφάλμα της δικής του χώρας απέναντι σε αυτή που σήμερα επιθυμεί να αντιμετωπίσει και με ελληνικά α/α συστήματα. Η Γερμανία δεν έβλεπε κίνδυνο μπροστά της, όσο μπορούσε να τροφοδοτεί τη βιομηχανία της με φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο. Η δε άμυνά της ήταν εντελώς παρατημένη, παρότι διαθέτει εκπληκτικά συστήματα για ξηρά, θάλασσα και αέρα! Ανάμεσα στη Γερμανία και τη Ρωσία όμως, παρεμβάλλεται η Πολωνία. Άσε που έχουν σπεύσει άπαντες οι δυτικοί και βοηθούν, παρότι οι ίδιοι δεν μπαίνουν στη φωτιά. Εδώ θα είμαστε μόνοι μας και είναι… ένα τσιγάρο δρόμος! Δεν είναι τα πάντα μπίζνες κύριε Πιστόριους…

Τώρα καταλάβατε κύριε Πιστόριους;
Άρα τα ερωτήματα είναι δυο! Πόσο ανόητο θα ήταν η Ελλάδα να έδινε αντιαεροπορικά πρώτης γραμμής, ενώ έχει δίπλα της την κατά πολύ μεγαλύτερη Τουρκία, με διακηρυγμένες διεκδικήσεις εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων; Και ένα δεύτερο: Στην περίπτωση της Ρωσίας το ΝΑΤΟ συμφωνεί στον χαρακτηρισμό απειλή. Πώς να εμπιστευθείς οποιονδήποτε όταν δεν ισχύει το ίδιο με την Τουρκία που τυπικά παραμένει… σύμμαχος; Οπότε, για καλό της Ελλάδας, αφήστε τις «ντροπές», τις δημόσιες σχέσεις – ισορροπίες και μιλήστε. Οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά με τη δικαιολογία του δήθεν διπλωματικού χειρισμού, είναι από ανεπαρκής έως επιλήψιμη.